Μόνο με θαύμα θα σωθεί το Εργατικό Κόμμα από τον καταποντισμό στις εθνικές εκλογές της 14ης Σεπτεμβρίου. Φοβάμαι, όμως, ότι το θαύμα δεν πρόκειται να συμβεί, διότι η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος δεν γίνεται, πλέον, πιστευτή από το θαυματουργικό εκλογικό σώμα.
Το τελευταίο θαύμα τελέστηκε το 1993, που ο τότε πρωθυπουργός Paul Keating κέρδισε τις «χαμένες από χέρι» εκλογές με αντίπαλο τον John Hewson. Γιατί τελέστηκε, τότε, το πολιτικό θαύμα,; Διότι το εκλογικό σώμα δεν εμπιστεύτηκε τον κ. Hewson.
Καθώς οδεύουμε προς τις εθνικές εκλογές παρατηρούμε το αντίστροφο φαινόμενο. Το εκλογικό σώμα απορρίπτει την κ. Gillard και συντάσσεται με τον εναλλακτικό πρωθυπουργό, τον Tony Abbott. Ναι, το εκλογικό σώμα συντάσσεται με τον αρχηγό της συντηρητικής παράταξης, τον πολιτικό ηγέτη που οι δικοί του αμφισβητούσαν και προέβλεπαν βραχύβια παραμονή του στην ηγεσία της αντιπολίτευσης.
Όχι, ο κ. Abbott δεν εξελίχθηκε σε πολιτικό ολκής, από την 1η Δεκεμβρίου 2009, που ανέλαβε την αρχηγία του Συνασπισμού με διαφορά μίας ψήφου από τον Malcolm Turnbull. Ο κ. Abbott αναδείχθηκε σε κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού από τα λάθη του Εργατικού Κόμματος. Από τα διαδοχικά, τραγικά λάθη της πρωθυπουργού, για να κυριολεκτούμε.
Κατ’ αντίθεση, η ανατροπή του κ. Turnbull από τον Tony Abbott ωφέλησε τη συντηρητική παράταξη, ενώ η ανατροπή του Kevin Rudd από την κ. Gillard στις 24 Ιουνίου Ιούνιο του 2010 λειτούργησε και εξακολουθεί να λειτουργεί διασπαστικά. Ο Tony Abbott δεν εξοστράκισε τον προκάτοχό του, όπως έπραξε η πρωθυπουργός με τον κ. Rudd. Τον συμπεριέλαβε στη σκιώδη κυβέρνησή του και τον χρησιμοποιεί αποτελεσματικά στην προεκλογική εκστρατεία του.
Τη διάσπαση του κυβερνώντος κόμματος οριστικοποίησε ο πανικός, που έχουν προκαλέσει σε βουλευτές και υπουργούς οι καταθλιπτικές δημοσκοπήσεις των τελευταίων μηνών. Η μία μετά την άλλη, οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν την απογοήτευση των ψηφοφόρων από την πολιτική της κυβέρνησης Gillard και τη μαζική μετακίνηση ψηφοφόρων στο Συνασπισμό και τα άλλα κόμματα.
Ο υποβόσκων πανικός εκδηλώθηκε στην προχθεσινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, κατά τη διάρκεια της οποίας βουλευτές και υπουργοί τόλμησαν να επικρίνουν ευθέως την πρωθυπουργό και τις αποφάσεις της.
Μέλη της κυβέρνησης παρόντα στη συνεδρίαση πληροφόρησαν τη στήλη, ότι «η συνεδρίαση πήρε μορφή εξέγερσης βουλευτών και υπουργών κατά της πρωθυπουργού και των συνεργατών της». Κατά τις πηγές μας, βουλευτές και υπουργοί, που κινδυνεύουν να μείνουν εκτός βουλής μετά τις εκλογές, ξεσπάθωσαν κατά της κ. Gillard, συστήνοντάς της, μάλιστα, «να απομακρύνει ανίκανους, στενούς συνεργάτες της μήπως το κόμμα μπορέσει, μέχρι τις εκλογές, να περιορίσει τις απώλειές του».
Ενδεικτική του πανικού, που κυριαρχεί στο κυβερνών κόμμα, είναι η απόφαση του γνωστού υποστηρικτή της πρωθυπουργού Laurie Ferguson, να την εγκαλέσει δημόσια για την ζημιογόνα πολιτική που ασκεί στο ευαίσθητο, πολιτικά, θέμα των προσφύγων. Ο κ. Ferguson αμφισβήτησε δημόσια την πολιτική κρίση της πρωθυπουργού, υποδεικνύοντάς της ότι η διαχείριση των προσφύγων είναι το θέμα που απασχολεί άμεσα τον αυστραλιανό λαό και τον εξωθεί στο Συνασπισμό.
Ο δε γερουσιαστής Doug Cameron, ηγετικό στέλεχος της αριστεράς, κάλεσε δημόσια την πρωθυπουργό «να αγνοήσει τις παιδικές συμβουλές που της δίνουν οι σύμβουλοι επικοινωνίας και να απευθυνθεί κατ’ ευθείαν στο λαό για να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του».
Όλα αυτά συνέβησαν ενώ πλανάτο στην Καμπέρα η φήμη, για «άσκηση πίεσης επί της κ. Gillard από τον υπουργό Εξωτερικών, Kim Carr, να παραιτηθεί από την πρωθυπουργία της χώρας», που η πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να διαψεύσει σε αγόρευσή της στη βουλή και να κατηγορήσει την αξιωματική αντιπολίτευση για «διάδοση ανυπόστατων πληροφοριών».
Ο πανικός έχει κομματιάσει, κυριολεκτικά, την κυβέρνηση Gillard. Τόσο τραγική είναι η κατάστασης το κυβερνητικό στρατόπεδο, που ο πρώην πρωθυπουργός, Kevin Rudd, έκανε έκκληση χθες στους συναδέλφους του «να αποβάλουν τον πανικό, να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να εργαστούν εντατικά ώστε να επιτραπεί η εκλογή του Tony Abbott πρωθυπουργού της χώρας».
Να γιατί δεν πρόκειται να γίνει το εκλογικό θαύμα στις 14 Σεπτεμβρίου. Το εκλογικό σώμα δεν πρόκειται να κρατήσει στην εξουσία μία κυβέρνηση διασπασμένη, η οποία λαμβάνει αποφάσεις το γόνατο και αδυνατεί να διαχειριστεί τα βασικά θέματα της χώρας.
Δυστυχώς για το Εργατικό Κόμμα τα καμώματα της ομάδας Gillard προσδίδουν στην εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου ακαδημαϊκή σημασία. Το εκλογικό κόμμα έχει μιλήσει, ήδη, και ο λόγος του είναι απόλυτα σαφής: Ο Συνασπισμός στην εξουσία και ο Tony Abbott πρωθυπουργός.