Να βρεθεί στα γήπεδα του τένις της Μελβούρνης και να αγωνιστεί στο Australian Open έχοντας τους ομογενείς και τις ελληνικές σημαίες γύρω της, ανυπομονεί η Μαρία Σάκκαρη, όπως δήλωσε σε συνέντευξή της στον «Νέο Κόσμο».
Η Ελληνίδα τενίστρια μετρά τις ημέρες μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή, 29 Ιανουαρίου, οπότε -αφού το επιτρέψουν οι αρμόδιοι- θα μπορεί να βγει από την καραντίνα την οποία περνά σε δωμάτιο ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης, καθώς θα συμπληρώσει τις δύο εβδομάδες απομόνωσης, όπως επιβάλλουν οι υγειονομικοί κανονισμοί για τις αφίξεις από το εξωτερικό.
Δίχως αρνητικές σκέψεις, με πολύ θετική ενέργεια αντιμετωπίζει ακόμη και την αναποδιά ότι δεν μπορεί να προπονηθεί καθόλου κανονικά, όπως πολλοί άλλοι συμμετέχοντες στο ΑΟ αυτή τη στιγμή, κατ’ εξαίρεση των περιορισμών που είναι σε ισχύ, αφού στην δική της πτήση καταγράφηκε κρούσμα COVID-19.
Είναι υγιής, έχει μετατρέψει το δωμάτιό της σε μικρό χώρο εκγύμνασης -όσο είναι δυνατόν- και παραμένει σωματικά και ψυχικά δυνατή. Μότο της για την περίοδο αυτή της απομόνωσης είναι το «Let’s control the controllable», δηλαδή να ελέγξει ό,τι… περνάει από το χέρι της.
Εκτός από το πώς περνά την καραντίνα, η Μαρία Σάκκαρη μίλησε -διά τηλεφώνου- στον «Νέο Κόσμο» για την αγάπη της για την Ελλάδα και το τένις, τι της λείπει από τη Μελβούρνη αυτές τις ημέρες, αλλά και τη σημασία της υποστήριξης της Ελληνικής κοινότητας που, όπως επεσήμανε, της δίνει πλεονέκτημα στο Australian Open.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ
Αθλητές και αθλήτριες που βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο διεθνώς, είναι συχνά πειθαρχημένοι και σε ένα ατομικό άθλημα, όπως το τένις, έχουν μάθει ενίοτε και να…απομονώνονται. Δύο εβδομάδες όμως σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου δεν είναι εύκολο πράγμα και ειδικά αν δεν μπορεί κάποιος να προπονηθει καθόλου κανονικά για σημαντικούς αγώνες που ακολουθούν.
Η Μαρία Σάκκαρη πάντως θα αντιμετωπίσει την κατάσταση, όπως μας είπε, με «πολύ θετικότητα και καθόλου αρνητική σκέψη». «It is what it is…» σχολίασε. «Προς το παρόν είμαι μια χαρά, δεν έχω κάποιο θέμα στο δωμάτιο. Μόνο θετική σκέψη και θα περάσουν οι μέρες».
«Έχεις δηλώσει ότι το τένις σημαίνει πολλά για εσένα, ότι σε έχει βοηθήσει να αντιμετωπίσεις ανθρώπους και καταστάσεις, θα είναι και το ‘αντίδοτο’ στην καραντίνα;» την ρωτήσαμε.
«Εννοείται, πάντα το τένις είναι το ‘αντίδοτο’ σε πολλά πράγματα. Νομίζω ότι και αυτό είναι εμπειρία, πως ο παππούς μου εμένα μου λέει ιστορίες, και η γιαγιά μου, από τα παλιά, έτσι θα λέω κι εγώ στα παιδιά μου ότι την τάδε χρονιά πήγαμε στην Αυστραλία έγινε αυτό και αυτό. Από κάθε εμπειρία κρατάω μόνο τα θετικά. Όποιος το αντιμετωπίσει πιο σωστά θα βγει και πιο δυνατός μετά. Παρόλο που δεν θα έχουμε πολλές μέρες να προετοιμαστούμε… αν μπορέσω και κρατήσω τη φυσική μου κατάσταση στο επίπεδο που είμαι τώρα, είμαι πολύ θετική ότι όλα θα πάνε καλά. Συν ότι έχω παίξει μερικούς αγώνες στο Άμπου Ντάμπι το οποίο είναι πολύ σημαντικό για μένα βγαίνοντας από την καραντίνα».
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΗΣΗ
Σε σχέση με την πτήση από το Άμπου Ντάμπι προς τη Μελβούρνη, όπου βρέθηκε το θετικό κρούσμα ανέφερε:
«Την Πέμπτη (14 Ιανουαρίου) πετάγαμε με τσάρτερ πτήση απο το Άμπου Ντάμπι…ήμασταν εκεί σε ‘bubble’…ήμασταν όλοι οι παίκτες απομονωμένοι…Δεν είχαμε το δικαίωμα ούτε να βγούμε, ούτε να πάμε πουθενά. Μέναμε μόνο στο ξενοδοχείο. Στην τσάρτερ πτήση ήταν κάποιοι παίκτες από το Ντουμπάι, οι οποίοι προπονούνταν εκεί, και νομίζω ότι ένα από τα κρούσματά μας ήταν από εκεί…Προφανώς δεν ευθύνονται αυτοί ότι κόλλησαν εκεί πέρα…τυχαίνει αυτό. Αλλά τη 2η ημέρα που ήμασταν εδώ, που ήταν υποχρεωτική η καραντίνα για όλους τους αθλητές και όλο το staff, μας ήρθε ένα email το πρωί ότι βρέθηκε θετικό κρούσμα στην πτήση μας και θα πρέπει να μείνουμε 14 ημέρες καραντίνα».
ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ ΕΝΤΟΣ ΔΩΜΑΤΙΟΥ
Το σημαντικότερο είναι πως ακυρώθηκε το πρόγραμμα των εξόδων για προπονήσεις με την Μαρία Σάκκαρη να κάνει πλέον «τηλε-προπονήσεις» με τη βοήθεια και του γυμναστή της Γιώργου Παναγιωτόπουλου, αλλά εντός δωματίου.
«Δεν έχω ξανακάνει (τέτοιου είδους προπονήσεις) η αλήθεια είναι, αλλά είναι κάτι πρωτότυπο και αυτό… μία εμπειρία στη ζωή», είπε.
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ
«Ανυπομονείς να δεις τις ελληνικές σημαίες στο γήπεδο μετά το πέρας της καραντίνας;» ήταν το επόμενο ερώτημά μας.
«Εννοείται πως ανυπομονώ, είναι νομίζω το πρώτο πράγμα που θέλω να βλέπω εδώ στην Αυστραλία…έχω μεγάλη αδυναμία σε αυτή τη χώρα, μεγάλη αδυναμία στους ανθρώπους…νιώθω πάρα πολύ άνετα…Η αλήθεια είναι το αντιμετωπίζουν και οι συμπαίκτριες μου με πολύ χιούμορ: ότι πραγματικά είναι τελείως ελληνική ατμόσφαιρα όταν παίζω ματς και νομίζω ότι δεν τους αρέσει να παίζουν εναντίον μου στην Αυστραλία, γιατί είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες για εκείνες μέσα στο γήπεδο».
ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ LOGO ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Για το νέο της logo, το οποίο έχει αναφορές στην Ελλάδα η Μαρία Σάκκαρη μας είπε:
«Την χώρα μου την έχω πάνω από το οτιδήποτε άλλο..η οικογένεια μου προφανώς πρώτα και οι δικοί μου οι άνθρωποι, αλλά την αγάπη μου έχω για την Ελλάδα δεν μπορώ να σας την περιγράψω…λατρεύω και θαυμάζω πάρα πολύ και την ιστορία και την αρχαία Ελλάδα και όλα όσα έχει καταφέρει αυτή η χώρα, όλα αυτά τα χρόνια. Οπότε νομίζω ότι με αντιπροσωπεύει πάρα πολύ αυτό που ανέφερα και αυτό που παρουσίασα μέσα από το logo μου. Είναι το ελάχιστο που μπορώ να δείξω πόσο αγαπάω την Ελλάδα και τι συναισθήματα τρέφω γι αυτή και πόσο πραγματικά είμαι πάρα πολύ υπερήφανη που εκπροσωπώ τα χρώματα αυτά».
Όσο για τη συγκυρία της παρουσίασης του νέου logo, λίγες ημέρες πριν την άφιξή της, όπως μας είπε πως εκτιμά ήταν η σωστή στιγμή, καθώς η Αυστραλία διαθέτει μία τόσο μεγάλη και «φανταστική» ελληνική κοινότητα, όπως έγραψε και στο instagram της.
ΑΣΕΒΕΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΠΟΝΕΘΩ
«Υπάρχει κάποιο μότο για μετά την καραντίνα, ποιο είναι το μήνυμά σου προς όλους, καθώς θα τελειώσει η απομόνωση και θα βρεθείς στο γήπεδο;» την ρωτήσαμε.
«Για να σας πω την αλήθεια, δεν έχω σκεφτεί κάποιο συγκεκριμένο μότο. Απλά είμαι σίγουρη ότι…επειδή στη ζωή μου έχω περάσει διάφορες καταστάσεις μέσα από τον αθλητισμό, χαρούμενες, στενάχωρες, πάρα πολλά…δε θα καθίσω να γκρινιάξω ή να παραπονεθώ…είναι το ελάχιστο. Εσείς το ξέρετε πάρα πολύ καλά, ήσασταν σε lockdown τόσο καιρό. Είναι λίγο ασέβεια προς εσάς, προς όλους τους Αυστραλούς να καθίσω εγώ να παραπονιέμαι που είμαι σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο και κάθομαι δύο εβδομάδες. Ναι, σίγουρα δεν είναι το ιδανικό, γιατί θα ήθελα να προπονηθώ και να είμαι έτοιμη για τους αγώνες όπως θα ήθελα. Αλλά έτσι είναι. Οπότε βγαίνοντας από εδώ πέρα, απλά θα προσπαθήσω αυτές τις τρεις, τέσσερις μέρες που θα έχω πριν το τουρνουά να προπονηθώ, να ετοιμαστώ και δεν έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου, είναι το μόνο πράγμα που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή…».
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ
Οι γονείς της Μαρίας Σάκκαρη, ο Κώστας Σάκκαρης και η Αγγελική Κανελλοπούλου, όπως έχει δηλώσει η ίδια, έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της. Πιστεύει η Μαρία πως βρίσκεται σε ένα σημείο της ζωή της όπου εκείνη καθορίζεις το επόμενο βήμα ή επιδιώκειςπάντοτε τη συμβουλή των γονιών της;
«Ο τρόπος που με μεγάλωσαν οι γονείς μου και οι αρχές που μου έδωσαν, η μόρφωση…πραγματικά είμαι πολύ ευγνώμων γι’ αυτά. Αλλά είμαι 25 χρονών και νομίζω, βλέποντας περισσότερες καταστάσεις καθημερινά, μπορώ να διαμορφώσω διάφορα στοιχεία του χαρακτήρα μου από μόνη μου. Αλλά πάντα συμβουλεύομαι τους γονείς μου…ως μεγαλύτεροι και ως πιο έμπειροι και ως άνθρωποι που θέλουν μόνο το καλό μου. Και από την εμπειρία τους ξέρουν παραπάνω πράγματα από εμένα, πάντα θα τους συμβουλευτώ».
ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΟ ΤΕΝΙΣ
Στο μήνυμά της προς τα παιδιά που ξεκινούν τώρα το τένις, η Μαρία Σάκκαρη, ανέφερε:
«Έχω μάθει επειδή και οι δύο μου γονείς ήταν πολύ δουλευταράδες, σε διαφορετικά πράγματα ο ένας με τον άλλον…η σκληρή δουλειά είναι το παν. Οτιδήποτε κάνεις, είτε είναι τένις, είτε εργασία γραφείου, είτε είναι σπουδές, σίγουρα (χρειάζεται) πολύ σκληρή δουλειά. Να αφιερώνουν πολλές ώρες μέσα στο γήπεδο συγκεκριμένα για το τένις, αρκεί βέβαια να τους αρέσει αυτό που κάνουν. Εγώ ως Μαρία θέλω να τους πω να μην κάνουν πράγματα τα οποία δεν επιλέγουν οι ίδιοι. Αν σ’ αρέσει αυτό που κάνεις και έχεις την όρεξη και ακούς τους ειδικούς που έχεις δίπλα σου, είναι τα σωστά βήματα να κάνεις».
ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΚΑΡΙΕΡΑ
«Θα μπορούσες να έχεις επιλέξεις κάτι άλλο εκτός από τένις ή (και με λίγο χιούμορ), πόσες φορές σου έχει πει ο κ. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος είχε σημαντικές διακρίσεις στον στίβο, άσε τη ρακέτα…», αναφέραμε.
«Όχι, δεν μου το έχει πει ποτέ» απάντησε η Μαρία Σάκκαρη χαμογελώντας. «Η αλήθεια είναι στο πρώτο lockdown που ήμασταν στην Αθήνα, δεν ξέραμε τι θα γίνει με τους αγώνες (τένις), οπότε σκεφτόμασταν…επειδή είμαι πολύ ανταγωνιστικός άνθρωπος, μήπως κατέβαινα στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου. Οι αθλητές είναι άλλη κλάση από εμένα, δεν υπήρχε περίπτωση να κερδίσω ποτέ…»
Σε σχέση με το τένις, πρόσθεσε, «βλέποντας με τώρα, δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω κάτι άλλο. Σίγουρα νομίζω έχω την ικανότητα και τη δυνατότητα να κάνω διάφορα άλλα πράγματα και εκτός αθλητισμού, όμως δε θα άλλαζα την καριέρα μου με κάτι άλλο αυτή τη στιγμή…».
«Αργότερα στη ζωή, μετά το τέλος την καριέρας μετά από πολλά χρόνια και πολλές διακρίσεις, θα είστε ακόμη στο τένις, διδάσκοντας ίσως παιδιά ή κάτι άλλο…;», ρωτήσαμε.
«Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πάρα πολύ να βοηθήσω το τένις στην Ελλάδα, με κάποιον τρόπο, δεν ξέρω ποιος τρόπος θα είναι αυτός. Γιατί πιστεύω ότι με τις εμπειρίες που έχω πάρει τόσα χρόνια από το εξωτερικό και από όλη αυτή την καριέρα που διανύω, νομίζω, ότι μπορώ να βοηθήσω και πολλά παιδιά και πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα…θα ήθελα να κάνω και κάτι άλλο εκτός τένις, να δω πως είναι. Αυτό δεν έχω ακόμα αποφασίσει τι θα είναι. Νομίζω ότι βλέποντας πως θα πάει η καριέρα μου θα κρίνω ανάλογα».
ΤΙ ΤΗΣ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ
Ρωτήσαμε τη Μαρία Σάκκαρη τι της έχει λείψει από τη Μελβούρνη, αλλά και την «ελληνικότητά» της πόλης φέτος, για να «αποκαλυφθεί» πως ήδη υπήρχε «παρέμβαση» της παροικίας για την… υποστήριξη της.
«Ήδη έχω μιλήσει με κάποιους Έλληνες εδώ της Μελβούρνης που έχουνε εστιατόρια και η αλήθεια είναι ότι θα μου στείλουν και φαγητό…στο ξενοδοχείο…Παρήγγειλα και μία μέρα καφέ, φρέντο εσπρέσο. Ηθελα απλά να αισθανθώ πιο σαν το σπίτι μου. Αλλά επειδή μ’ αρέσει πάρα πολύ αυτή η πόλη, μου έχει λείψει η βόλτα εδώ στο κέντρο. Μου έχει λείψει αυτή η ενέργεια. Δε βλέπω τόσο κόσμο έξω να κινείται όσο τις προηγούμενες χρονιές και λίγο με στεναχωρεί. Αλλά εντάξει είναι η κατάσταση έτσι φαντάζομαι. Και σίγουρα ναι, ένα ελληνικό εστιατόριο, με αυτή την ωραία αύρα που έχουνε εδώ οι άνθρωποι οι δικοί μας είναι κάτι που μου έχει λείψει…».
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΤΕΝΙΣ
«Το τένις είναι ένα μοναχικό άθλημα, πώς αντιμετωπίζεις τη μοναξιά που το συνοδεύει, ειδικά τώρα με ό,τι συμβαίνει στον Κόσμο;», ήταν το τελευταίο ερώτημα προς τη Μαρία Σάκκαρη.
«Κρίνοντας από τον εαυτό μου, είμαι γενικά ένας άνθρωπος -επειδή έζησα και μόνη μου από μικρή ηλικία- που τα έχω πολύ καλά με τον εαυτό μου. Δηλαδή, δεν έχω πρόβλημα που είμαι τώρα μόνη μου στο δωμάτιο να πω ότι με ‘πνίγει’ το ότι δεν έχω παρέα ή κάτι τέτοιο. Είναι τέτοιο το άθλημα το οποίο είναι αναγκασμένος να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου. Η αλήθεια είναι ότι δεν πειράζει, έχω μάθει έτσι και δεν έχω κανένα πρόβλημα. Είναι η φύση του αθλήματος και η αλήθεια είναι ότι μ’ αρέσει».