ΔΕΝ ξέρω αν έχω αποκτήσει πιστούς αναγνώστες και πόσους. Αν έχω, πάντως, θα πρέπει να έχουν προσέξει ότι κάθε εβδομάδα «κάνω κατάσταση» με κάποιες απορίες μου. Έχω, βρε παιδί μου, έναν μοναδικό τρόπο να κάνω τους παράγοντες «να τα παίρνουν στο κρανίο» διατυπώνοντας απλές, αθώες ερωτήσεις…
ΠΡΙΝ πάω, όμως, στο θέμα μας, να σας πω ότι ο Μπάμπης Σταυρόπουλος (ο οποίος, όπως μου λένε οι παλιοί συνάδελφοι, άφησε εποχή έχοντας την επιμέλεια αυτής της στήλης επί δεκαετίες) «φιλοξενούσε» συχνά-πυκνά τον Χρήστο Τσίρκα και πολλές φορές με χιούμορ είναι η αλήθεια, του την «έμπαινε άγρια».
Μέχρι που ο Τσίρκας, ο οποίος περνά τον δικό του Γολγοθά εδώ και καιρό, εξαγριώθηκε και απείλησε τον Μπάμπη.
Ο οποίος Μπάμπης για να τον «τιμωρήσει», όπως μου λένε πάντα οι παλιοί εδώ (που ξέρουν πρόσωπα και πράγματα), σταμάτησε να ασχολείται με τον Χρήστο.
Πέρασε εβδομάδα, πέρασε δεκαπενθήμερο, πέρασε μήνας και ούτε λέξη ο «Αιθεροβάμονας» για τον Χρήστο, μέχρι που ο τελευταίος αντέδρασε: «Είπαμε να μην μου τα χώνεις συνεχώς, αλλά όχι και να με ξεχάσεις εντελώς» είπε στον Μπάμπη…
ΑΣ το έχουν αυτό υπόψη κάποιοι παράγοντες που ενοχλούνται από τα αθώα γραπτά μου. Αν πάψω να ασχολούμαι μαζί τους μπορεί να ενοχληθούν πιο πολύ από όσο τους ενοχλούν τα αθώα κείμενά μου.
ΣΤΟ ΘΕΜΑ μας τώρα: Τι ήθελα να ρωτήσω τι γίνεται με τον πρώην Επίσκοπο Νότιας Αυστραλίας που εξαφανίστηκε μετά τα «ροζ email». Δεν χρειάστηκε, παρά μια αθώα ερώτησή μου το περασμένο Σάββατο και ο Νικόλαος Χατζηγεωργίου, κάποτε Επίσκοπος της Ελληνικής Κοινότητας Ν. Αυστραλίας, εμφανίστηκε με επιστολές και… επιστολές.
Η ουσία των επιστολών του (διαβάστε σχετικά στις σελίδες 8 και 9) είναι ότι οι «ροζ φωτογραφίες δεν είναι αυθεντικές και δεν παραιτήθηκε, αλλά απολύθηκε».
Η σχετική είδηση αναρτήθηκε και στη σελίδα μας στο διαδίκτυο με αποτέλεσμα να πάρουμε πολλά σχόλια, ακόμα και από την Ελλάδα, και κάποιοι που ξέρουν τον πρώην επίσκοπο Νότιας Αυστραλίας να μας γράφουν πολλά για τον «Νικολάκη», όπως τον χαρακτηρίζουν.
Μια αναγνώστρια, μάλιστα, μας λέει ότι αποκλείεται να είναι ψεύτικες οι ροζ φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν, αφού η ίδια αναγνώρισε σε αυτές ακόμα και το μπάνιο ενός οικήματος που ανήκει στην Κοινότητα της Ν. Αυστραλίας.
Να τι μας γράφει χαρακτηριστικά: «I had the misfortune of having received the email on 13 November 2019 with attached illicit photographs that Mr Chatzigeorgiou claims are fake. I recognise the bathroom within one of the photographs as being that of property owned by GOCSA».
Μύλος η υπόθεση…
ΠΟΛΛΑ τα σενάρια για το λόγο που το Facebook εξαίρεσε μέχρι στιγμής τον «Νέο Κόσμο» από την απαγόρευση ανάρτησης ειδήσεων στην Αυστραλία.
Μέτρο που έπληξε όλα τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης. Άλλοι λένε ότι το Facebook έχει μετοχές στον… «Νέο Κόσμο» και άλλοι ότι απλώς δεν τον υπολογίζει και γι’ αυτό τον εξαίρεσε.
Η ουσία είναι μία: Με τη συμπεριφορά του, αυτός ο γίγαντας της ψηφιακής τεχνολογίας, έδειξε με τον πιο ωμό τρόπο ότι αντιλαμβάνεται το γεγονός ότι αυτός κυβερνά τον πλανήτη. Μήπως ήρθε ο καιρός να ζήσουμε και χωρίς Facebook;
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ «φαγοπότι» ξαναρχίζει! Η ελληνική κυβέρνηση, με ειδικό νόμο, προωθεί την επανασύσταση του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ). Προφανώς είναι απαραίτητο εργαλείο με την χορήγηση ψήφου σε (λίγους) απόδημους.
Οι παλιοί θυμούνται τότε που έκαναν τζάμπα τουρισμό, μέσω ΣΑΕ, στην Ελλάδα και ελπίζουν ότι οι μέρες αυτές (αν το επιτρέψει και ο κορονοϊός) θα ξαναγυρίσουν…
ΑΠΟΡΙΑ αναγνώστριας: Υπό ποιες προϋποθέσεις ένας ομογενής μπορεί να γίνει μέλος της PRONIA και ποιος αποφασίζει;
ΑΠΟΡΙΑ αναγνώστη: Τι γίνεται στην Κοινότητα Saint Albans μετά την αλλαγή Δ.Σ. όπου πρόεδρος είναι γυναίκα και η πλειοψηφία του Δ.Σ. γυναίκες; Πολλά ακούγονται…
ΜΑΘΑΙΝΩ ότι έκλεισε ένα παροικιακό σχολείο, λόγω περιορισμένων εγγραφών και σταματά τη δράση του παροικιακό σωματείο που «έκανε τον κύκλο του»… Αυτά θα τα διαβάσετε σε λίγες μέρες…
ΤΕΛΟΣ, ακούω ότι πολύ σύντομα θα ανακοινωθούν αναδιαρθρώσεις στη «Φροντίδα»…
Δεν έχετε παράπονο….Σας έδωσα αρκετές ειδήσεις σήμερα…
Τ.Τ.
ΤΟ «μαύρο» που επέβαλε από την Πέμπτη το πρωί η Facebook σε εκδότες και χρήστες στην Αυστραλία, αποτρέποντάς τους από το να μοιράζονται ή να βλέπουν άρθρα και ειδήσεις, εκλαμβάνεται ως άμεση απάντηση στη νέα νομοθεσία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για τα μέσα ενημέρωσης της χώρας.
ΚΑΤΑ τη γνώμη μου, η κίνηση αυτή είναι ένα από τα αποτελέσματα μιας «διαμάχης» η οποία σοβεί εδώ και καιρό στο εσωτερικό των διεθνών ΜΜΕ, με προεξάρχοντες τους μεγαλοεκδότες και τους πολιτικούς τους εκφραστές.
ΔΕΝ λέω ότι η κυβέρνηση του Scott Morrison δεν κάνει καλά που επιδιώκει με τη νέα νομοθεσία να απαιτήσει από διαδικτυακές πλατφόρμες-γίγαντες, όπως η Google και η Facebook, να πληρώνουν ειδησεογραφικά πρακτορεία για προβολή και σύνδεση με το περιεχόμενό τους.
ΩΣΤΟΣΟ, δεν νομίζω ότι την κυβέρνηση την έπιασε ο πόνος για την τύχη των αυστραλιανών ΜΜΕ, που, βέβαια, πλήττονται, όπως πλήττεται -και όχι μόνο λόγω πανδημίας, μιας και αυτό συνέβαινε απο πριν- το σύνολο των ΜΜΕ σε παγκόσμια κλίμακα.
ΑΝ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ αυτό θα την είχε πιάσει και ο πόνος (την κυβέρνηση) για την τύχη όλων αυτών των εργαζόμενων στα αυστραλιανά ΜΜΕ, όταν τον περασμένο Ιούνιο με Ιούλιο το συγκρότημα Μέρντοχ έκλεισε ή μετέτρεψε σε digital πολλά από αυτά ή συγχώνευσε κάποια με κάποια άλλα και πάει λέγοντας…
ΧΟΝΤΡΙΚΑ περίπου 200 επαρχιακά και περιφερειακά ΜΜΕ σε όλη την Αυστραλία επηρεάστηκαν από αυτή τη διαδικασία και δεν είδαμε καμία ευαισθησία από την πλευρά της κυβέρνησης, τουλάχιστον να προστατεύσει το εργασιακό καθεστώς των εργαζόμενων σε αυτά.
ΕΤΣΙ, ΛΟΙΠΟΝ, από προχθές Πέμπτη, σχεδόν όλα τα αυστραλιανά μέσα ενημέρωσης της Αυστραλίας δεν μπορούν να κάνουν αναρτήσεις στο Facebook, αλλά ούτε οι χρήστες μπορούν να μοιραστούν μια είδηση ή να κάνουν αναζήτηση.
ΜΑΖΙ, όμως, με τους μεγαλοεκδότες και άλλους, η Facebook μπλόκαρε συνδικάτα, κοινοτικούς ραδιοσταθμούς, πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, οργανώσεις ιθαγενών, δίκτυα και υπηρεσίες παροχής υγειονομικών, νομικών και άλλων χρήσιμων σε καθημερινό επίπεδο υπηρεσιών, μεγάλες ομογενειακές οργανώσεις όπως η «Φροντίδα» και άλλα.
ΠΕΡΑ από όλα αυτά, αν μη τι άλλο, πρέπει να στηλιτευθεί η στοχευμένη και εξοργιστική τακτική της Facebook να βάζει τους πάντες και τα πάντα στο ίδιο τσουβάλι. Δηλαδή, τα συνδικάτα, στην περίπτωσή μας το ACTU, οργανώσεις και υπηρεσίες φροντίδας και γενικά κοινοτικής υφής, θεωρούνται για την Facebook ΜΜΕ;
ΤΙ ΑΛΛΟ θα μπορούσε να πει κανείς, αν αναλογισθεί ότι έτσι όπως έχουν πλέον τα πράγματα, θα είναι ο κύριος Ζάκεμπεργκ και η παρέα του που θα καθορίζει τι θα βλέπουμε και πώς και γιατί;
ΠΑΝΤΩΣ, εγώ πιστεύω ότι και εμείς όλοι φέρουμε τεράστιο μέρος της ευθύνης γιατί έχουμε αφεθεί να μας καναλιζάρει μια ομάδα ανθρώπων που χαρακτηρίζονται από αναλγησία και απληστία για κέρδος και τίποτε άλλο. Κι αυτή η απληστία φέρνει κι άλλες ορέξεις…
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ότι έχει άδικο η Facebook όταν λέει ότι «σε αντίθεση με αυτό που κάποιοι υπονόησαν, η Facebook δεν κλέβει το ειδησεογραφικό περιεχόμενο.
“Οι εκδότες επιλέγουν να μοιραστούν τα δημοσιεύματά τους σε μας» και «ο προτεινόμενος νόμος παρερμηνεύει θεμελιωδώς τη σχέση ανάμεσα στην πλατφόρμα μας και τους εκδότες, που τη χρησιμοποιούν για να μοιράζονται ειδησεογραφικό περιεχόμενο».
ΤΟ ΛΕΕΙ ειλικρινά αλλά και απροκάλυπτα: Εσείς χρειαζόσαστε εμάς και όχι το αντίθετο… Καταλαβαίνετε τι εννοώ φαντάζομαι…
Δ.Τ.
ΠΟΛΛΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ τελευταία για την Ελληνομάθεια στην Αυστραλία, με πολλά από τα ερωτήματα να μπαίνουν στο χρονοντούλαπο ή και να επαναλαμβάνονται την επόμενη χρονιά.
Αντιλαμβάνομαι, επίσης, ότι το 2021, απέχει μακράν της δεκαετίας του ’80 και ’90 όταν τα παιδιά μας, γονείς σήμερα, φοίτησαν στο Ελληνικό Σχολείο του παππού και της γιαγιάς.
Προσωπικά είμαι περήφανη για τους μαθητές μου.
ΓΙΑ ΤΑ ΕΓΟΝΙΑ το ψάχνω ακόμα. Φαντάζομαι κι εσείς. Αναγνωρίζω ότι η γλώσσα είναι η ταυτότητα της συνείδησης των μαθητών και ότι η δική μας είναι από τις ωραιότερες στον κόσμο.
Κάποτε ένας διακεκριμένος Άγγλος πανεπιστημειακός που κατείχε την Ελληνική, μελετώντας με τους φοιτητές του μια αφίσα (ένα κορίτσι να κάθεται σ΄ένα ποτήρι) είχε πει. Μόνο στα Ελληνικά μπορείς να αποδώσεις το νόημα: Να την πιεις στο ποτήρι! (Αναδημοσιεύτηκε στον «Ν.Κ.», όταν ήμασταν ακόμα στο Russell Street).
ΟΣΟ ΓΙΑ τις ξενόφερτες λέξεις που κατακλύζουν το ελληνικό λεξιλόγιο, κυρίως στη μάνα γη, λυπάμαι και λυπάμαι πολύ, γιατί το γάλα χύθηκε και άντε να το μαζέψεις. Με την πανδημία πλήθυναν, σε σημείο που και στις ειδήσεις της κρατικής τηλεόρασης, αναφέρονται με τους ίδιους όρους.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ της Μιανμάρ, για σας που ρωτάτε, είναι γνωστότερο στους παλαιότερους μέχρι το 1989, με το όνομα Μπούρμα ή Βιρμανία. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό μέρος της Ασίας μεταξύ Ινδίας, Μπαγκλαντές, Κίνας και Ταϊλάνδης, με πρωτεύουσα την Naypyitaw.
Το 1948 ανεξαρτοποιήθηκε από το Ηνωμένο Βασίλειο και το 2007 το Κρατικό Συμβούλιο Αποκατάστασης του Νόμου και της Τάξης, την μετονόμασε σε Ένωση της Μιανμάρ. Κατοικείται από 55 εκατομμύρια περίπου κατοίκους, με ένα κράμα 100 εθνικών ομάδων.
ΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ πραξικόπημα του στρατού, ανέτρεψε τη δημοκρατικά εκλεγμένη ηγέτιδα Αούνγκ Σαν Σου Τσι. με αποτέλεσμα εκατοντάδες πολίτες να βγαίνουν στους δρόμους και να διαδηλώνουν κατά της στρατιωτικής δικτατορίας.
Τι και αν το πραξικόπημα καταδικάστηκε και από το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών; Σας θυμίζει κάτι; Σε μένα πολλά!
ΣΤΟ HEIDELBERG, εσωτερικό προάστειο της Μελβούρνης, υπάρχει ένας χώρος που έχει τη δική του Ιστορία. Είναι το Heide, ένα μεγάλο, ιδιωτικό, περιφραγμένο κομμάτι γης με υπέροχο εκθεσιακό και μουσιακό χώρο, όπου ο επισκέπτης μπορεί να νοιώσει την αύρα από την ιστορία και την παράδοση των πρώτων κατοίκων της. Των ιθαγενών.
ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ των κήπων, σύμφωνα με τον θρύλο, εκεί που βρίσκεται το ποταμάκι, χιλιάδες χρόνια πριν, μαζεύονταν ιθαγενείς από διάφορες φυλές για τις θρησκευτικές τελετές τους. Το Dreamtime – Ονειροχρόνος, όπως το γνωρίζουμε.
Αρχές του 19ου αιώνα με την άνοδο του εποικισμού στην χώρα του Νότου, οι Αγγλοσάξωνες των Γραμμάτων και των Τεχνών, συγκεντρώνονταν ένθεν και ένθεν του ποταμού και ασχολούνταν με την ζωγραφική και τη λογοτεχνία. Εξ ου και τα εκθέματα.
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ το. Αξίζει τον κόπο. Κορονοϊού επιτρέποντος, οργανώσετε μια ημερήσια εκδρομή με τον Σύλλογό σας. Πάρτε βαθιά ανάσα, στήστε αυτί και αφήστε την φαντασία σας να σάς παρασύρει στη μαγεία της γης και της ιστορίας των γηγενών.
ΑΜ, ΔΕΝ μας τα λέει σωστά ο Τοτός, διά χειρός Θ.Α. Κουσιάντα («Ν.Κ.» 11/2/2021).
Σήμερα τα πράγματα άλλαξαν κατά πολύ αγαπητέ και περίεργε μικρέ μου. Δεν ρωτάμε πόσους προέδρους έχουμε, αλλά πόσες προεδρίνες. Δόξα τω Θεώ κάθε γειτονιά και ένας Σύλλογος Ηλικιωμένων. Δεν είναι αμαρτία να μένουν ακέφαλοι; Όπως μου συστήθηκε και μια τέτοια: Εγώ είμαι ο πρόεδρος του Συλλόγου… Χαίρω πολύ!
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!
Κ.Γ.