ΤΟ εθνικό πρωτάθλημα Αυστραλίας πλησιάζει στο τέλος της α’ φάσης και με τα “αφεντικά” των “μαγαζιών” να θέλουν πρόκριση στην επόμενη φάση και πιθανή συμμετοχή στο Ασιατικό Τσάμπιονς Λιγκ, τα νεύρα δείχνουν να είναι… τεντωμένα με συρράξεις παικτών σε αρκετά από τα ματς της 24ης αγωνιστικής.
Ιδιαίτερα στο παιχνίδι των Μάρινερς με το Γκολντ Κόουστ, χάρη στην επέμβαση των ψυχραιμότερων δεν είχαμε σοβαρά επεισόδια.
 
ΜΗΠΩΣ η επιτροπή “δικαστών” της ομοσπονδίας, θα πρέπει να δει και να ξαναδεί κάποια βίντεο αγώνων της 24ης αγωνιστικής;
 
ΚΑΙ μήπως θα πρέπει να μας πει κάποιος από την ομοσπονδία γιατί ο Ίαν Φάϊφ της Αδελαΐδας που τιμωρήθηκε με κόκκινη κάρτα από τον ρέφερι Μπεν Γουίλλιαμς στον αγώνα της United με την Πέρθη… ξετιμωρήθηκε από την “ματς ρεπόρτ” επιτροπή του FFA και αγωνίστηκε κατά της Βίκτορι.
Έτσι από περιέργεια ρωτάμε για να ξέρουμε αν το “πρόβλημα” υπάρχει στην διαιτησία ή στις επιτροπές.
 
ΤΙ λέω όμως…
Το πέναλτι που έδωσε υπέρ της Βίκτορι στο 93′ ο Μάθιου Μπριζ, στο 2-0 των πρωταθλητών επί της Αδελαΐδας, δείχνει φανερά που είναι το περίφημο “πρόβλημα”.
 
ΑΔΟΞΟ τέλος φαίνεται ότι θα έχει η εν Αυστραλία ποδοσφαιρική καριέρα του πρώην “θεού” της Λίβερπουλ και της εθνικής Αγγλίας, Ρόμπι Φάουλερ.
Αν πιστέψουμε τα ρεπορτάζ των αγγλόφωνων ΜΜΕ, ο βετεράνος άσος δεν δέχτηκε να καθίσει στον πάγκο για τον αγώνα της ομάδας του Βόρειας Κουηνσλάνδης, στο 1-1 με το Μπρίσμπαν και προτίμησε να παρακολουθήσει το παιχνίδι από τις κερκίδες με το παιδάκι του στην αγκαλιά.
 
ΣΥΜΦΩΝΑ με τα ίδια αγγλόφωνα ρεπορτάζ ο τεχνικός της νέας ομάδας του λιγκ, Ίαν Φέργκιουσον, θέλησε να αλλάξει το αγωνιστικό σύστημα της Fury και ζήτησε από τον Φάουλερ να καθίσει στον πάγκο.
Ο τελευταίος δεν το δέχτηκε και η συνέχεια επί της… οθόνης που λένε και οι σινεφίλ.
 
ΜΗΠΩΣ να εξηγήσει κάποιος στον κ. Φάουλερ ότι οι επήγειοι “θεοί” έχουν ημερομηνία λήξης;
Αντί να κάνει το κορόιδο και να τσεπώνει τα πολλά, πολλά, πολλά $$$$ με τα οποία αμείβεται (σ’ αυτή την ηλικία), κάνει και καπρίτσια;
Κακό, πολύ κακό!
 
ΤΕΛΙΚΑ “την χάσαμε την μπάλα” και την χάσαμε για τα καλά!
Ιταλίδα τηλεοπτική ρεπόρτερ που είδε την διαφήμιση ανδρικών εσωρούχων του Ντέηβιντ Μπέκαμ για γνωστή γκλαμουράτη “ετικέτα”, την είχε στημένη στον εγγλέζο άσο και παρουσία εκατοντάδων θαυμαστών του, του έπιασε τους όρχεις και το… μακρύτερο, για να δει αν στ’ αλήθεια τα έχει μεγάλα, ή αυτό που φουσκώνει στα διαφημιστικά πόστερ είναι… βαμβάκι (όπως συνηθίζουν να κάνουν κάποιες κυρίες… φορτώνοντας τα… άδεια σουτιενάκια τους, για να φαίνεται ότι υπάρχει κάτι).
 
ΑΛΛΑΛΑΖΟΥΣΑ η “φευγάτη” ρεπόρτερ κυνήγησε τον Μπέκαμ ως το αυτοκίνητο του, φωνάζοντας “βαμβάκι, βαμβάκι”.
“Έλα μ…. στον τόπο σου” που λέει και η λαϊκή μας σοφία.
 
Ο Ντέηβιντ και προς τιμήν του, κράτησε την ψυχραιμία του, τα… έξυσε ελαφρώς και έμεινε να απορεί με το μέχρι πού μπορεί να φτάσει η σημερινή κοινωνική τρέλα και βέβαια η γενική κατάπτωση μας.
 
Η ρεπόρτερ που έπρεπε να συλληφθεί επ’ αυτοφώρω για προσβολή της δημοσίας αιδούς, έφυγε ανενόχλητη από τον τόπο του εγκλήματος, ενώ απ’ ότι έγινε γνωστό ο Μπέκαμ δεν θα κινήσει αγωγή εναντίον της.
 
ΓΙΑΤΙ όλη αυτή η αβρότητα;
– Η νεαρά και τρελάρα ρεπόρτερ, εργάζεται για τηλεοπτικό κανάλι του πρωθυπουργού της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
– Ο Ντέηβιντ Μπέκαμ, αγωνίζεται στην Ιταλική ομάδα Μίλαν, που ανήκει στον πρωθυπουργό της χώρας Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
 
ΑΣΤΕΡΙ ο καβαλιέρε.
Όποια πέτρα και να σηκώσεις στην Ιταλία, θα τον βρεις από κάτω, που λέει ο λόγος.
Όταν βέβαια δεν ξενο-πηδάει!
 
ΑΝ τον αποθυμήσατε να σας πληροφορήσω ότι είναι καλά και ετοιμάζεται να αναλάβει υψηλό διοικητικό πόστο στην παγκόσμια ομοσπονδία του κρίκετ, που είναι η μεγάλη του αδυναμία.
Ναι, ναι, ο Τζον Χάουορντ, πρώην πρωθυπουργός της χώρας.
Υπάρχουν τελικά και σοβαροί πρωθυπουργοί, έστω και πρώην, κύριε καβαλιέρε!
 
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ να πούμε ότι ο “λιτλ Τζον” είχε και έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τα σπορ γενικά.
Όπου κόσμος (φίλαθλος) και χαρά, ο Τζον παρών.
 
ΚΑΙ να μην ξεχνάμε ότι και η “νέα εποχή” στο ντόπιο ποδόσφαιρο άρχισε πριν πέντε περίπου χρόνια με προσωπική του παρέμβαση.
Ο ίδιος από το γραφείο του στην Καμπέρα, τηλεφώνησε στον Φρανκ Λόουϊ και του ζήτησε να ηγηθεί της κάθαρσης (από τι;) του ποδοσφαίρου μας, όπερ και εγένετο, για να φτάσουμε στην σημερινή “πεντακάθαρη” κατάσταση με τους σούπερ παίκτες, τους άσχετους παράγοντες και το κάτω του μετρίου ποδόσφαιρο.
 
ΜΗΠΩΣ μας λείπει τελικά ένας Μπερλουσκόνι;
 
ΔΥΟ μόνον παραγράφους αφιέρωσε η εφημερίδα Herald Sun της πόλης μας, στην επικείμενη βράβευση της Ελλάς σαν την κορυφαία ομάδα του αιώνα στην ήπειρο της Ωκεανίας.
Η άλλη αγγλόφωνη εφημερίδα της πόλης, η The Age, είχε ένα σχετικά μεγαλύτερο ρεπορτάζ, μια και ο συντάκτης του Μάϊκλ Λιντς, ήταν στο Ρίο ντε Τζανέιρο τον Γενάρη του 2000, αλλά σε γενικές γραμμές, “μικροπράγματα” για μια ομάδα που είναι από μόνη της η ιστορία του αυστραλιανού ποδοσφαίρου.
 
ΒΛΕΠΕΤΕ, σήμερα ο Άρτσι Τόμσον, που τότε δεν είχε θέση ούτε στην β’ ομάδα της Ελλάς, είναι ο πόλος έλξης.
Αυτός, η Βίκτορι, ο “Έρνι”, τρομάρα τους!
 
ΝΑ θυμίσουμε, πάντως, εδώ ότι, παράλληλα με την Ελλάς που κατέκτησε τέσσερα εθνικά πρωταθλήματα στο παλιό NSL, τέσσερις φορές πρωταθλήτριες στέφθηκαν και οι ομάδες Σίδνεϊ Σίτι, Μαρκόνι και Γιουβέντους Αδελαΐδας.
 
ΓΙΑ όσους δεν θυμούνται, Σίδνεϊ Σίτι ήταν η Χακόα της Ν.Ν.Ουαλίας, με πρόεδρο τον Φρανκ Λόουϊ (ναι, τον σημερινό Φρανκ), 50 (!!) περίπου φιλάθλους και γερή οικονομική υποστήριξη από την εβραϊκή παροικία του Σίδνεϊ.
Αγόραζε τότε ό,τι καλύτερο υπήρχε στην ποδοσφαιρική αγορά και ήταν πράγματι σούπερ-ομάδα.
 
ΟΤΑΝ την πήρε η κάτω βόλτα, ένας από τους προπονητές της, έκανε καριέρα ως…  ταξιτζής στο Σίδνεϊ, ενώ ένας άλλος, ο αείμνηστος Έντι Τόμσον, έγινε ομοσπονδιακός προπονητής, με τις τόσες γνωριμίες που είχε!
 
ΝΑ επιστρέψουμε όμως στην Ελλάς και να πούμε ότι εκτός από τα τέσσερα εθνικά πρωταθλήματα, έχει στο cv της την κατάκτηση του πρωταθλήματος Ωκεανίας τον Σεπτέμβρη του 1999 και την αξιοπρεπή εμφάνιση της στο παγκόσμιο διασυλλογικό πρωτάθλημα του 2000 στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Έχει δηλαδή πρωτιές που δεν έχουν οι άλλοι τετράκις πρωταθλητές.
 
ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ με μια ακόμη “ματιά” στα περασμένα, να πω ότι με μεγάλη χαρά ξαναείδα φίλους από τα παλιά στον γάμο του Τζο Μιραμπέλα.
Ήταν εκεί, ανάμεσα στους 1000 περίπου καλεσμένους ο Τόνι Λαμποζέτα, πρώην πρόεδρος του Μαρκόνι και της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, παράγοντας με όλη την σημασία της λέξης, αλλά και ο Λες Σέϊφλουνγκ, πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός, αλλά και αρχηγός της εθνικής ομάδας.
Άνθρωποι και οι δύο με “μπολιασμένη” την “στρόγγυλη θεά” στο αίμα τους!
 
ΤΙ συζητήσαμε;
Α, όλα κι όλα…
Ορισμένα πράγματα δεν γράφονται γιατί χαλάει η «ιερότητά» τους!
 
ΚΑΙ πριν το ξεχάσω…
Ο Μάρκος είχε πρόβλημα με τον ώμο του και επειδή είναι γερό παλικάρι, ποτέ δεν θα εγκατέλειπε για να αποφύγει την ήττα, όπως αρκετοί βιάστηκαν να πουν.
(Εκείνο που εγώ δεν κατάλαβα είναι γιατί φιλούσε σε κάθε ευκαιρία, ως άλλος Πάπας, την Αυστραλιανή Γη).