Με τη σοβούσα οικουμενική και πολυεπίπεδη κρίση, βαριά ερωτηματικά σκιάζουν τον ορίζοντα του 21ου αιώνα. Πώς συνδέεται άραγε η σημερινή χρηματοπιστωτική κρίση που έκοψε την ανάσα του δυτικού κόσμου με την παγκόσμια κρίση τροφίμων που ξέσπασε τον προηγούμενο χρόνο, με την αργή εξόντωση της Αφρικής ή με τη χρεωκοπία της Αργεντινής πριν λίγα χρόνια;
Πώς σχετίζονται τέτοιες οικονομικές διαστάσεις της κρίσης με την τεράστια, και γεωμετρικά αυξανόμενη, βιοκλιματική καταστροφή; Σε ποια σχέση βρίσκονται τα παραπάνω με την κατάρρευση της μεταπολεμικά διατυμπανισμένης παγκόσμιας συνεργασίας και την ανάδυση ενός ανενδοίαστου νεοϊμπεριαλιστικού άξονα (ΗΠΑ-Ισραήλ-Βρετανία-Αυστραλία) που καταστρατηγεί εγκληματικά κάθε εύθραυστη απόπειρα για σύμπηξη και διασφάλιση ενός βιώσιμου διεθνούς δικαίου; Πώς συσχετίζονται αυτά όλα με την αποδυνάμωση της παραδοσιακής πολιτικής, την υπονόμευση των δημοκρατικών διαμεσολαβήσεων και τη δημιουργία γιγαντιαίων τεχνογραφειοκρατικών σχηματισμών (π.χ. Ευρωπαϊκή Ένωση) οι οποίοι υλοποιούν το – οιονεί ολοκληρωτικό – όνειρο των ηγεμονικών ελίτ για απεριόριστη διεύθυνση εκ των άνω;
Περισσότερο από το να απαντούν ευθέως, τα κείμενα του βιβλίου αυτού επιχειρούν να ανοίξουν δρόμο προς ενδεχόμενες απαντήσεις πολιορκώντας το πρόβλημα αρνητικά: ανασυστήνοντας στην ιδεοτυπική τους μορφή και αποδομώντας κριτικά τις μείζονες ρητορείες, δηλαδή τους ιδεολογικούς λόγους που συγκαλύπτουν τις διάφορες επιμέρους πτυχές του προβλήματος και παγιδεύουν τη ματιά η οποία μοχθεί να συνθέσει την ολική εικόνα. Η σκέψη είναι ίσως ανίσχυρη απέναντι στο συντριπτικό βάρος της πραγματικότητας, δεν έχει ωστόσο καμία δικαιολογία να εγκαταλείπει το σισύφειο έργο που της αναλογεί – ποντάροντας τις ύστατες ελπίδες της στην (επαν)εμφάνιση ενός παγκόσμιου ανατρεπτικού κινήματος, αρκετά ισχυρού και αυτοδιευθυνόμενου, ασυνθηκολόγητα εκ των κάτω, ικανού να εξαναγκάσει την ισοκατανομή του παγκόσμιου πλούτου και της ισχύος και να κοινωνικοποιήσει αμετάκλητα τους κεφαλαιοποιημένους πόρους της ανθρωπότητας.
Ο Φώτης Τερζάκης, ο πλέον διεισδυτικός από τους νεότερους διανοητές του χώρου της αντιεξουσιαστικής αριστεράς γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1959 στην Πάτρα. Σπούδασε Κινηματογράφο και το 1980 με φίλους, οργάνωσε χώρο αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής στην Πάτρα.
Το 1982 ίδρυσε στην Αθήνα τις εκδόσεις Praxis τις οποίες διηύθυνε ώς το 1990, ενώ στο 1990-1994 υπήρξε συνεργάτης των εκδόσεων Πρίσμα. Το 1998-2004 σχεδίαζε τη σειρά Ιστάρ. Ανθρωπολογία της Σεξουαλικότητας (εκδόσεις Οξύ), και μετά τη σειρά Ιανός. Πολιτισμικές Διασταυρώσεις (εκδόσεις Futura). Εργάστηκε ερευνητικά σε ποικίλους τομείς των επιστημών του ανθρώπου (φιλοσοφία, πολιτική ψυχολογία, ομαδική ανάλυση και κοινωνική ανθρωπολογία).
Το 1992-2001 το ανεξάρτητο Θρησκειολογικό Σεμινάριο που το 1997 οδήγησε στη δημιουργία της Εταιρείας Θρησκειολογικών Ερευνών (της οποίας υπήρξε γραμματέας και πρόεδρος). Από τους βασικούς συντάκτες του Θρησκειολογικού Λεξικού (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Το 2001-02 συνδιοργάνωσε για το Ίδρυμα Τάκη Σινόπουλου κύκλους διαλέξεων για τη θεωρία της λογοτεχνίας. Το 2005 ίδρυσε το Κέντρο Διαπολιτισμικών Σπουδών όπου διδάσκει φιλοσοφία, αισθητική και συγκριτική θρησκειολογία. Έχει δημοσιεύσει εκτεταμένο αριθμό δοκιμίων και κριτικών σε πάμπολλα έντυπα και πάνω από 20 βιβλία. Επίσης έχει μεγάλο αριθμό μεταφράσεων.
