Φέτος συμπληρώθηκαν 80 χρόνια από το ιστορικό «ΟΧΙ» που αντέταξε ο ελληνικός λαός στις επεκτατικές ορέξεις των επίδοξων κατακτητών του κόσμου, αρνούμενος να παίξει στα βρώμικα παιχνίδια των «μεγάλων».

Έτσι πέρασε η πατρίδα μας στις ένδοξες σελίδες της Ιστορίας. Όχι για τις μεγάλες της νίκες, αλλά για τις μικρές και σημαντικές. Όχι γιατί νίκησε τον εχθρό, αλλά γιατί αντιστάθηκε περισσότερο από τον καθένα. Όχι για το μέγεθος των δυνάμεών της, αλλά για το πάθος και τη δυναμική των ολίγων αλλά εκλεκτών της.

Για όλα αυτά, στέφθηκε νικήτρια κι έτσι πέρασε στη συνείδηση των σύγχρονων της εποχής αλλά και των επόμενων γενεών, έχοντας κερδίσει το σεβασμό όχι μόνο των φίλων και συμμάχων αλλά κυρίως των αντιπάλων της.

Δεν είναι τυχαίο ότι στις 4 Μαΐου 1941 ο Χίτλερ έκανε την εξής δήλωση στο Ράιχσταγκ, η οποία προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στην παγκόσμια κοινότητα:

«Χάριν της ιστορικής αλήθειας οφείλω να διαπιστώσω ότι από όλους τους αντιπάλους οι οποίοι με αντιμετώπισαν, μόνον οι Έλληνες πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και απίστευτη περιφρόνηση προς το θάνατο…»

Και πως να μην το πει; Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που αναγκάστηκε να αντιμετωπίσει τέσσερις αντιπάλους ταυτόχρονα, την Αλβανία, την Βουλγαρία, την Ιταλία και την Γερμανία. Κι όμως άντεξε, κι όμως αντιστάθηκε.

Ογδόντα χρόνια πέρασαν από τότε και οι μνήμες δυστυχώς άρχισαν να ξεθωριάζουν. Άλλες έννοιες, άλλες αγωνίες μπήκαν στη ζωή μας και η παγκοσμιοποίηση, σαρωτική, κάνει την ιστορία να μοιάζει με τα παραμύθια του παππού και της γιαγιάς πριν την καληνύχτα.

Είναι εδώ, που η δική μας γενιά καλείται να αντισταθεί και να πει το δικό της βροντερό «ΟΧΙ». Αυτή είναι η δική μας στιγμή, η δική μας ευκαιρία, όχι να περάσουμε στην Ιστορία αλλά να διασώσουμε την Ιστορία.

Γιατί το έθνος που δεν γνωρίζει από πού προέρχεται δεν ξέρει και πού πηγαίνει. Το παιχνίδι των μεγάλων παίζεται ακόμα εκεί έξω και είναι στο χέρι μας αν θα μπούμε και με ποιους όρους.

Ο «Νέος Κόσμος», ως δημοσιογραφικό έντυπο της παροικίας με τη δική του ιστορική ταυτότητα και διαδρομή επέλεξε φέτος να τιμήσει την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, την επέτειο του «ΟΧΙ», λέγοντας το δικό του «ΟΧΙ» στη λήθη και την ιστορική απάθεια.

Ο καλύτερος τρόπος ήταν να αφήσουμε να μιλήσουν οι άνθρωποι που έζησαν τα γεγονότα της εποχής και να μοιραστούν με όλους μας τις αναμνήσεις, τις εμπειρίες και τα συναισθήματά τους από τις μέρες του πολέμου.

Τα βιβλία συχνά είναι βαρετά, ή εξυπηρετούν δικούς τους σκοπούς, το διαδίκτυο αποσπασματικό και οι Σειρήνες που μας θέλουν λειτουργικά ανιστόρητους πολύ γλυκές για να αντισταθούμε.

Όμως, ποιος θα αμφισβητήσει μια αυθεντική μαρτυρία, μια γνήσια κατάθεση ψυχής όπως αυτές που κατέκλυσαν τα γραφεία της εφημερίδας μας ευθύς αμέσως μετά τη σχετική πρόσκλησή μας;

Πιστεύουμε πως αυτή ίσως είναι μια τελευταία ευκαιρία για τη νεότερη γενιά να μάθει για ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της νεότερης ελληνικής ιστορίας που τείνει να εξαφανιστεί. Και οι μόνοι που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν καλύτερα αυτή την ευκαιρία κρίναμε ότι είστε εσείς, οι αναγνώστες μας, οι άνθρωποί μας.

Εσείς, που αποτελείτε τη φωνή του «Νέου Κόσμου». Εσείς που είστε ο «Νέος Κόσμος».

Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για τη συγκινητική ανταπόκρισή σας, για το άνοιγμα της ψυχής σας και την ευκαιρία που δημιουργήσατε μαζί μας να θυμίσουμε στους νέους μας ότι η Ελλάδα δεν είναι μούντζα, «Ζορμπάς», «Όπα», πιτόγυρο και αραλίκι.

Η Ελλάδα είναι κάτι μεγαλύτερο. Είναι ιδέα και στάση ζωής που αξίζει τον κόπο να την εξερευνήσουν. Κι αυτό το αυθεντικό αφιέρωμα πιστεύουμε πως θα αποτελέσει ένα ιδανικό εφαλτήριο αναζήτησης.