ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ αύριο το βράδυ; Λοιπόν, γύρω στις 9.30 το βράδυ της Κυριακής (ώρα Αυστραλίας) θα γίνει μια διαδικτυακή εκδήλωση στην Αθήνα με θέμα «Ενδυναμώνοντας τις γέφυρες ανάμεσα στα ελληνικά πανεπιστήμια και τον Ελληνισμό της Διασποράς».

Θα συμμετάσχουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι, εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ομογένειας, καθηγητές πανεπιστημίου, Έλληνες απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων που διαπρέπουν στο εξωτερικό, καθώς και εκπρόσωποι ομογενειακών οργανώσεων.

ΕΓΩ θα την παρακολουθήσω. Μεταξύ των πολλών διακεκριμένων που θα μιλήσουν θα είναι ο Έλληνας επικεφαλής της Pfizer κ. Μπουρλά, αλλά και ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, Βασίλης Παπαστεργιάδης (όχι που θα έλειπε…).

Οι ενδιαφερόμενοι θα βρουν πληροφορίες στον ακόλουθο σύνδεσμο: https://studyingreece.edu.gr/bridges2021.

ΜΕ ικανοποίηση πληροφορήθηκα ότι κάποιοι από το ΔΣ της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης άρχισαν, επιτέλους, να προωθούν την ιδέα της εκτύπωσης της μελέτης της Γεωργίας Χαρπαντίδου με θέμα την ιστορία της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης.

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική μελέτη που πρέπει να δει το φως της δημοσιότητας. Ελπίζω αυτή τη φορά η όλη προσπάθεια να μη σκοντάψει σε μικρότητες…

ΝΑ και ένα ρεκόρ των Ελλήνων της Αυστραλίας. Είμαστε οι δεύτεροι μακροβιότεροι στον πλανήτη. Μεγάλη επιτυχία! Και πού το οφείλουμε; Στους κήπους που έχουμε στις αυλές μας και τις νηστείες μας! Αυτά δεν τα λέω εγώ; Τα λέει η επιστήμη!

Η ΕΛΛΑΔΑ ασχολείται με την Μπεκατώρου και η παροικία με την Φραγκιουδάκη! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ η κατάθεσή της στο ελληνικό πρόγραμμα της SBS το οποίο στην σχετική ανάρτησή του αναφέρει: «Η Ρένα Φραγκιουδάκη μιλά για πρώτη φορά δημόσια για την απόφαση να φέρει στον κόσμο το παιδί της. Μια ανύπαντρη μητέρα τη δεκαετία του ’70 στη συντηρητική παροικία της Μελβούρνης».

«ΕΙΝΑΙ η πρώτη φορά που τα λέω αυτά και η πρώτη φορά που προσπαθώ να τα φέρω στη σκέψη μου.

«Γιατί το καλό είναι ότι προχώρησα. Και προχώρησα γυρίζοντας σελίδα και χωρίς να επιστρέψω ποτέ σ’ αυτά που πέρασα».

Η εξομολόγησή της είναι συγκλονιστική, και την καταθέτει στο ίδιο το ραδιόφωνο –το Ελληνικό Πρόγραμμα της SBS (τότε 3ΕΑ όπως ξεκίνησε) – μέσα από το οποίο καταξιώθηκε.

ΓΙΑ μερίδα Ελλήνων της Μελβούρνης η Ρένα Φραγκιουδάκη υπήρξε κάποτε «η ντροπή της κοινωνίας», όπως μας λέει η ίδια. Ήταν ανύπαντρη μητέρα και για τα τότε δεδομένα αυτό θεωρείτο «απαράδεκτο». «Δεν ήταν εύκολο, πάλεψα πολύ με τον εαυτό μου για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει» παραδέχεται. «Γιατί ζούσαμε όλοι με το τί θα πει ο κόσμος».

ΟΤΑΝ έμεινε έγκυος, η κ. Φραγκιουδάκη είχε στείλει ένα γράμμα στον πατέρα της στην Ελλάδα, χωρίς αποστολέα. «Αλλά ο πατέρας μου κατάλαβε» λέει, σημειώνοντας ότι λίγο μετά θα έφευγε από τη ζωή.

Και αποφάσισε να δώσει στο αγέννητο παιδί της το όνομά του – Γιάννης. «Δεν ήξερα ακόμη αν ήταν αγόρι ή κορίτσι». Εκείνη έβλεπε και τότε όπως σήμερα τον γιο της «ευλογία» και «δώρο Θεού».

Και πιστεύει πως αυτός την βοήθησε να ξεπεράσει τις ύβρεις και τους προπηλακισμούς από οργανώσεις, μεμονωμένα άτομα αλλά και την ίδια την εκκλησία.

ΔΥΟ φίλοι μόνο ήταν αυτοί που τη στήριξαν. «Μου κλείσαν πόρτες, δεν μπορούσα να βρω δουλειά, δεν είχα πού να μείνω, ευτυχώς δεν σκέφτηκα να χάσω τη ζωή μου…» Ακόμη, όπως λέει, δεν μπορεί να ξεχάσει τις στιγμές που περνούσε από τον ελληνικό δρόμο της Μελβούρνης και δεχόταν μέχρι και κυριολεκτικά φτυσίματα.

«Ήμουν προσβολή στη δημόσια αιδώ [μου έλεγαν] να μην ξαναπεράσω από τη Lonsdale Street, ότι ήταν ντροπή μου».

Η κ. ΦΡΑΓΚΙΟΥΔΑΚΗ κατάφερε και βγήκε πιο δυνατή.

Και έγινε όπως τη γνωρίζουν πολλοί, φίλοι και μη, σήμερα, η Ρένα της παροικίας. Πώς τα κατάφερε; Την βοήθησε ο γιός της τον οποίο χαρακτηρίζει «ευλογία Θεού» και όσοι την «έφτυσαν» και την έκαναν ατσάλινη. Όσοι ενδιαφέρονται να ακούσουν την συνέντευξη θα την βρουν στον ακόλουθο σύνδεσμο: Συνέντευξη με τη Ρένα Φραγκιουδάκη

Τ.Τ.

ΜΕ τον ερχομό στο φως της υπόθεσης της ιστιοπλόου Σοφίας Μπεκατώρου, η οποία κατήγγειλε προ ημερών τη σεξουαλική της παρενόχληση από ηψηλόβαθμο στέλεχος της Ομοσπονδίας, πριν χρόνια, άνοιξαν και οι Ασκοί του Αιόλου για όλα όσα έχουν διαμειφθεί και εξακολουθούν να διαμείβονται εν Ελλάδι στο ζήτημα αυτό.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ της σεξουαλικής παρενόχλησης και των βιασμών, όχι μόνο στο χώρο του αθλητισμού, αλλά και γενικά σε κάθε τομέα της καθημερινής ζωής στην Ελλάδα, είναι ένα τεράστιο από κάθε άποψη ζήτημα, κυρίως με κοινωνικές και ηθικές προεκτάσεις.

ΘΕΩΡΩ -και εύχομαι- ότι το κουβάρι που έχει αρχίσει σιγά-σιγά, αλλά δειλά ακόμα, να ξετυλίγεται, πρέπει να γίνει έναυσμα για κάτι διαφορετικό στη γενέτειρα, κάτι ποιοτικά διαφορετικό, έτσι ώστε να μην θεωρεί ο πάσα ένας ότι μπορει να κάνει ό,τι θέλει και να την… πέφτει σε όποια θέλει ατιμωρητί.

ΟΣΟΙ και όσες πιστεύουν ότι με την εκλογή και την ορκωμοσία -αναίμακτη τελικά- του Τζο Μπάιντεν ως του 46ου προέδρου της μεγάλης ημών (και υμών) προστάτιδος Αμερικής, θα αποκατασταθεί η… Δημοκρατία, συγγνώμη θα τους πω ότι πλανώνται πλάνην οικτράν.

Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ κοινωνία είναι μια αποφασιστικά και τραγικά κατακερματισμένη κοινωνία, και δεν πιστεύω ο -κατ’ εμέ- αμφιβόλου ποιότητας και ικανότητας Μπάιντεν να την επαναφέρει κάπου.

ΟΥΤΕ πιστεύω ότι εκπρόσωποι ενός αρκετά soft ή αρκετά εύπεπτου πολιτισμού, σαν την Λέιντι Γκάγκα και οι άλλοι αστέρες του γλυκανάλατου πενταγράμμου -αλήθεια, ολόκληρες ΗΠΑ δεν έχουν άλλο τι να προσφέρουν;- είναι ικανοί να σώσουν οτιδήποτε και να προσφέρουν ένα νέο όραμα.

ΕΚΤΟΣ εάν πάρουν μερικούς στιβαρούς και με… χορταριασμένο, δασύτριχο στέρνο άνδρες, σαν τον Έλληνα πρωθυπουργό, οι οποίοι θα προτάξουν τα στήθη τους και με το αποφασιστικό τους βλέμμα οδηγήσουν την αμερικανιά σε νέες κατακτήσεις.

ΠΑΝΤΩΣ, την εικόνα του κυρίου Κυριάκου να εμβολιάζεται, με το περήφανο στήθος να επιδεικνύεται περήφανα, την είδαμε πάμπολλες φορές στα ελλαδικά ΜΜΕ τελευταία και την εμπεδώσαμε. Θα μας πει κανείς, άραγε, ποια η σημειολογία του πράγματος;

ΤΕΛΟΣ, δεν κατάλαβα ποια η σημασία όλοι οι επώνυμοι στην Ελλάδα να εμβολιάζονται δημόσια με διθυράμβους και ιλουστρασιόν ρεπορτάζ. Αν έδειχναν την ίδια “ευαισθησία” και γι’ αυτούς που πράγματι έχουν ανάγκη και υποφέρουν από την πολιτική τους, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Έτσι δεν είναι;

Δ.Τ.

ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ, δυστυχώς, βρίσκει την Αμερική, η ορκωμοσία του 46ου προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Τζο Μπάιντεν.

Τα δρακόντεια μέτρα που είχαν ληφθεί, ίσως κατάφεραν να συγκρατήσουν το ξέσπασμα των αντιδρούντων. Ωστόσο, η θητεία του, αρχίζει με πολλές και έντονες κοινωνικοπολιτικές αντιπαραθέσεις και προβλήματα, ένα χάσμα που καλείται, με την πολιτική του, να γεφυρώσει και να αντιμετωπίσει την πανδημία, που στην κυριολεξία μαστίζει τη χώρα του.

ΝΑ ΚΑΙ ένας χρυσόστομος που επαινεί τους εν Αυστραλία λαχανόκηπούς μας. Μάλιστα. Σε σημείο, που την περασμένη Δευτέρα ο αρχισυντάκτης το έκανε πρωτοσέλιδο.

Πρόκειται για την έρευνα του γιατρού Swan, ο οποίος κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι ο μακροβιότερος πληθυσμός στον πλανήτη είναι οι Ιάπωνες, με δεύτερους παρακαλώ, τους Ελληνοαυστραλούς. Δηλαδή εμάς.

ΚΑΙ ΠΟΥ, παρακαλώ, αποδίδει την μακροβιότητά μας; Στην υγιεινή διατροφή μας. Θέλοντας, μάλιστα, να γίνει πιο συγκεκριμένος, αναφέρθηκε -προς τέρψιν όσων καλλιεργούν στο σπίτι τους ζαρζαβατικά- στον λαχανόκηπο και τις καλοκαιρινές και χειμωνιάτικες σοδειές.

Τομάτες, αγγουράκια, μελιτζάνες, κολοκυθάκια κλπ. το καλοκαίρι και μαρουλάκια, ραδίκια, σέσκουλα, σέλινο και άλλα πράσινα, τον χειμώνα.

Η ΕΡΕΥΝΑ, ως ένα σημείο, δικαιώνει και μένα. Γιατί στην αρχή της σεζόν, είχα ζητήσει από το κ. Χατζημανώλη, η εφημερίδα, να προκηρύξει διαγωνισμό για την πιο ζουμερή τομάτα, την πιο μεγάλη κολοκύθα κλπ, και, να βάλει και κάποια δώρα αξίας για την επιβράβευση. Δεν ανταποκρίθηκε. Ελπίζω τώρα με τα θετικά σχόλια του γιατρού, να το βάλει μπροστά.

ΠΡΟΣΘΕΣΕ, επίσης, ο γιατρός, που είναι ειδικός σε θέματα υγιεινής διατροφής και διαβίωσης, και κάτι ακόμα για μας τους Ελληνοαυστραλούς, που μου έκανε εντύπωση.

Είπε ότι νηστεύουμε 100 (!) μέρες το χρόνο το κρέας και τα γαλακτερά! Δεν ξέρω τις πηγές του, αλλά έρευνα έκανε ο άνθρωπος. Σίγουρα τα πορίσματά του έχουν βάση.

ΑΥΡΙΟ, κάποιοι παροικιακοί οργανισμοί, εκμεταλλευόμενοι την αργία της Τρίτης για την Ημέρα της Αυστραλίας, κορονοϊού επιτρέποντος, πρόκειται να εκδράμουν σε παραθαλάσσια θέρετρα που εκτείνονται κατά μήκος της ανατολικής χερσονήσου της Πολιτείας μας – και όχι μόνο.

ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ τι γινόταν αυτό το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο 20 χρόνια πριν; Οι της κάποιας ηλικίας, θα θυμάστε φαντάζομαι, ότι άδειαζε η Μελβούρνη και τα αυτοκίνητα, ωσάν σιδηριδρομικός συρμός, έπαιρναν τον παραθαλάσσιο προς τον τόπο διασκέδασης.

Η ΕΚΔΡΟΜΗ τότε, ήταν ανάμεσα στις κορυφαίες ετήσιες εκδηλώσεις των Συλλόγων μας και τα Διοικητικά Συμβούλια ανασκουμπώνονταν μήνες πριν, για να καταστρώσουν σχέδιο, ώστε η μέρα να στεφθεί με επιτυχία!

Τόσο από άποψη συμμετοχής όσο και εισπρακτική! Γιατί κακά τα ψέματα. Η διάθεση του Ημερολογίου που συνοδευόταν από κάποια δωρεά και η πώληση λαχείων, άφηνε ένα σεβαστό ποσόν στο ταμείο του Συλλόγου.

ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ και οι ορχήστρες, που καταλάμβαναν θέση στο κέντρο της πλατείας, και καλούσαν τους εκδρομείς με τα κλαρίνα τους στην διαπασών, όργανο απαραίτητο για την υπαίθρια διασκέδαση, σε αξέχαστους ρυθμούς τσάμικου και καλαματιανού. Φυσικά τα Διοικητικά Συμβούλια, είχαν εξασφαλίσει την άδεια της τοπικής Δημαρχίας.

ΠΕΡΙΤΤΟ να πω για τα εδέσματα που κουβαλούσαν στα καλάθια οι νοικοκυρές. Στην βόλτα γύρω τρυγύρω πριν το μεσημεριάτικο φαγητό, τα κεράσματα έδινα και έπαιρναν. Όσο για το «θάψιμο» στα αιώνια πηγαδάκια, το αφήνω στην φαντασία σας.

ΠΑΛΙΟΙ καλοί καιροί και αγαπημένοι που ευτυχώς σε μένα, άφησαν γλυκές αναμνήσεις.

ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ!

Κ.Γ.