«Πού είναι το “Mamma Mia” island;». Ήμασταν στη Σαντορίνη, αλλά ο συμπαθής τουρίστας από την Αυστραλία, που είχε ξεκινήσει από την Ελλάδα μία περιοδεία στις ευρωπαϊκές ακτές της Μεσογείου, τα είχε λίγο ανάκατα μέσα στο μυαλό του. Όταν του εξήγησα ότι δεν μπορεί πολύ εύκολα να… πεταχτεί από τις Κυκλάδες στη Σκόπελο, τον παράδεισο του «Mamma Mia», με κοίταξε απογοητευμένος. «Νόμιζα ότι ήταν όλα πολύ κοντά. Και ότι τα νησιά συνδέονται μεταξύ τους»…

Πριν όμως εκτραπεί η συζήτηση στην ελληνική ακτοπλοΐα, την προσοχή μας τράβηξε μια αναταραχή. Πολλές φωτογραφικές μηχανές, που ήταν στραμμένες στον ήλιο που κρυφόβγαινε πίσω από σύννεφα καθ’ οδόν προς το βασίλεμά του, άλλαξαν στόχο και γύρισαν ξαφνικά την πλάτη στο πιο διάσημο ηλιοβασίλεμα της Ευρώπης.
Η Κινέζα νύφη ήταν λαμπερή και είχε ύφος πασαρέλας, στηριγμένη στο μπράτσο του γαμπρού, ενός εξ ίσου γκλάμορους «δυτικοθρεμμένου» Κινέζου με μαλλί τρεις τόνους πιο ανοιχτό από το μαύρο! Το νυφικό της απλωνόταν με ουρά πάνω στο σαντορινιώτικο σοκάκι και ολόγυρα ένα σμάρι από Κινέζους φωτογράφους, τουρίστες, αλλά και οπερατέρ έδειχναν ιδιαίτερα αποασχολημένοι. Σε λίγο, ο ήλιος θα χαμήλωνε γρήγορα, οπότε οι φωτογραφικές μηχανές στράφηκαν και πάλι στο «αιματοβαμμένο ηλιοβασίλεμα», αφήνοντας τη νύφη για λίγο ήσυχη.

Αυτό που σε μένα και στον Αυστραλό τουρίστα (που είχε «τρελαθεί» να βγάζει φωτογραφίες το ζευγάρι των Κινέζων με φόντο τα κυκλαδίτικα καμπαναριά) φάνηκε αξιοπρόσεχτο, ήταν μια στιγμή «καθημερινότητας» για την Οία.

Το ίδιο συνέβη την επομένη και τη μεθεπόμενη. Το δειλινό, ανάμεσα σε Αμερικανούς με βερμούδες και Ιταλούς με σούπερ ντυσίματα, ένα ζευγάρι Κινέζων κάπου θα ξεμυτούσε, εκείνη με μακρύ νυφικό, εκείνος με λευκό ή σκούρο κοστούμι. Ήταν η ελληνική στιγμή τους σε μια κινέζικη εκδοχή της ρομαντικής πολυτέλειας.
Συζητώντας (και διαβάζοντας στο Διαδίκτυο) συνειδητοποίησα, ως αδαής περί του φαινομένου, ότι δεν είναι μόνον οι Ασιάτες που ονειρεύονται μια συμβολική τελετή στην Ελλάδα, αλλά και πολλοί Δυτικοί. «Έπαιξε μεγάλο ρόλο το “Mamma Mia” και η σκηνή του γάμου στο ρομαντικό εκκλησάκι», μου εξήγησε φίλος που έχει ασχοληθεί με το θέμα. Αλλά, και πολύ πριν από την ταινία, δεκάδες ζευγάρια από τη Βόρεια και Νότια Αμερική, την Ευρώπη και την Ωκεανία είχαν φωτογραφηθεί με νυφικό και γαμπριάτικο κοστούμι κάπου στην Ελλάδα. «Συχνά, επαναλαμβάνουν σε κάποιο ξωκλήσι ή σε κυκλαδίτικο εκκλησάκι την τελετή, που έχει κυρίως συμβολικό χαρακτήρα. Ο γάμος στην Ελλάδα είναι για χιλιάδες ζευγάρια το άκρον άωτον του ρομαντισμού».

Αρκετά γραφεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό έχουν ως αντικείμενο την οργάνωση αυτών των τελετών και την εξασφάλιση μιας ευχάριστης και πολιτισμένης διαμονής στο ζευγάρι και στους καλεσμένους του. Η έλευση του ζεύγους στην Ελλάδα (ιδίως αν είναι από Ασία ή Αμερική) συνδυάζεται με πολυήμερη παραμονή και οι όμορφες αυτές διακοπές αφήνουν κατά κανόνα πολλά χρήματα επί ελληνικού εδάφους.

ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ

«Μιλάμε για μια ξεχωριστή κατηγορία θεματικού τουρισμού», μου εξήγησαν. «Με όλες τις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις που έχει κάθε ειδική κατηγορία». Το ότι η Ελλάδα (και κυρίως το Αιγαίο) έγινε μόδα για τους νεόνυμφους σε πολλές χώρες του κόσμου δείχνει και τη σχετική άνεση με την οποία μετακινούνται τα τελευταία χρόνια οι εύποροι της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής. Είναι χώρες όπως η Ινδία, η Νότια Κορέα, η Κίνα ή η Αργεντινή και η Βραζιλία, όπου η αγάπη και το ενδιαφέρον για την Ελλάδα είναι τεράστιο και όπου οι εύπορες τάξεις είναι διατεθειμένες να ξοδέψουν για να ταξιδέψουν ώς το Αιγαίο.

Το διαπιστώνει κανείς, κυρίως στη Σαντορίνη και τη Μύκονο, αλλά και σε άλλα Κυκλαδονήσια και βεβαίως στη Σκόπελο, που πολλοί ξένοι πλέον την αναζητούν στον χάρτη και θέλουν να τη δουν από κοντά. Για την Ελλάδα, οι ρομαντικοί γάμοι είναι ένα παρακλάδι της τουριστικής εικόνας της, διόλου ευκαταφρόνητο. Έρχονται ζευγάρια για να περάσουν εδώ τις ωραιότερες διακοπές της ζωής τους. Δεν είναι μικρή η ευθύνη.