Κεκλεισμένων των θυρών, όπως προβλέπεται από τις διατάξεις των απαγορευτικών μέτρων λόγω κορονοϊού στην Πολιτεία μας, τελέστηκε την περασμένη Κυριακή, 2 Αυγούστου στην εκκλησία του Αποστόλου Ανδρέα Σανσάιν, το καθιερωμένο μνημόσυνο στην μνήμη του Εθνάρχη Μακαρίου του Γ’ και των ηρώων Ισαάκ και Σολομού.
Το μνημόσυνο τέλεσε η τοπική Ελληνική Κυπριακή Κοινότητα Αποστόλου Ανδρέα. Την επιμνημόσυνη δέηση έψαλε ο πατήρ Ευάγγελος Γεωργίου.
Ο Μακάριος μεγάλωσε και γαλουχήθηκε στο χωριό Παναγιά της Πάφου. Ήταν ένας χαρισματικός ηγέτης, ο οποίος υπηρέτησε με αφοσίωση την αγαπημένη του πατρίδα, αγωνιζόμενος για λευτεριά και τη δικαίωσή της.
Ο Μακάριος ηγήθηκε της Κύπρου σε καιρούς δίσεκτους. Σ’ εκείνη την πολυκύμαντη περίοδο, αναγνωρίζουμε τον φλογερό πατριωτισμό του και την απέραντη αγάπη που έτρεφε για τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Διορατικός, είχε προβλέψει ότι η επίλυση του Κυπριακού έπρεπε να αναζητηθεί με ειρηνικό τρόπο μέσα από συνομιλίες και με την παράλληλη διεθνοποίηση του προβλήματος.
Δίκαια αναδείχτηκε για το έργο και την προσφορά του, ως η σημαντικότερη φυσιογνωμία της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας.
Την ίδια μέρα μνημονεύθηκαν και οι ήρωες Τάσος Ισαάκ και Σολομός Σολομού. Οι δυο ήρωες, μη ανεχόμενοι τη σημαία του Αττίλα πάνω από τα άγια χώματα της μεγαλονήσου, πέρασαν τα συρματοπλέγματα της ντροπής και όρμησαν να την κατεβάσουν. Ο ένας έπεσε αιμόφυρτος από τα άγρια χτυπήματα των εισβολέων, ενώ ο δεύτερος, δέχτηκε τη δολοφονική σφαίρα στον ιστό της παράνομης κατοχικής σημαίας.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο της Κοινότητας κ. Κώστα Σωκράτους, είπε: «Αποτίουμε σήμερα φόρο τιμής και κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ στον Εθνάρχη και στους ήρωες του Παραλιμνίου, που προασπίστηκαν την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Στην μνήμη τους αναδεικνύονται οι αγώνες και οι θυσίες του λαού μας, για την εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης, επενένωσης όλων των κατοίκων και πλήρη δικαίωση των αιτημάτων μας».
Θυμίζουμε ότι ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ, θύμα των Τούρκων και της μανίας των επίλεκτων «Γκρίζων Λύκων», άφησε τη τελευταία του πνοή στις 11 Αυγούστου 1996. Ήταν μόνο λίγα μέτρα μακριά από την αγαπημένη του Αμμόχωστο, που τόσο λαχταρούσε να περπατήσει στα στενά της ελεύθερος.
Τρεις μέρες μετά, στις 14 Αυγούστου, ακολούθησε τον δρόμο προς την αθανασία και ο Σολομός Σολομού.
«Φλογεροί πατριώτες, έγιναν σύμβολα αφοσίωσης και προσήλωσης στις αρχές τους, θυσιάστηκαν για την Κύπρο μας και δίκαια βρίσκονται στο πάνθεο των ηρώων» πρόσθεσε ο κ. Σωκράτους.