Τον Θανάση Σπανό τον συνάντησα για πρώτη φορά το 1975.Η μεγαλοψυχία του δεν περιγράφεται.
Αν είχε δυο και του ζητούσες ένα, θα σου έδινε και τα δυο! Ήταν ένας χαρακτήρας από αυτούς που από την πρώτη στιγμή που θα συναντήσεις, θέλεις να γίνεις φίλος του. Το χιούμορ και η ομορφιά της ψυχής του ήταν το κάτι άλλο.
Θα του έδινα το παρατσούκλι «Ένας Μοντέρνος Ζορμπάς».
Αγαπητός πάντα σε όλους. Οι στιγμές που πέρασα με τον Θανάση θα μου μείνουν αξέχαστες, όπως και για πολλούς άλλους που τον έκαναν παρέα! Με τεράστιες αδυναμίες και τεράστια προτερήματα.
Θυμάμαι κάποτε πήγα στο εστιατόριο του και με ρώτησε αν είχα φάει. Του είπα όχι, εξαφανίστηκε και σε λίγο γύρισε με μια ωραιότατη ελληνική σαλάτα και μου λέει, το αγγουράκι και την ντομάτα τα έκοψα σήμερα από τον κήπο μου και τα κράτησα για σένα, ήξερα ότι θα έρθεις. Τόσο απλόχερος, απλός και δοτικός ήταν. Δεν τον πτοούσε τίποτα . Όταν κάηκε το «Μετάλλιο» στη Lonsdale street ,έκλεισα το φωτογραφείο, πήρα μια κότα ψητή και πήγα στο καφέ του να φάμε. Καθίσαμε μέσα στο κατεστραμμένο από την φωτιά καφέ να φάμε, και τον ρώτησα τη θα κάνει τώρα, γιατί ούτε καν ασφάλεια είχε, όπως μου είπε. Με κοίταξε κατάματα και μου λέει: Μη στενοχωριέσαι και όλα θα διορθωθούν. Κατάλαβα ότι εγώ στενοχωριόμουν περισσότερο από αυτόν! Αυτός ήταν ο Θανάσης . Τώρα ο Θανάσης έφυγε και μαζί του έφυγε ένας ωραίος μεγαλόψυχος μοντέρνος Ζορμπάς που έχει αφήσει εποχή στα χρονικά της Μελβούρνης και της μετανάστευσης.
Έφυγε και μαζί του έφυγε και ένα κομμάτι της ψυχής μου.
Έφυγε για να πάει στον προορισμό που έχουμε όλοι ανεξαιρέτως ,αλλά όλα δεν τελειώνουν εδώ Θανάση μου.
Εμείς πάλι θα βρεθούμε να λέμε τα ανέκδοτα μας ,να πίνουμε τα τσιπουράκια μας , να τρώμε τις νόστιμες ελληνικές σαλάτες απ` τον κήπο σου με το χταποδάκι, και να χαζεύουμε τους ωραίους ανθρώπους που θα περνούν από το καφενείο του παραδείσου! Του δικού μας καφενείου, του δικού μας ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ!
Καλό ταξίδι φίλε και να προσέχεις. Φρόντισε τέλος πάντων και κόψε αυτό τσιγάρο!
Αντώνης Μπαξεβανίδης