Η προσπάθεια της κυβέρνησης της Βικτώριας να αντιμετωπίσει τις πρακτικές εξαναγκασμού ατόμων να αλλάξουν σεξουαλικό προσανατολισμό ή φύλο, έχει προκαλέσει την αντίδραση πνευματικών ηγετών -μεταξύ των οποίων ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος- καθώς, όπως επισημαίνουν το σχετικό νομοσχέδιο, περιλαμβάνει προβλέψεις οι οποίες παρεμβαίνουν σε θρησκευτικά ζητήματα.
Ορισμένοι μάλιστα χαρακτηρίζουν το Change or Suppression (Conversion) Practices Prohibition Bill 2020, το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή, ως την πιο «ανήκουστη επίθεση» στις θρησκευτικές ελευθερίες που έχει δει ποτέ η χώρα.
Αυτό καθώς η Βικτώρια, σε αντίθεση με αντίστοιχο νόμο που πέρασε το Κουίνσλαντ τον περασμένο Αύγουστο, συμπεριλαμβάνει στις εξαναγκαστικές πρακτικές «μετατροπής», ορισμένες ιατρικές, αλλά και κάποιες θρησκευτικές παρεμβάσεις. Σημειώνεται πως και η Καμπέρα, ψήφισε σχετικό νόμο το καλοκαίρι προβλέποντας ποινές φυλάκισης έως 12 μήνες και πρόστιμα έως 24.000 δολ.
Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης Andrews επισημαίνει πως «πρακτικές αλλαγής ή καταπίεσης είναι απατηλές και επιβλαβείς τόσο για το άτομο που υπόκειται σε αυτές, όσο και στην κοινωνία ως όλο».
Ως «πρακτική αλλαγής ή καταπίεσης» ορίζεται «πρακτική ή ενέργεια απευθείας προς ένα άτομο, είτε με ή χωρίς τη συναίνεσή του». Αναφέρεται ως τέτοια και η «θρησκευτική πρακτική», που «περιλαμβάνει, αλλά δεν περιορίζεται, σε μία πρακτική που βασίζεται στην προσευχή, μία πρακτική σωτηρίας (deliverance) ή έναν εξορκισμό».
Αν προκληθεί «σοβαρή βλάβη», σωματική ή ψυχική, προβλέπονται ποινές έως 10 χρόνια στη φυλακή ή/και σημαντικά πρόστιμα.
Αδίκημα θεωρείται και η παραπομπή ενός ατόμου σε ιατρική ή θρησκευτική πρακτική για το εν λόγω ζήτημα, η διαφήμιση πρακτικών «μετατροπής», αλλά και όταν οργανισμοί τις εγκρίνουν ή τις προωθούν.
Παράλληλα, δίδεται εξουσία στην Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να εξετάζει σχετικά περιστατικά και καταγγελίες και αναθεωρείται ο νόμος Family Violence Protection Act ώστε να κατατάσσει τον πίεση για «μετατροπή» ως μορφή ενδοοικογενειακής βίας και αντίστοιχα ενισχύονται οι Personal Safety Intervention Orders.
Αν δε αυτές οι πρακτικές γίνουν από κατοίκους της Πολιτείας, εκτός της Βικτώριας, για να αποφύγουν αυστηρές τις ποινές και πάλι μπορεί να αντιμετωπίσουν φυλάκιση έως 2 χρόνια.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Ο πρωθυπουργός της Βικτώριας, Daniel Andrews, σε ανάρτησή του επεσήμανε: «Ας είμαστε σαφείς: δεν υπάρχει απολύτως τίποτε λάθος με το να είστε αυτοί που είστε. Αυτό που είναι λάθος είναι οι επικίνδυνες πρακτικές μετατροπής που λένε σε ομοφυλόφιλους, αμφίφυλους και trans ανθρώπους ότι πρέπει να ‘θεραπευτούν’. Αυτή η φανατική αγυρτεία καταστρέφει ζωές».
Η πολιτειακής υπουργός Δικαιοσύνης, Jill Hennessy, δήλωσε για το νομοσχέδιο: «Στέλνουμε ένα σαφές μήνυμα: κανείς δεν είναι ‘χαλασμένος’ λόγω της σεξουαλικής ταυτότητας ή του φύλου του. Αυτές οι απόψεις δεν θα γίνουν ανεκτές στη Βικτώρια, ούτε αυτές οι αποτρόπαιες πρακτικές επίσης».
Σε Κουίνσλαντ και Καμπέρα, το Φιλελεύθερο Κόμμα ψήφισε κατά των αντίστοιχων νόμο. Στη Βικτώρια οι «Φιλελεύθεροι», εν μέσω εσωτερικής διαμάχης για το ζήτημα, θέλουν παράταση για περισσότερη διαβούλευση επί του νομοσχεδίου με όσους επηρεάζει.
Ο κ. Michael O’Brien ήταν σαφής ως προς τις «θεραπείες», κάνοντας λόγο για «απάνθρωπη» πρακτική, αλλά εξέφρασε επιφυλάξεις ως προς τις προβλέψεις για τη θρησκεία και τις επιπτώσεις στη θρησκευτική ελευθερία.
Οι «Πράσινοι» έχουν πει ότι θα υποστηρίξουν το νομοσχέδιο, αλλά θέλουν περισσότερη σαφήνεια και βελτίωση σε ορισμένες προβλέψεις.
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε από την Βουλή των Αντιπροσώπων. Υπέρ ψήφισαν και οι 55 βουλευτές που ήταν στην βουλή αλλά απουσίαζαν όλοι οι βουλευτές της αντιπολίτευσης.
Τώρα θα πρέπει να ψηφιστεί και από την πολιτειακή γερουσία για να γίνει νόμος. Η συζήτηση και η ψηφοφορία στην γερουσία θα γίνουν στις αρχές του 2021.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Άτομα που έχουν υποστεί στο παρελθόν αυτήν την πρακτική «μετατροπής» και οργανώσεις υπέρ της ισότητας έκαναν λόγο για ένα «ισχυρό» νομοσχέδιο, «καλύτερο» από κάθε άλλο στην Αυστραλία.
«Θα σώσει ζωές», είπε ο κ. Ro Allen, Επίτροπος για τις LGBTQI+ κοινότητες της Βικτώριας. Για «μεγάλο βήμα» έκανε λόγο ο κ. Chris Csabs της οργάνωσης Sexual Orientation and Gender Identity Change Efforts (SOGICE) Survivors.
Η Επίτροπος της Βικτώριας για Ίσες Ευκαιρίες και Ανθρώπινα Δικαιώματα, Kristen Hilton, καλωσόρισε το νομοσχέδιο, ως σημαντικό βήμα προς την αποτροπή, αλλά και «απάντηση» στις κακουχίες που υπόκεινται ακόμη τα μέλη της LGBTQ κοινότητας.
«Το Νομοσχέδιο αυτό καθιστά σαφές ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ή η φυλετική ταυτότητα ενός ατόμου δεν είναι διαταραχή, μόλυνση, ασθένεια, ή αδυναμία. Επιβεβαιώνει σε όλα τα μέλη της LGBTQ κοινότητας της Βικτώριας ότι δεν είναι ‘χαλασμένοι’ και ότι δε χρειάζονται ‘διόρθωση’, αντιμετωπίζοντας άμεσα τα επιβλαβή μηνύματα που βρίσκονται στον πυρήνα των πρακτικών αλλαγής και καταπίεσης των LGBTQ».
Αλλά, ο κ. John Steenhoff, διευθυντής της Human Rights Law Alliance, έκανε λόγο, σύμφωνα με το Catholic News Service για «απευθείας επίθεση στις θρησκευτικές πεποιθήσεις και ειδικά στη Χριστιανοσύνη».
Το νομοσχέδιο, υποστήριξε, θα θέσει ως στόχο εκείνους που έχουν παραδοσιακές πεποιθήσεις για το σεξουαλικό προσανατολισμό και το φύλο.
Ο καθηγητής, Michael Quinlan, κοσμήτορας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Notre Dame στο Σίδνεϊ, είπε πως η Βικτώρια λαμβάνει μία «πολύ δρακόντεια και αυταρχική προσέγγιση, που καμία κυβέρνηση δεν πρέπει να παίρνει».
«Η προτεινόμενη νομοθεσία στη Βικτώρια δεν είναι μόνο μία προσβολή στη θρησκευτική ελευθερία, αλλά επίσης προσβολή στην ελευθερία επιλογής» πρόσθεσε και σημείωσε πως το νομοσχέδιο «αγνοεί ότι πολλοί άνθρωποι στην κοινωνία μας είναι μπερδεμένοι με αυτά τα θέματα».
Ο Peter Comensoli, ο Αρχιεπίσκοπος της Καθολικής Εκκλησίας της Μελβούρνης, εξέφρασε την έντονη αντίδρασή του. Το πρόβλημα είναι, είπε, ότι αυτό το νομοσχέδιο, ελάχιστα κάνει από αυτά που ισχυρίζεται. «Στοχεύει την προσευχή και φαίνεται να επιβάλει τη σιωπή σε πιστούς αντί να τους επιτρέπει να εκφράσουν τις πεποιθήσεις τους ανοιχτά, τίμια και με πίστη».
«Παρεμβαίνει στο δικαίωμα των γονιών και των παιδιών να μιλούν απλά και τίμια ο ένας με τον άλλο. Στερεί από τους ενηλίκους το δικαίωμα να λαμβάνουν οποιαδήποτε καθοδήγηση και υποστήριξη από ιερέα για βαθιά προσωπικά ζητήματα….Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να επιβάλει για τι προσεύχεται ένα άτομο, σε ποιον, με ποιον ή τι συζητήσεις έχει με τα μέλη της οικογένειάς του…Παρότι επηρεάζει τις θρησκευτικές κοινότητες τόσο άμεσα, τα μέλη τους δεν ερωτήθηκαν αρκετά για το νομοσχέδιο πριν κατατεθεί…Μοιάζει με δραματική επέκταση της Πολιτείας στην οικογενειακή ζωή, σε ιδιωτικά ζητήματα, ποιμενικά θέματα, την προσευχή και πνευματική συντροφιά».
Έκκληση για δράση απηύθυνε η Επιτροπή Church and Nation της Πρεσβυτεριανής Εκκλησίας της Βικτώριας. Το Εργατικό Κόμμα, ανέφερε, κατέθεσε νομοθέτημα το οποίο θα κάνει τη συνήθη Χριστιανική πρακτική παράνομη υπό την προσποίηση της απαγόρευσης εκείνων των «μισητών, αναγκαστικών, σκληρών και βίαιων θεραπειών μετατροπής (οι οποίες έχουν καταστεί ήδη παράνομες και εκτός πρακτικής για δεκαετίες)».
«Αυτό το νομοσχέδιο ειδικά ονομάζει την προσευχή ως ποινικό αδίκημα…», δήλωσε ο διευθυντής του Australian Christian Lobby, Martyn Iles. «Για να δηλώσω το προφανές, η κυβέρνηση Adrews και η Επιτροπή Ίσων Ευκαιριών δεν έχουν καμία δουλειά στο να αποφασίζουν για τι μπορούν να προσεύχονται οι άνθρωποι και πώς», πρόσθεσε.
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, σε ανακοίνωσή του σχετικά με το νομοσχέδιο επεσήμανε, ότι το κοινωνικό ήθος της Ορθόδοξης Εκκλησίας θεμελιώθηκε από τις διδαχές του Ιησού Χριστού.
Σε αυτές ανέφερε, όπως επεσήμανε ο Αρχιεπίσκοπος, ότι τίποτε δεν τονίζεται περισσότερο από το ενδιαφέρον Του για τους απομονωμένους, τους αποξενωμένους, τους περιθωριοποιημένους, τους παραμελημένους και τους ευάλωτους…
Η Ορθόδοξη Εκκλησία καλεί όλους να είναι αφοσιωμένοι σε μία ζωή αγάπης στην οποία δε γίνεται καμία διάκριση εναντίον κανενός.
…Εκφράζουμε τη σοβαρή ταραχή (grave disquiet) μας για το προτεινόμενο νομοσχέδιο.
Ενώ η Ορθόδοξη Εκκλησία ανοίγει την αγκαλιά της σε όλους, σε μία προσπάθεια να προστατεύσει τους ευάλωτους από τον εξαναγκασμό, το προτεινόμενο νομοσχέδιο εμφανίζεται να πηγαίνει πολύ μακριά προς την αντίθετη κατεύθυνση, συγκεκριμένα και χωρίς σωστά να ορίζει τις παραμέτρους, ποινικοποιεί την προσευχή του ενός για τον άλλο, κάτι που είναι στην καρδιά της Ορθόδοξης πνευματικότητας και η υψηλότερη έκφραση της διδαχής του Χριστού «Να αγαπάτε αλλήλους…» (κατά Ιωάννη 13:34).
Ο διφορούμενος και ασαφής τρόπος με τον οποίο ορίζονται οι πρακτικές Change of Suppression (Conversion) στο νομοσχέδιο αποτελεί ανησυχία για εμάς, καθώς μπορεί να εκληφθούν ότι περιλαμβάνουν την ποιμενική φροντίδα, συμβουλευτική και πνευματική καθοδήγηση που παρέχεται εντός του Μυστηρίου της Εξομολόγησης και να ενέχει ποινές όχι μόνο προς άτομα, αλλά και την Εκκλησία.
Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο ποινικοποιώντας πρακτικές «είτε με ή χωρίς τη συναίνεση ενός ατόμου» καταργεί ένα θεμελιώδες δικαίωμα το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο της κατανόησης της Εκκλησίας για την ανθρωπότητα, αυτό της ελεύθερης βούλησης, το οποίο επιτρέπει στον κάθε ένα να επιλέξει για τον εαυτό του, χωρίς εξαναγκασμό ή πίεση, τη δική του πνευματική και ηθική κατεύθυνση.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία ξεκάθαρα καταδικάζει όλες τις μορφές εξαναγκασμού που ασκείται προς άτομα για τις ηθικές επιλογές τους.
Την ίδια στιγμή, νιώθει υποχρεωμένη να επιβεβαιώσει την αποστολή της «αληθευοντες δε εν αγαπη» (προς Εφεσίους 4:15) και να ζητήσει να επιτραπεί η κήρυξη του Ευαγγελίου του Χριστού, χωρίς εξαναγκασμό, σε όλους αυτούς που επιλέγουν να το ακούσουν.
Γι’ αυτό προσευχόμενοι παροτρύνουμε τα αξιότιμα μέλη της Βουλής της Βικτώριας να μην ψηφίσουν το προτεινόμενο νομοσχέδιο στην παρούσα του μορφή, αλλά να σκεφτούν προσεκτικά τον αντίκτυπο και τις ευρύτερες κοινωνικές επιπτώσεις, για να πετύχουν μέσω των κατάλληλων αλλαγών τον αξιέπαινο στόχο της προστασίας των ευάλωτων.
ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Στο Change or Suppression (Conversion) Practices Prohibition Bill 2020, αναφέρεται ότι ο ορισμός περί των πρακτικών «μετατροπής» έχει σχεδιαστεί προσεκτικά.
Όπως υποστηρίζει ο καθηγητής Neil Foster, που εξειδικεύεται σε θέματα νομολογίας και θρησκείας, το νομοσχέδιο δεν έχει αντιτίθεται στη γενική διδαχή σε μία εκκλησία ή λειτουργία, αρκεί αυτή να μη στοχεύει ένα άτομο συγκεκριμένα.
Για να οριστεί πρακτική «μετατροπής» πρέπει να υφίσταται ο «στόχος» της αλλαγής ή της καταπίεσης του σεξουαλικού προσανατολισμού ή του φύλου εντός προσώπου (ή την παρακίνηση του να αλλάξει ή να καταπιεστεί).
Έτσι επιχειρείται να περιοριστεί ο αντίκτυπος της πρόβλεψης σε γενικές συζητήσεις περί θρησκευτικών πεποιθήσεων γύρω από το σεξουαλικό προσανατολισμό ή το φύλο που δεν έχουν σκοπό την «αλλαγή ή την καταπίεση».
Περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο ωστόσο η συμβουλευτική, όταν προτρέπει ένα άτομο να συμμετέχει σε ομαδικές θεραπείες για να «ξεπεράσει» την έλξη από το ίδιο φύλο.
Επίσης, γίνεται αναφορά σε γονείς που στέλνουν το παιδί τους στο εξωτερικό για «θεραπείες» ώστε να «πάψουν» να είναι ομοφυλόφυλο, όπως και όταν ένα άτομο πηγαίνει σε ένα θρησκευτικό ηγέτη ζητώντας τη συμβουλή του και αυτός του λέει πως «δεν είναι καλά» και πρέπει να ζήσει μία ζωή χωρίς σεξουαλικές επαφές, επειδή έλκεται από το ίδιο φύλο.
Ο θρησκευτικός ηγέτης μπορεί ωστόσο απλά του πει τι αναφέρουν οι γραφές, αλλά όχι να τον πιέσει για κάτι ή να τον καλέσει σε προσευχή ώστε να κατανοήσει καλύτερα τι του συμβαίνει.