Καθώς αυτές τις μέρες βρίσκονται και πάλι στην επικαιρότητα οι Αβορίγινες σκεφτήκαμε να εστιάσουμε και πάλι την προσοχή μας σε μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της ομογένειας της Αυστραλίας. Πρόκειται για τον Άρτσι Καλοκαιρινό που το 2000 είχε ανακηρυχθεί «Συμπάροικος του Αιώνα» από τον «Νέο Κόσμο» καθώς με την ανακάλυψή του έσωσε τους Αβοριγίνες, τους ιθαγενείς της Αυστραλίας.

Ο Άρτσι Καλοκαιρινός, που πέθανε το 2012 έγινε παγκόσμια γνωστός για τις έρευνές του με αντικείμενο την αποβιταμίνωση των ανηλίκων και τις συνέπειες του τραχώματος και του καταρράκτη. Τα συμπεράσματα των ερευνών του τα κατέγραψε σε ένα βιβλίο με τίτλο «Every Second Child» («Kάθε δεύτερο παιδί»)
Για το βιβλίο αυτό ο διακεκριμένος επιστήμονας και τιμηθείς δύο φορές με το Βραβείο Νόμπελ, Λίνος Πόλιγκ, έγραψε: «Χιλιάδες βρέφη πεθαίνουν πρόωρα. Το βιβλίο αυτό εξηγεί, ότι ο θάνατός τους οφείλεται στην αποβιταμίνωση και, κυρίως, στην έλλειψη της βιταμίνης C. Η ανακάλυψη του Άρτσι Καλοκαιρινού αποτελεί τεράστια προσφορά στην παγκόσμια υγεία. Κάθε δεύτερο παιδί των ιθαγενών ήταν καταδικασμένο σε θάνατο έως ότου εμφανίστηκε ένας γιατρός με ανοικτά μάτια, που άνοιξε τα μάτια και τους εγκέφαλους των συναδέλφων του».

Ο Άρτσι Καλοκαιρινός μαζί με τους Αβορίγινες. Φώτο: Supplied

ΠΩΣ ΕΣΩΣΕ ΤΟΥΣ ΑΒΟΡΙΓΙΝΕΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

Όπως έγραφαν οι αυστραλιανές εφημερίδες της δεκαετίας του ’70, τον ομογενή γιατρό βασάνιζαν τα τεράστια ποσοστά θνησιμότητας που παρουσίαζαν τα παιδιά των Αβοριγίνων, των ιθαγενών που ζούσαν στην απομονωμένη αυστραλιανή έρημο.

Προσπαθώντας να βρει την αιτία, ο Καλοκαιρινός ήρθε μπροστά σε μια απίστευτη ανακάλυψη. Το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας οφειλόταν στην έλλειψη βιταμίνης C. Από εκείνη τη στιγμή αμέτρητες φορές βρήκε βρέφη και παιδιά έτοιμα να πεθάνουν. Τους έκανε μια ένεση με βιταμίνη C και τα παιδιά ανάρρωναν!

Αρχικά, οι συνάδελφοί του τον αντιμετώπισαν με δυσπιστία. Και τα παιδιά συνέχισαν να πεθαίνουν… Αργότερα, το έργο του έγινε γνωστό στις ΗΠΑ, (παρότι η διάθεση του βιβλίου του απαγορεύτηκε εκεί πολιτικούς λόγους) και στον υπόλοιπο κόσμο.

Μάλιστα, η έγκυρη βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση British Μedical Journal, έγραψε, μεταξύ άλλων, την 1η Μαρτίου 1975: «Αμέτρητοι γιατροί έχουν ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια με τα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας που παρουσιάζουν τα παιδιά των ιθαγενών αλλά όλοι απέτυχαν να εντοπίσουν τα αίτια. Ένας, πραγματικά πρωτοπόρος, γιατρός, ο Δρ Καλοκαιρινός, πήγε επί τόπου, ασχολήθηκε με το φαινόμενο και έκανε μια ανακάλυψη, η οποία θα εκτιμηθεί ακόμη περισσότερο στο μέλλον».

Η ανακοίνωση του «Νέου Κόσμου» ότι ο Άρτσι Καλοκαιρινός ανακηρύχθηκε «Συμπάροικος του Αιώνα» το 2000

Το ίδιο περιοδικό γράφει, ότι οι επιστήμονες, αρχικά, αντί να υιοθετήσουν την ανακάλυψη του Καλοκαιρινού, την απέρριψαν και έφτασαν στο σημείο να κυνηγήσουν τις ιδέες του και να απαγορεύσουν την κυκλοφορία του βιβλίου του. Απέτυχαν, όμως, μιας και ο Καλοκαιρινός δικαιώθηκε.

«Λόγω μοίρας και προσωπικής επιλογής, φορτώθηκα με την ευθύνη να βελτιώσω την υγεία των Αβοριγίνων της Αυστραλίας. Γνωρίζω ότι οι Αβοριγίνες ενοχλούνται, αν κάποιος ασχοληθεί με τους νεκρούς. Ας με συγχωρέσουν που παραβιάζω κάποιες από τις αρχές τους, σε αυτό το βιβλίο, προκειμένου να επιτευχθούν οι κοινοί μας στόχοι» έγραφε ο Καλοκαιρινός στην αυτοβιογραφία του.

Ο διακεκριμένος επιστήμονας γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 1927 στο Γκλέιν Ίνες της Νέας Νότιας Ουαλίας. Οι γονείς τους κατάγονταν από τα Κύθηρα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Σίδνεϊ και έχει γράψει τέσσερα βιβλία. Η ζωή του έχει γίνει ντοκιμαντέρ από τον βραβευμένο Αυστραλό σκηνοθέτη, Φιλ Νόις, και προβλήθηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Σίδνεϊ το 1976.

Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο, εργάστηκε, για λίγο, στο νοσοκομείο της ναυτικής βάσης Lismore και από το 1953 έως το 1957 εργάστηκε στην Αγγλία. Κατά την περίοδο 1975-1967 εργάστηκε στην εξόρυξη οπαλίου στο Κούπερ Πίντι, μαζί με άλλους Έλληνες. Εκεί είδε και το δράμα των ιθαγενών σε όλο του το μεγαλείο και έτσι από το 1976 έως το 1982 απασχολήθηκε αποκλειστικά στην Ιατρική Υπηρεσία των Αβοριγίνων.

Ο Δρ. Καλοκαιρινός, λίγο πριν πεθάνει, είχε πει: «Καθώς περνούν τα χρόνια, διαπιστώνω, ότι έχω την τάση να επιστρέφω όλο και πιο πολύ στις ελληνικές ρίζες μου. Θέλω όλο και περισσότερο να είμαι κοντά σε Έλληνες. Η ελληνική καταγωγή μου ήταν πάντοτε το φως που με καθοδηγούσε στο σκοτάδι της άγνοιας».