ΤO πρωτάθλημα της Αγγλίας (Premier League), δεν είναι σίγουρα το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Σίγουρα, όμως, είναι το πιο συναρπαστικό!
Το 4-3 της Λίβερπουλ επί της Ληντς, στην πρεμιέρα του περασμένου Σαββατοκύριακου, το αποδεικνύει περίτρανα…
Συναρπαστικό επιθετικό ποδόσφαιρο, από δύο σπουδαίες ομάδες, με τεράστιες “διαφορές” μεγεθών (πρωταθλήτρια η μία, νεοφώτιστη η άλλη) και με δύο “δασκάλους” προπονητές στους πάγκους τους.
Γιούργκεν Κλοπ και Μσρσέλο Μπιέλσα, τα ονόματά τους…
Τον Γερμανό τον ξέρετε. Με τον Αργεντινό της Ληντς, που προβλέπεται να “κάνει ζημιές” φέτος, θα ασχοληθώ για λίγο…
ΓΙΑ μένα, ο Μπιέλσα ήταν πάντα ο “διακαής πόθος” να αναλάβει εν λευκώ ΟΛΕΣ τις εθνικές ομάδες της Αυστραλίας, με δικούς του βοηθούς.
Υπήρξε μια περίοδος, μάλιστα, που ήταν διαθέσιμος να έλθει και να εργαστεί εδώ. Αν θυμάμαι καλά, η δικαιολογία (… που δεν ήρθε) από πλευράς Αυστραλίας ήταν το οικονομικό.
Ήταν ακριβός!…
Αν και φοβάμαι ότι αρκετοί από αυτούς που αποφασίζουν για τις προσλήψεις τεχνικών στις εθνικές ομάδες, θα είχαν ακούσει για πρώτη φορά το όνομα Μαρσέλο Μπιέλσα…
ΣΩΣΤΑ (!) λοιπόν “σκόνταψε” στο οικονομικό ο ερχομός του Αργεντινού τεχνικού, γιατί πού να βρούμε χρήματα να πληρώσουμε κάποιον που θα μας διδάξει ποδόσφαιρο; Περισσεύουν μήπως με τα εκατομμύρια (…χαμένα λεφτά) που πληρώνουμε τόσα χρόνια σε άσχετους με το ποδόσφαιρο παράγοντες;
-$1 εκατ., + $600.000 μπόνους, οι αποδοχές του Ντέιβιντ Γκάλοπ, που αντί να βοηθήσει το ποδόσφαιρο, αυτός, αλλά και άλλα golden boys/συνάδελφοί του, το οδήγηςαν με την ασχετοσύνη τους σε επικίνδυνα αδιέξοδα.
ΚΑΙ για να καταλάβετε (έχοντας πάντα στο νου τον Μπιέλσα) ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο…
– “ΝΤΟΠΙΟ” 100% σε επίπεδο προπονητών θα είναι το επόμενο A-League, όταν με το καλό ξεκινήσει:
– Ο Γάλλος της Μέλμπουρν Σίτι, επέστρεψε στην πατρίδα του, για λόγους οικογενειακούς όπως είπε και τη θέση του πήρε ο μέχρι πρότινος βοηθός του, Πάτρικ Κισνόρμπο.
– Τα ίδια περίπου και στην Βίκτορι…
Η “αποχώρηση” του Γερμανού Μάρκο Κουρζ, που, κατά τη γνώμη μου, ήταν λάθος κίνηση, μετά από μια περίοδο “προσωρινών” ανέδειξε σε head coach τον Μπρέμνερ.
– Η αρχή με την προς επιστροφή στην Ευρώπη, επωνύμων προπονητών μας, είχε αρχίσει με τον Ρόμπι Φάουλερ που πήγε διακοπές στην Αγγλία και το Μπρίσμπαν βρήκε… ευκαιρία να προσλάβει ως αντικαταστάτη του έναν βετεράνο παίκτη της ομάδας.
ΜΕ μια γρήγορη ματιά στις υπόλοιπες ομάδες, σας πληροφορώ, αν και είμαι σίγουρος ότι το ξέρετε, ότι “made in Australia” θα είναι και την επόμενη σεζόν οι προπονητές των ομάδων του εθνικού μας λιγκ.
Και επειδή από την ερχόμενη σεζόν θα έχουμε 12 ομάδες, με την προσθήκη της “Μακάρθουρ Φ.Κ., με χαρά σας πληροφορώ ότι τεχνικός της θα είναι ο Άντε Μίλισιτς, πρώην βοηθός στην εθνική, πρώην προσωρινός τεχνικός των “Matilda”, που χωρίς επιτυχία τον διεκδίκησε και η Βίκτορι.
– ΤΩΡΑ που το ξανασκέφτομαι, όμως, δεν θα είναι και οι 12 προπονητές του εθνικού λιγκ ντόπιοι… Ο “Φοίνικας” της Νέας Ζηλανδίας, για παράδειγμα, θα έχει “ξένο” προπονητή…
Τον Αυστραλό Ουφούκ Ταλάϊ (….χαμογελάμε παιδιά!)
ΕΧΟΝΤΑΣ πει όλα αυτά για τους ντόπιους προπονητές μας, να τονίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητώ την αξία και τις ικανότητές τους.
Απλώς πιστεύω και επιμένω, ότι το ποδόσφαιρό μας, πρέπει να γίνει κάποτε μέλος της παγκόσμιας οικογένειας της “στρογγυλής” θεάς.
Η Λιβερπουλ, για παράδειγμα, κάτι παραπάνω θα ξέρει με τον Γερμανό της και η Μάντσεστερ Σίτι, με τον Καταλανό της, και η Ρεάλ με τον Γάλλο της και η Μπαρτσελόνα με τον Ολλανδό της και πάει λέγοντας!
Η καρδιά του ποδοσφαίρου χτυπάει στην Ευρώπη, στη Λατινική Αμερική…
Κι εμείς, ως απομονωμένη -ποδοσφαιρικά- χώρα, δεν πρέπει να χάσουμε την επαφή μαζι τους.
Τι “δεν πρέπει”, όμως, που την έχουμε χαμένη από χρόνια…
ΚΑΙ κάτι σχετικό με την όλη “συζήτηση”…:
Ο Ιταλός μέσος της Western United, Αλεσσάντρο Ντιαμάντι, ψηφίστηκε καλύτερος παίκτης της σεζόν που ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Μπράβο του και το άξιζε, γιατί είναι πολύ καλή πάστα ποδοσφαιριστή, έχοντας φορέσει 17 φορές και την φανέλα της εθνικής Ιταλίας.
Πλησιάζει στα 38 του, όμως!
Και το πιο δυσάρεστο για εμάς είναι ότι στην πεντάδα των υποψηφίων για την επιλογή του παίκτη της χρονιάς, οι τέσσερις ήταν ξένοι, με μοναδικό “δικό” μας, τον ΜακΛάρεν (τρίτος).
Οι υπόλοιποι καλοί μας παίκτες, πού ήταν; Ιδού η απορία…
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ εκ του μη όντος, δημιούργησαν στην εθνική Ελλάδας, κάποιες δηλώσεις του αμυντικού Δημήτρη Σιόβα, μετά το 2-1 στο Κόσοβο, όπου ο ίδιος πέτυχε το γκολ της νίκης με πολύ ωραίο τρόπο.
Τι είπε; “Ότι δεν αισθανόταν ασφαλής με συμπαίκτη στην άμυνα, τον 23χρονο Στράτο Σβαρνά και ότι ο Κώστας Μανωλάς είναι ο καλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής και πρέπει να επιστρέψει στην εθνική ομάδα”.
Στη φιλοφρόνηση απάντησε ο Μανωλάς, με ανάρτηση στο Ινσταγκραμ… “Συγχαρητήρια αδελφέ για το γκολ και ευχαριστώ για την ειλικρινεια”.
ΑΥΤΑ και να θυμίσω ότι Μανωλάς και Παπασταθόπουλος, βρίσκονται εδώ και καιρό εκτός εθνικής, με απόφαση του Τζον Βαν’τ Σιπ, με τον Ολλανδό τεχνικό να τονίζει σε καθε ευκαιρία, ότι ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΟΣ και οι στενοί συνεργάτες του, με πρώτο τον Μιχάλη Βαλκάνη, αποφασίζουν ποιοι παίκτες θα κληθούν στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και ποιοι θα παραμείνουν σε “καραντίνα”.
(… και μια “σχετική” πληροφορία. Μανωλάς και Σιόβας, εκτός από αμυντικοί, και συμπαίκτες στην εθνική, είναι και κουμπάροι!)