«Θέλεις να με παντρευτείς»; Στη «χρυσή» ερώτηση του εκλεκτού της καρδιάς της, η συνήθης αντίδραση κάθε κοπέλας είναι ένα βλέμμα γεμάτο λατρεία που κραυγάζει πριν από τη φωνή της, την απάντηση, «Ναι!».
Στην περίπτωση του Νίκολας Γεωργίου, όμως, πίσω από το βλέμμα της αγαπημένης του Ανθέας κρυβόταν περισσότερο η έκπληξη και μια απορία του τύπου: «είσαι τρελός;», παρά οτιδήποτε άλλο. Φυσικά, όχι γιατί δεν τον αγαπούσε, ούτε γιατί δεν ήθελε να τον παντρευτεί. Απεναντίας… αυτό ήταν το όνειρό της.
Ένα όνειρο μάλιστα που επρόκειτο να γίνει πραγματικότητα την ημέρα της γιορτής των ερωτευμένων, την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου. Μια ημέρα που οι δύο νέοι την περίμεναν πώς και πώς μιας και ο γάμος τους αρχικά επρόκειτο να γίνει τον περασμένο Οκτώβριο, αλλά αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας.

Μπορείτε, λοιπόν, να φανταστείτε τι αισθάνθηκαν όταν την προηγούμενη Παρασκευή και μόλις δυο μέρες πριν το μεγάλο γεγονός, η Βικτώρια μπήκε και πάλι σε καθεστώς αποκλεισμού.
«Μόλις ακούσαμε τα νέα απελπιστήκαμε. Είχαμε ήδη ακυρώσει το γάμο μία φορά δεν γινόταν να γίνει πάλι το ίδιο», λέει στον «Νέο Κόσμο» ο γαμπρός, Νίκολας Γεωργίου.
Έτσι, ρώτησε με αποφασιστικότητα την Ανθέα: «Θέλεις να παντρευτούμε απόψε;». Έτσι, λοιπόν, εξηγείται το βλέμμα της κοπέλας που περιγράψαμε πριν. «Άστα όλα πάνω μου», είπε με πεποίθηση ο Νίκολας και έπιασε δουλειά.
Οι δυσκολίες και τα απρόοπτα αναμενόμενα, αλλά δεν τον πτόησαν. Αφού ήταν αδύνατο να βρει τον ιερέα της εκκλησίας όπου ήταν προγραμματισμένο να τελεστεί ο γάμος, αναζήτησε τον ιερέα του Αγίου Χαραλάμπους, ο οποίος του έδωσε το πράσινο φως για τις 7 το βράδυ.
Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, είχαν τρεις ώρες στη διάθεσή τους. Όμως, «σαν θέλει η νύφη κι ο γαμπρός…» όλα είναι εφικτά που λέει και ο σοφός λαός.
Τα τηλέφωνα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πήραν φωτιά για να προλάβουν να ειδοποιηθούν οι οικογένειες, ο κουμπάρος, οι παράνυφοι, ο φωτογράφος και όλοι οι καλεσμένοι.

«Ήταν σαν να ζούσα ένα όνειρο», λέει η μητέρα του γαμπρού, κ. Κρυστάλλα, η οποία ακόμη δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι πάντρεψε το πρώτο της παιδί.
«Για χρόνια ονειρεύεσαι το γάμο των παιδιών σου και ειδικά του πρωτότοκου, όπως, είναι ο Νίκολας, και να γίνει έτσι άρον – άρον. Τίποτα από όσα είχαμε σχεδιάσει δεν έγινε», λέει η κ. Κρυστάλλα που ωστόσο αισθάνεται ευτυχισμένη που τα παιδιά παντρεύτηκαν τελικά μετά από τόσα εμπόδια.
Όλοι ανταποκρίθηκαν άμεσα στο νέο πλάνο του γάμου του Νίκολας και της Άνθεας και παρόλο που ο κουμπάρος βρισκόταν σε δουλειά 2 ώρες έξω από τη Μελβούρνη κατάφερε να είναι στην εκκλησία εγκαίρως μαζί με τους 130 καλεσμένους, αριθμός που, όπως μας λέει ο Νίκολας, «ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας» δεδομένων των συνθηκών.

«Οι παράνυφοι ντύθηκαν στην εκκλησία», λέει η κ. Κρυστάλλα που λυπάται γιατί πολλά από τα γαμήλια ήθη και έθιμα της πατρίδας μας δεν μπόρεσαν να τηρηθούν λόγω της κατάστασης.
«Ο γαμπρός ντύθηκε χωρίς τη συνοδεία βιολιών όπως προγραμματίζαμε, αλλά καταφέραμε να αναβιώσουμε το έθιμο του χορού της νύφης στο προαύλιο της εκκλησίας και ήταν πραγματικά σα να βρισκόμαστε σε ένα χωριό της Ελλάδας», λέει.
Εκτός από τα παραδοσιακά έθιμα χρειάστηκε να αλλάξουν και πολλά από τα σχέδια του ζευγαριού. Το τραπέζι δεν έγινε στο χώρο που είχε κανονιστεί αλλά σε ένα εστιατόριο κοντά στην εκκλησία και το ταξίδι του μέλιτος στο Κουίνσλαντ αντικαταστάθηκε με ένα τριήμερο κάπου στη Βικτώρια.
«Σημασία έχει ότι έγινε ο γάμος. Όλα τα άλλα μπορούμε να τα κάνουμε έστω και λίγο αργότερα», λέει ο Νίκολας και συμπληρώνει πως τόσο ο ίδιος όσο και η σύζυγός του, πλέον, Ανθέα, είναι ανακουφισμένοι που τα κατάφεραν να παντρευτούν και πλέουν σε πελάγη ευτυχίας.