Παρά το ότι η κυβέρνηση Turnbull έχει υπαναχωρήσει σε πολλές από τις εξαγγελίες του πρώην πρωθυπουργού Tony Abbott, υπάρχει ένα μέτρο από τον διαβόητο πλέον προϋπολογισμό ‘Abbott-Hockey ‘ του 2014, το οποίο παραμένει σε ισχύ: η δρομολόγηση της αύξησης του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 67 στα 70 χρόνια. Η εφαρμογή του μέτρου θα ξεκινήσει σταδιακά από το 2025, οπότε το όριο ηλικίας θα αυξάνεται κάθε εξάμηνο, διαδικασία που θα ολοκληρωθεί σε μία δεκαετία. 

Σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, τον πρώτο χρόνο εφαρμογής θα επηρεαστούν 51.300 συνταξιούχοι, τον δεύτερο 68.000, ενώ συνολικά περισσότεροι από 375 χιλιάδες εργαζόμενοι, οι οποίοι τώρα διανύουν την έκτη δεκαετία της ζωής τους, θα χρειαστεί να αναβάλλουν την συνταξιοδότησή τους. 

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αντιδημοφιλές και αντιλαϊκό μέτρο που ουσιαστικά προσθέτει ένα ακόμη βάρος στην γενιά των σημερινών πενηντάρηδων, μια πληθυσμιακή ομάδα που σημειώνει διαρκή αύξηση. Από το 1981 μέχρι το 2001, οι άνθρωποι 50-59 ετών αυξήθηκαν από 10% του πληθυσμού σε 13%, με την αυξητική τάση να συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Δεδομένου ότι ο πληθυσμός της Αυστραλίας αυξάνεται, οι πενηντάρηδες βρίσκονται στο επίκεντρο του πολιτικού σχεδιασμού, έχοντας πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά: στην πλειοψηφία τους, πρόκειται για ανθρώπους που έχουν σταθερή εργασία και υψηλότερο εισόδημα σε σχέση με τους νεότερους – άρα πληρώνουν και μεγαλύτερη φορολογία. 

Οι μεγαλύτεροι από αυτούς έχουν αποπληρώσει τα στεγαστικά τους δάνεια και έχουν μεγάλα παιδιά, που σημαίνει ότι δεν επιβαρύνονται πλέον με τα έξοδα συντήρησής τους, ωστόσο αντιμετωπίζουν αυξημένες ανάγκες σε επίπεδο περίθαλψης, καθώς καλούνται κατά κανόνα να επωμιστούν αυξημένα ιατροφαρμακευτικά έξοδα σε σχέση με τους νεότερους, χωρίς τις ελαφρύνσεις που έχουν οι περισσότεροι ηλικιωμένοι. Στα αυξημένα βάρη που αντιμετωπίζουν οι πενηντάρηδες πρέπει να προστεθεί και η δυσκολία της επανένταξής τους στην ανταγωνιστική αγορά εργασίας, σε περίπτωση που χάσουν τη δουλειά τους, η αλλάξουν καριέρα για οποιονδήποτε λόγο. 

Η δεκαετία αυτή, εξάλλου, είναι εκείνη κατά την οποία οι εργαζόμενοι συνήθως αυξάνουν το ποσοστό εισφοράς τους στους συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς, προσπαθώντας να αυξήσουν τις αποταμιεύσεις τους για το εφάπαξ (superannuation). Αυτός ο σχεδιασμός για το μέλλον τώρα δυσκολεύει περισσότερο, με την προοπτική μετάθεσης της συνταξιοδότησης. 

ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΡΑ

Παρά το ότι το μέτρο είναι ένα από τα πιο αντιλαϊκά που έχει ψηφίσει ο Συνασπισμός, ο υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών έσπευσε να το υπερασπιστεί, τονίζοντας ότι οι Αυστραλοί πλέον ζουν περισσότερο και είναι πιο υγιείς, οπότε “είναι εύλογο να περιμένει κανείς ότι περισσότεροι άνθρωποι θα θέλουν να παραμείνουν ενεργοί στην δουλειά τους”. 

Τη δήλωση αυτή κλήθηκε να σχολιάσει ο Ian Yates, πρόεδρος του Συμβουλίου Ηλικιωμένων (Council of the Ageing), του οργανισμού που εκπροσωπεί τους ανθρώπους άνω των 50 ετών και τα δικαιώματά τους, ο οποίος τόνισε ότι το Συμβούλιο δεν είναι εκ προοιμίου αρνητικό στην αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Παράλληλα όμως, επεσήμανε μία σειρά άλλων προβλημάτων και δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι, τα οποία θα πρέπει να συνυπολογιστούν και να προβλεφθούν, στο πλαίσιο δημιουργίας κινήτρων για την παραμονή τους στην αγορά εργασίας. 

“Οι ηλικιακές διακρίσεις είναι πραγματικότηα” τόνισε και αναφέρθηκε στην δυσκολία εύρεσης εργασίας που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι, εξηγώντας ότι είναι σημαντικό οι ηλικιωμένοι να έχουν πρόσβαση στα επιδόματα του Centrelink, όπως το Newstart, αλλά και να έχουν βοήθεια από το κράτος για την πληρωμή του ενοικίου τους. 

Από την μεριά του, το Εργατικό Κόμμα τονίζει ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότητσης δεν είναι μόνο άδικο μέτρο, αλλά αυξάνει και την κοινωνική ανισότητα, που πλήττει κυρίως όσους ζουν στην περιφέρεια, όπου το προσδόκιμο ζωής είναι τα 73,8 χρόνια, αντί για τα 82,3 που είναι στα μεγάλα αστικά κέντρα. 

“Αυτή η αλλαγή ηλικίας συνταξιοδότησης πλήττει άδικα αυτούς που ζουν στις απομακρυσμένες περιοχές της Αυστραλίας, δήλωσε η Jenny Macklin, τομεάρχης κοινωνικών υπηρεσιών του Εργατικού Κόμματος.