Όσοι παρακολουθούν και «θυμούνται» την επικαιρότητα…
Όσοι κατανοούν, γνωρίζουν και σέβονται το χρόνο…
Όσοι αντιλαμβάνονται πώς οι κοινωνικές, οι πολιτικές, οι οικονομικές αλλαγές γίνονται βήμα βήμα, ακόμα και τώρα, στην εποχή της συμπύκνωσης…
Όσοι αντιλαμβάνονται ότι οι «δομικές» αλλαγές χρειάζονται ένα βάθος χρόνου, θα έχουν προσέξει πώς τον τελευταίο καιρό οι Πόουλ Τόμσεν, Ντομινίκ Στρος Καν, «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», «ΝΕΑ», «Real News» και άλλοι, προετοιμάζουν το έδαφος για, τουλάχιστον, μια χρονική επιμήκυνση της συμφωνίας της Ελλάδας με την τρόικα…
Όσοι πιστεύουν πως στη δημόσια σφαίρα του τόπου μας πολλά λέγονται και ακόμα περισσότερα ξεχνιούνται, από την αρθρογραφία των τελευταίων ημερών επισημαίνουν την επιχειρηματολογία του Γ. Κύρτσου στη «City Press» και του Π. Παναγιώτου στο «ΕΘΝΟΣ», σχετικά με την παρουσία του Αντώνη Σαμαρά στην 75η ΔΕΘ, αλλά και τις απόψεις του πανεπιστημιακού και επιστημονικού συνεργάτη στη V-PRC Χριστόφορου Βερναδάκη στην «ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ»….
Ο Γ. Κύρτσος γράφοντας σήμερα στη «City Press», ανάμεσα σε άλλα λέει τα εξής: «Ο κ. Σαμαράς είναι ένας ηγέτης με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον κ. Καραμανλή ή τον κ. Παπανδρέου… Πρώτον, έχει άριστη γνώση των οικονομικών θεμάτων και τα έχει μελετήσει στην τελευταία τους λεπτομέρεια… Δεύτερον, κ. Σαμαράς έχει τη δυνατότητα εκλαΐκευσης θεμάτων που αντιμετωπίζονται ως τεχνικά και δύσκολα από τους άλλους ηγέτες, και γι’ αυτό μπορεί να απευθυνθεί καλύτερα στο μυαλό και στην καρδιά των πολιτών… Τρίτον και σημαντικότερο, ο κ. Σαμαράς έχει τη λογική ρήξης με το κατεστημένο, ενώ τόσο ο κ. Παπανδρέου όσο και ο κ. Καραμανλής είναι οι βασικοί διαχειριστές ενός ολόκληρου πολιτικού, οικονομικού συστήματος… Ο πρόεδρος της ΝΔ υποστήριξε, κάνοντας μια αναλυτική παρουσίαση των οικονομικών εξελίξεων, πώς ο εγκλωβισμός της Ελλάδας στην πολιτική του μνημονίου δεν ήταν αναπόφευκτος… Η βασική πολιτική θέση που παρουσίασε ο κ. Σαμαράς στη ΔΕΘ είναι ότι το σημερινό οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο έχει την υπογραφή του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του…».
Ο Π. Παναγιώτου γράφοντας στο ΕΘΝΟΣ σήμερα υποστηρίζει: «Ο κ. Σαμαράς στη ΔΕΘ έμοιαζε με τον «τύπο» εκείνον ο οποίος αφού πρώτα «έκαψε το σπίτι του», μετά κατηγορούσε την… Πυροσβεστική για αβελτηρία… Ο κ. Σαμαράς δυσκολεύεται να πείσει. Χρειάζεται χρόνο, βαθιά ανανέωση στελεχών, άλλο τρόπο ερμηνείας γύρω από το «τι και πώς συνέβη» και ρήξη με το παρελθόν της παράταξής του. Άρα η επικοινωνιακή καμπάνα με βάση το δίπολο «ψέματα-αλήθειες», ως πολύ…πρώιμη, είναι άστοχη».
Ο Χριστόφορος Βερναδάκης, από την άλλη μεριά, σε συνέντευξή του στην «ΑΥΓΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ισχυρίζεται ανάμεσα σε άλλα πώς: «Εδώ και αρκετό καιρό το εκλογικό σώμα είναι διαιρεμένο σε δύο μεγάλα κομμάτια, το ένα που είναι εκτός εκλογικής πρακτικής και που είναι περίπου 60 με 65% και το υπόλοιπο που παραμένει εντός εκλογικής επιλογής… Θα κερδίσει αυτός που θα μπορέσει να κινητοποιήσει ισχυρότερο κομμάτι του εκλογικού σώματος. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να φτιάξει διακύβευμα συμμετοχής, προσέλευσης στις κάλπες, όπως ο Ομπάμα για παράδειγμα στην Αμερική»…
Μιλώντας για το ΠΑΣΟΚ λέει επίσης ο Χριστόφος Βερναδάκης: «Είμαστε ενώπιον της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ ως κόμμα της Μεταπολίτευσης και υποκατάστασής του από ένα απολιτικό προσωπικό, το οποίο είναι διευρυμένο και προς τα αριστερά και προς τα δεξιά. Σε μια νέα μορφή πολιτικής ελίτ, η οποία θα υλοποιήσει όχι μόνο την εφαρμογή του Μνημονίου όσο την αναδιάταξη της οικονομίας».
Ναι, όταν αλλάζει η κοινωνία, όταν αλλάζουν οι οικονομικές σχέσεις αλλάζουν και τα πολιτικά κόμματα…
Όμως…
Κατά την άποψή μου, το ποσοστό των πολιτών εκτός εκλογικής διαδικασίας που αναφέρει είναι υπερβολικό. Κυρίως στην περίπτωση των βουλευτικών εκλογών…
Πάντως…
Οι εκτός εκλογικής συμμετοχής πολίτες μπορούν να παράγουν σημαντικό πολιτικό αποτέλεσμα… Διευκολύνοντας την είσοδο στη Βουλή μικρότερων κομμάτων, μια και ο απόλυτος αριθμός ψήφων για την είσοδο ενός κόμματος στη Βουλή μειώνεται, όσο αυξάνεται μια ενδεχόμενη αποχή…
Στην εποχή μιας νέα συμπυκνωμένης αλλά και ταυτόχρονα παρατεταμένης μετάβασης, οι οικονομικές, οι κοινωνικές, οι πολιτικές συμπεριφορές των πολιτών τώρα διαμορφώνονται, μέσα σε μια κυρίαρχη ατμόσφαιρα ιδιώτευσης και σκεπτικισμού…
Όπως επίσης τώρα δοκιμάζεται ξανά η πολιτική σοβαρότητα και εγρήγορση όλων μας… Σε συνθήκες ιδιαίτερα δύσκολες… Για συλλογικές, για δημοκρατικές προσπάθειες ανασύνταξης…
