Χωρίς άλλο, όλοι μας σήμερα στην ελληνική Μελβούρνη βλέπουμε και ελληνική τηλεόραση με τα καλύτερα προγράμματα που μπορούμε να δημιουργήσουμε, με τις μακρόσυρτες ειδήσεις μας, τις ελληνικές «σειρές» που αντικατέστησαν τον κινηματογράφο και με κάθε άλλο μας ανθρώπινο ενδιαφέρον που το σερβίρουμε σήμερα με έγχρωμο οπτικοακουστικό υλικό και περιεχόμενο, που φτάσαμε να λέμε:

Τι να πρωτοδώ απόψε; Φρονώ πως όντως έτσι είναι η κοινή ζωή μας σήμερα.

Τώρα, στη Μελβούρνη ή στην Αθήνα ζεις σήμερα, η ψυχαγωγία μας (τι καταπληκτική λέξη και αυτή: άγει και οδηγεί την ψυχή μας!), είναι πανομοιότυπη. Το προφητικό μας τραγούδι «Τι Λοζάνη, τι Κοζάνη!» μπορεί να ερμηνευτεί από όλους μας με τον ίδιο τρόπο.

Να προσθέσουμε επιπλέον πως το περίφημο Διαδίκτυο, μάς τα άλλαξε τα πάντα, δια παντός και παντί τρόπω, παρακαλώ! Θέλεις να ξέρεις κάτι, το γκουγκλίζεις και να, η απάντηση μπροστά σου και… καθαρογραμμένη! Έρχεται και ο κορονοϊός και τα κάνει ΟΛΑ… λίμπα!

ΔΥΟ ΑΙΩΝΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!

Φέτος από ό,τι διαπιστώνουμε όλοι γύρω μας, με όλα τα μέσα που ανέφερα παραπάνω, η «Ελλάδα 2021» τείνει να μας ενώσει όλους, όπως μάς το είπε εκείνος ο λεβέντης αεροπόρος πάνω από την Ακρόπολη και το Σύνταγμα στις 25 Μαρτίου 2021:

«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΄Ελληνες παντού στον κόσμο όλο!».

Νοιώσαμε την ευχή αυτή να έφτασε σε κάθε ελληνική καρδιά και έκανε τους επετειακούς μας πανηγυρισμούς πολύ ξεχωριστούς για τα 200 μας χρόνια ελευθερίας. Και σε κάθε πανηγύρι μας «Ας κρατήσουν οι χοροί»!

Με αυτά στο νου είπα να πούμε δυο λόγια για το τραγούδι αυτό, αν και γνωρίζω πως όλοι σας μπορείτε να τα βρείτε στο Διαδίκτυο. Εδώ θα τα αφιερώσω σε αυτούς που ίσως δεν μπορούν να τα βρουν τόσο εύκολα.

ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΓΙΝΕ…

Η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» διάλεξε το τραγούδι «Ας κρατήσουν οι χοροί» του Διονύση Σαββόπουλου και το έκανε ένα βίντεο (το κλιπ εδώ δεν χρειάζεται θαρρώ) για τα 200 χρόνια με το οποίο θέλησε να τιμήσει την ιστορική επέτειο του 1821.

Τα λόγια του –οι στίχοι του- είναι ένας ύμνος στη συλλογικότητα των Ελλήνων που κοιτάει το παρελθόν, αλλά ταυτόχρονα συλλογίζεται και το μέλλον και οι διάφορες παρέες γράφουν και την ιστορία αυτού τού μέλλοντος.

Υποθέτω πως θα το έχετε ακούσει όλοι σας μέχρι σήμερα.

Είναι ένα αισιόδοξο τραγούδι που εκπέμπει μια ιδιαίτερη χαρά των παιδικών χρόνων με τη «σαββοπούλεια» μουσική του που σύντομα αποτυπώνεται στον ακροατή και μας μιλάει για ένα κοινό ταξίδι που το κάνουμε όλοι μαζί με χαρές, αλλά και με δυσκολίες. Και το ταξίδι συνεχίζεται με τον ίδιο ζήλο και θέλουμε «να κρατήσουν οι χοροί»!

Το τραγούδι, κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1983 με τον τίτλο: «Τραπεζάκια έξω».

Το βίντεο γυρίστηκε στο Παναθηναϊκό Στάδιο και στην Αγορά του Καλατράβα στο Ολυμπιακό Στάδιο και χορωδοί, μουσικοί, χορευτές, τεχνικοί και άλλοι 300 άνθρωποι χρειάστηκαν τρεις μήνες σκληρής εργασίας –εν μέσω κορονοϊού- για να το τελειώσουν και αυτό τον κόπο ακούμε και βλέπουμε όλοι μας σήμερα.

ΓΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ, ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΚΑΙ ΣΚΕΤΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Ιδού οι στίχοι του:

(Βάλτε και το Βίντεο και α π ο λ α ύ σ τ ε τ ο τ ώ ρ α!)

Ας κρατήσουν οι χοροί
και θα βρούμε αλλιώτικα
στέκια επαρχιώτικα βρε
ώσπου η σύναξις αυτή
σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί
Mέχρι τα ουράνια σώματα
με πομπούς και με κεραίες
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ιστορία οι παρέες
Kάνει ο Γιώργος την αρχή
είμαστε δεν είμαστε
τίποτα δεν είμαστε βρε
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί
άμα είναι όλα άγραφα κάτι θα βγει
Kαι στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να κι ο Άλκης ο μικρός μας
για να σμίξει παλιές
κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρέφτισμά τους στις ακρογιαλιές
Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Να κι ο Mπάμπης που έχει πιει
κι η Λυδία ντρέπεται
που όλο εκείνη βλέπετε βρε
κι ο Αχιλλέας με τη Zωή
μπρος στην Πολαρόιντ κοιτούν γελαστοί
Τότε η Έλενα η χορεύτρια
σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά
τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου
Τι να φταίει η Bουλή
τι να φταιν οι εκπρόσωποι
έρημοι και απρόσωποι βρε
αν πονάει η κεφαλή
φταίει η απρόσωπη αγάπη που `χε βρει
Mα η δικιά μας έχει όνομα
έχει σώμα και θρησκεία
και παππού σε μέρη αυτόνομα
μέσα στην τουρκοκρατία
Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν’ ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε βρε
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Διονύσης Σαββόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Άρχισε την καριέρα του ως συνθέτης και τραγουδιστής το 1964. Κατά τη διάρκεια της χούντας φυλακίστηκε δύο φορές.

Έγραψε και γράφει τραγούδια που έχουν πολιτικό, ρομαντικό αλλά και σκωπτικό ( περιπαικτικό) περιεχόμενο.

Είναι ένας σύγχρονος Έλληνας με μεγάλο ταλέντο, με εκτίμηση του παραδοσιακού και έχει παίξει σημαντικό ρόλο στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι ως πρωτότυπος δημιουργός μεγάλων τραγουδιών.

Η προσωπική του δισκογραφία είναι μακροσκελέστατη. Είναι παντρεμένος και έχει δύο γιους.

Πηγές: wikipedia.org/, savvopoulos.net/, musiccorner.gr και πολλά άλλα διαδικτυακά περιδιαβάσματα.