Απεβίωσε, στα 91 του χρόνια, ο ομογενής Σωτήριος – Σταν – Χαλκέας (Sotirios – Stan – Halkeas), ο οποίος από τη Σίκινο βρέθηκε μετανάστης στην Αυστραλία, όπου κατάφερε – παρότι ξεκίνησε με ελάχιστα εφόδια – με σκληρή εργασία και τη στήριξη της οικογένειάς του να δημιουργήσει σημαντική επιχείρηση στη βιομηχανία της Τυπογραφίας.

Την θλιβερή είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο συγγενής του, Δημήτριος Χιουζ (Demetrios Hughes). «Ο θείος μου, Σωτήριος – Σταν – Χαλκέας, σύζυγός, πατέρας, παππούς και αδερφός του συγχωρεμένου παππού μου, αποδήμησε εις Κύριον νωρίς την Κυριακή το πρωί», ανέφερε.

Ο κ. Χιουζ έχει κατακτήσει πολλά βραβεία στον τομέα του Marketing, ενώ σε κάθε ευκαιρία εξάρει την ελληνική του κληρονομιά και τις αξίες που του μετέδωσε η οικογένειά του. Παππούς του ήταν ο Δημήτριος – Τζιμ – Χαλκέας (Demetrios – Jim – Halkeas), αδελφός του Σταν Χαλκέα, ο οποίος απεβίωσε την Κυριακή.

Ο Δ. Χιουζ παρέθεσε και πολλά στοιχεία για την καταγωγή και τη ζωή του Σταν Χαλκέα. Από το νησί της Σικίνου στην Ελλάδα, μετανάστευσε στην Αυστραλία, όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον έρωτα της ζωής του, την Βικτώρια, με την οποία απέκτησαν δύο κόρες.

Η αρχή δεν ήταν εύκολο. Ωστόσο, με πολλή δουλειά και έχοντας την οικογένειά του στήριγμα, ο Σταν Χαλκέας κατάφερε να υλοποιήσει το όνειρο κάθε μετανάστη στην Αυστραλία: προσωπική ευτυχία και επαγγελματική επιτυχία. Από το τίποτε μπόρεσε να οικοδομήσει τη σημαντική εταιρεία Halkeas Printing στη Νότια Νέα Ουαλία.

«Από ταπεινό ξεκίνημα, ένας μετανάστης που ήρθε στη γη της ευκαιρίας. Αγκάλιασε τη νέα πατρίδα, τη νέα κουλτούρα, τη νέα γλώσσα. Παράλληλα διατήρησε το ‘φιλότιμο’», επεσήμανε  κ. Χιουζ για το θείο του, συμπληρώνοντας: «Ήταν ένας άντρας βαθιάς αξιοπρέπειας…από μία γενιά πραγματικών κυρίων (gentlemen)».

Ακόμη ανέφερε ότι ο Σταν Χαλκέας είχε προσωπική γνωριμία με επικεφαλής κυβερνήσεων, ομοσπονδιακών και πολιτειακών, αλλά και όχι είχε κερδίσει τον σεβασμό όσων ήταν γύρω του ως αποτέλεσμα της μεγάλης προθυμίας του να προσφέρει στην κοινωνία και σε διάφορες δραστηριότητες που αφορούσαν τον Ελληνισμό.

Υπήρξε υποστηρικτής της προσπάθειας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, καθώς και του αιτήματος για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Για πολλά χρόνια, ανέφερε ακόμη ο κ. Χιουζ, ο Σταν Χαλκέας αναλάμβανε τις εκδοτικές εργασίες της Ελληνικής Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής, καθώς και πολλών εκκλησιών, σε τιμές κόστους, χωρίς να αποκομίζει κάποιος κέρδος, θέλοντας να στηρίξει τους Ορθόδοξους Χριστιανούς και τους Έλληνες της κοινότητας.

Μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής του διατήρησε το πνεύμα και τη ζωντάνια του, η οποία τον διέκρινε σε όλη του τη ζωή. Πάντα αγαπούσε τη θάλασσα και συχνά αναφερόταν στις αναμνήσεις από την παιδική του ηλικία και τα γαλάζια νερά του Αιγαίου στην πατρίδα του τη Σίκινο. Παρότι μάλιστα σωματικά δεν μπορούσε, προς το τέλος, δοκίμαζε την τύχη του και ζητούσε να τον πάνε για ψάρεμα.

Ζούσε για την επόμενη ιδέα, την επόμενη επιχειρηματική συμφωνία και το επόμενο ταξίδι για ψάρεμα. Αλλά πάνω απ’ όλα ήταν περήφανος για τη σύζυγό του, τις κόρες του, τον γαμπρό του και τις εγγονές του.