Μία μικρή ομογενειακή μονάδα παραγωγής παγωτού κατάφερε και φέτος με τα προϊόντα της, να σαρώσει τα βραβεία του παναυστραλιανού και υψηλού κύρους διαγωνισμού στον χώρο της γεωκτηνοτροφικής βιομηχανίας, Australian Food Awards. Τα παγωτά της Gelati Sky με γεύσεις σοκολάτα και χριστουγεννιάτικη πουτίγκα, απέσπασαν το χρυσό μετάλλιο ενώ αυτό με γεύση βανίλια το αργυρό.
Αν, μάλιστα, λάβει κανείς υπόψη του ότι η Τόνι και ο Ανδρέας Παπά (Παπαναστασίου) ανέλαβε τη Gelati Sky πριν από περίπου δύο χρόνια και ότι από την πρώτη στιγμή κατάφεραν να κρατήσουν τα προϊόντα της στο βάθρο των νικητών του θεσμού Australian Food Awards, τότε σίγουρα οι δύο ομογενείς ξέρουν πώς να «ερεθίζουν» γευστικά τους «ψαγμένους ουρανίσκους» και να ικανοποιούν εκλεπτυσμένα γούστα.
Η επιλογή των δύο ομογενών να αγοράσουν την μικρή αυτή βιοτεχνία πριν από δύο χρόνια στηρίχθηκε στην ιστορία της Gelati Sky και σε μία παλιά καλή φιλία.
Ο άνθρωπος που ξεκίνησε την μικρή μονάδα παραγωγής στο Brunswick ης Μελβούρνης το 2005, ο σεφ ιταλικής καταγωγής Πάολο Σκαλίσι, «ήταν φίλος μας και συνεργάτης μας» όπως λέει η Τόνι και παθιασμένος με το παγωτό και την ποιότητα.
Αυτή και ο σύζυγός της συνεργάζονταν με τον Πάολο καθώς οι δύο ομογενείς ήταν οι ιδιοκτήτες της εταιρίας παραγωγής και διάθεσης τροφίμων Montana, την οποία πούλησαν πριν από τρία περίπου χρόνια.
«Όταν ο Πάολο αποφάσισε να μετακομίσει στη Σιγκαπούρη, εκτός από τα ξεχωριστά προϊόντα, είχε δημιουργήσει και ένα πολύ καλό όνομα για την Gelati Sky, η οποία από το 2005 μέχρι το 2015, που την αναλάβαμε, είχε κερδίσει πάνω από 30 βραβεία» λέει η Τόνι και προσθέτει ότι αυτό, τόσο για την ίδια όσο και για τον σύζυγό της, αποτέλεσε σημαντική πρόκληση, αλλά και δέσμευση. «Ο καλός μας φίλος και το πάθος του βοήθησαν ώστε τα προϊόντα της Gelati Sky να διακριθούν με όλα αυτά τα βραβεία. Εμείς νοιώθαμε την υποχρέωση να συντηρήσουμε αυτό το καλό όνομα. Πιστεύω ότι το έχουμε καταφέρει μέχρι στιγμής. Η Gelati Sky μπορεί να υπερηφανεύεται ότι από το 2005 έως σήμερα δεν πέρασε χρονιά που να μην κέρδισε δύο τουλάχιστον βραβεία και αυτό σημαίνει ότι είναι η μόνη παγωτοβιοτεχνία της Αυστραλίας που έχει επιτύχει κάτι τέτοιο» συμπληρώνει η Τόνι.
«Τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε σε συνάρτηση με τον τρόπο παρασκευής των παγωτών μας, πιστεύω ότι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά. Δεν είμαστε βιομηχανία και δεν επιδιώκουμε να γίνουμε, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να παρακολουθούμε όλη την παραγωγή μας και να διατηρήσουμε την υψηλή ποιότητα των προϊόντων μας» λέει η κ. Παπά.
Η Gelati Sky απασχολεί οκτώ εργαζόμενους και η ημερήσια παραγωγή της δεν ξεπερνά τα 800 κιλά παγωτού ενώ τα είδη παγωτού που διαθέτει ξεπερνούν τα 70. Μέχρι τώρα τα προϊόντα της πωλούνται αποκλειστικά σε εστιατόρια και κάποια παγωτατζίδικα της Μελβούρνης, αυτό όμως μπορεί λίαν συντόμως να αλλάξει.
«Διερευνούμε την πιθανότητα να βάλουμε τα παγωτά μας στα σουπερμάρκετ της IGA και ελπίζουμε να το καταφέρουμε σύντομα» αναφέρει η Τόνι, προσθέτοντας, όμως, ότι αυτό δεν σημαίνει μαζικοποίηση της παραγωγής.
«Η γεύση και η σύσταση των παγωτών μας θα παραμείνει η ίδια. Αυτό είναι το διαβατήριό μας στην επιτυχία» προσθέτει.
«Ο ανταγωνισμός στον χώρο μας είναι μεγάλος. Δεν είναι εύκολο να επιβιώσει κανείς αν δεν έχει καλό προϊόν και δεν προσπαθεί να δημιουργεί συνεχώς κάτι καινούριο. Πριν από λίγο καιρό αρχίσαμε να παράγουμε παγωτό με γεύση μπουγάτσας και συνεχώς δοκιμάζουμε νέες γεύσεις, νέα προϊόντα» λέει η Τόνι που πιστεύει ότι το παγωτό δεν θεωρείται πλέον το πάλαι πότε δροσιστικό γλυκάκι του καλοκαιριού αλλά έχει καταλάβει τη θέση του γλυκίσματος όλων των εποχών.
Η επιλογή άριστης ποιότητας υλικών παίζει καθοριστικό ρόλο στην τελική ποιότητα ενός προϊόντος, αλλά καθώς αναφέρει η κ. Παπά, η σύσταση και ο τρόπος παραγωγής του είναι αυτά που το κάνουν να ξεχωρίζει.
«Εμείς δεν πουλάμε αέρα. Τα παγωτά ευρείας κατανάλωσης που βρίσκει κανείς στα σουπερμάρκετ είναι 70% αέρας» λέγοντάς ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστικό στη διαδικασία παραγωγής ενός παγωτού.
«Όσο λιγότερο αέρα έχει ένα παγωτό τόσο πιο πλήρης και ολοκληρωμένη είναι η γεύση του, αλλά και η υφή του» επισημαίνει προσθέτοντας ότι η περιεκτικότητα αέρα σε ένα καλό παγωτό δεν πρέπει να ξεπερνάει το 30%.
«Για όσους, λοιπόν, τρώνε ένα λίτρο παγωτού με την μία θα πρέπει να ξέρουν ότι αν αυτό το παγωτό είναι μαζικής παραγωγής, το 70% αυτού που τρώνε είναι αέρας» καταλήγει η ομογενής επιχειρηματίας.