Μεταφέρω εδώ την εκπληκτική ανάρτηση του χρήστη «Yannis Androulidakis» που διάβασα στο facebook.
«Ένα σπάνιο όσο και πανέμορφο φυσικό φαινόμενο, αυτή τη στιγμή, στον αττικό ουρανό: Αυτοί που πέφτουν από τα σύννεφα επειδή έμαθαν ότι οι χρυσαυγίτες είναι δολοφόνοι ανακατεύονται με αυτούς που πέφτουν από τα σύννεφα επειδή έμαθαν ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη, δημιουργώντας μια πανδαισία χρωμάτων. Οι μετεωρολόγοι αποκαλούν το φαινόμενο αυτό επιστημονικά “Βροχή από μαλάκες”».

Εμβρόντητοι μείνανε όσοι ανακάλυψαν τη δράση της Χρυσής Αυγής! Μέχρι τώρα νομίζανε ότι ήταν προσκοπάκια! Ότι πηγαίνουν σε παιδικές κατασκηνώσεις, μαθαίνουν ναυτικούς κόμπους και τραγουδάνε όλοι μαζί «τζουμπαλά – τζουμπαλά – τζουμπλαάγια – ο αρχηγός μας το μαύρο τσακάλι – με χαρά θα γυρίσει και πάλι». Ασχέτως που ο αρχηγός τους δεν ήταν το μαύρο τσακάλι, αλλά ένα μωρέ έεεενα…
Εεεεενα μικρό κλεφτόπουλο
δεν τρώει, δεν τραγουδάει,
βάι, δεν πίνει δε γλεντάει.
Εμβρόντητοι άκουσαν την απόφαση ότι αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους Κασιδιάρης – Παναγιώταρος – Μίχος.
Εμβρόντητοι τους είδανε να μπουκάρουν με γροθιές, κλωτσιές, βρισιές, απειλές – α, και ροχάλες από το «ωραίο φύλο»!

Εμβρόντητοι άκουσαν τη δήλωση του συνηγόρου του Κασιδιάρη πως η «Δικαιοσύνη έλαμψε». Κι αν δεν είχες παρακολουθήσει την περίληψη των προηγούμενων επεισοδίων θα πίστευες πως ο Κασιδιάρης είναι αθώα περιστερά! Καθαρός όπως η Χρυσή Αυγή είναι καθαρή σαν «κρύσταλλο», όπως είπε. (Κάποιο κόλλημα έχουν τελικά αυτοί οι τύποι με τα κρύσταλλα! Ελλάδα 2013: Η Χρυσή Αυγή καθαρή σαν κρύσταλλο. Γερμανία και Αυστρία 1938: Η νύχτα των κρυστάλλων).
Εμβρόντητοι και ορισμένοι συνάδελφοι σε κανάλια κι εφημερίδες που τους φιλοξένησαν. Που για 2-3 μοναδούλες τηλεθέασης ή καμιά 100άρα φύλλα περισσότερα – τους έστρωσαν τα κόκκινα χαλιά! Συνεντεύξεις τετ α τετ, συμμετοχές σε πάνελ, πορτρέτα, θέματα lifestyle.

Κι όλα αυτά με τον δήθεν δημοκρατικό μανδύα: «Εμείς εδώ φιλοξενούμε όλες τις απόψεις!». Του κώλου τα εννιάμερα, κύριοι συνάδελφοι – με όλο το θάρρος! Που δίνατε βήμα στο κήρυγμα μίσους του κάθε φασίστα! Που κάνατε χώρο στη Ζαρούλια να λέει πόσο τρυφερός σύζυγος είναι ο Μιχαλολιάκος. (Τον σκουρόχρωμο μετανάστη να δεις με τι τρυφερότητα τον σάπιζαν στο ξύλο με τις ευλογίες του μικρού κλεφτόπουλου!).

Εμβρόντητοι και οι χωρατατζήδες. Γιατί ο Ελληνας, ρε παιδί μου, τον θέλει το χαβαλέ του. Τη γουστάρει την πλάκα του. Θα το πει το ανεκδοτάκι του. Εδιναν κι έπαιρναν οι χαριτωμενιές για τους «ανωρθώγραφους χρυσαβγήταις» και τον σωματότυπο της Ουρανίας.
Με 31 δικογραφίες να κάθονται να τις κλωσάνε – οι μισοί Έλληνες κάνανε πλάκα και οι άλλοι μισοί τα στραβά μάτια. Κι έπρεπε να βαφτεί με αίμα η 32η δικογραφία. Και να είναι κι αίμα Έλληνα για να ξυπνήσουμε – όσοι και όσο ξυπνήσαμε. Μέχρι τότε γύρω μας η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου κι εμείς εξαντλούσαμε το δημοκρατικό μας φρόνημα σε μια ξεπεράσουρα ευφυολογημάτων του καφενέ.

Εμβρόντητοι ακούσαμε πως οι χρυσαυγίτες -που στηλιτεύανε την κομματική οικογενειοκρατία (δεν γράφω «νεποτισμός» μην τους μπερδέψω)- βάλανε μπροστά Ζαρούλια κι Ουρανίτσα: το στεφάνι του μικρού κλεφτόπουλου και τον καρπό του έρωτά τους.
Εμβρόντητοι ακούσαμε τον υπουργό Δικαιοσύνης ότι εμβρόντητος άκουσε πως ο εμβρόντητος πρωθυπουργός ζήτησε την παραίτησή του. Και μπερδευτήκαμε.
Και μείναμε εμβρόντητοι: Αν ο κ. Αθανασίου δήλωνε παραίτηση θα σήμαινε πως η Δικαιοσύνη είναι χειραγωγούμενη; Αν ο Αθανασίου δεν δήλωνε παραίτηση, θα σήμαινε πως καλώς οι χρυσαυγίτες βουλευτές κυκλοφορούν ανάμεσά μας;

Ένα μικρό κλεφτόπουλο
μόν’ τ’ άρματά του κοίταζε
του ντουφεκιού του λέει: 
Γεια σου Κίτσο μου, λεβέντη.

Γεια σου, Κίτσο μου λεβέντη! Κι έλα κι εσύ να στριμωχτείς κάτω απ’ τη μαρκίζα… Γιατί έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα! Έρχεται κατακλυσμός από εμβρόντητους. Από έκθαμβους. Αποσβολωμένους. Από άναυδους και έκπληκτους.
Από όλους αυτούς τους ανυποψίαστους που ανακαλύψανε πως οι μετανάστες δεν αυτοτραυματίζονται, βρε. Πως οι Πακιστανοί δεν χαρακώνονται μόνοι τους. Πως οι φασίστες τον Χίτλερ στο σαλόνι τους δεν τον έχουν για να τον φτύνουν. Και πως το «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία – η Χούντα σας ξεκίνησε το ’73» δεν είναι σουξεδάκι του Πλούταρχου. Είναι το σύνθημα που αντικατοπτρίζει την ιδεολογία τους. Πέρα για πέρα.

«Ένα σπάνιο όσο και πανέμορφο φυσικό φαινόμενο αυτή τη στιγμή στον αττικό ουρανό. Αυτοί που πέφτουν από τα σύννεφα επειδή έμαθαν ότι οι χρυσαυγίτες είναι δολοφόνοι ανακατεύονται με αυτούς που πέφτουν από τα σύννεφα επειδή έμαθαν ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι ανεξάρτητη, δημιουργώντας μια πανδαισία χρωμάτων.
Οι μετεωρολόγοι αποκαλούν το φαινόμενο αυτό επιστημονικά “Βροχή από μαλάκες”».