Η Ροζέττα – και στα αραβικά Ρασίντ – είναι μία πόλη της Αιγύπτου, κοντά στις εκβολές του ποταμού Νείλου, στη Μεσόγειο Θάλασσα. Στην πόλη τούτη ανακαλύφθηκε το έτος 1799 μία στήλη, μία μαύρη πέτρινη πλάκα η οποία έχει ύψος 114 εκατοστά, πλάτος 73 και πάχος 27. Το βάρος της είναι 720 κιλά. Η πλάκα τούτη από ιστορική πλευρά είναι σημαντικότατη λόγω της τρίγλωσσης επιγραφής που είναι χαραγμένη επάνω της σε τρία συστήματα γραφής: τα ιερογλυφικά, τα δημώδη Αιγυπτιακά και τα ελληνικά. Η στήλη χρονολογείται από το 917 π.Χ.
Επάνω στη στήλη είναι γραμμένο ένα διάταγμα του Ελληνομακεδόνα βασιλιά της Αιγύπτου Πτολεμαίου του Ε’ του Επιφανούς (210-181 π.Χ.). Η ενεπίγραφη πλάκα από την Αίγυπτο μεταφέρθηκε στο Παρίσι και από εκεί κατέληξε στο Βρετανικό Μουσείο όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα μαζί με τα πασίγνωστα γλυπτά του Παρθενώνα.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
Η επιβλητική στήλη είναι αντικείμενο μεγάλης αξίας και το πραγματικό ενδιαφέρον εκδηλώνεται για τις τρεις γραφές οι οποίες υπάρχουν στην επιφάνειά της. Όπως ήδη δηλώθηκε, η πρώτη ζώνη είναι γραμμένη στη γλώσσα των αρχαίων Αιγυπτίων τα ιερογλυφικά. Η δεύτερη ζώνη είναι γραμμένη στην απλοποιημένη μορφή των ιερογλυφικών η οποία ονομάζεται η δημοτική γραφή των Αιγυπτίων και η Τρίτη ζώνη είναι στα ελληνικά. Και τα τρία κείμενα μεταφρασμένα αποδίδουν το διάταγμα του Πτολεμαίου του Ε’.
Ως γνωστόν, όλες οι απόπειρες των Ευρωπαίων επιστημόνων να «διαβαστούν» τα ιερογλυφικά απέτυχαν και εγκαταλείφθηκαν στις αρχές του 19ου αιώνα. Η στήλη της Ροζέττας όμως προσέφερε ανέλπιστα μία καταπληκτική ευκαιρία να αποκρυπτογραφηθούν τα ιερογλυφικά. Μέχρι το 1822 κανένας δεν είχε καταφέρει να «ξεκλειδώσει» την αρχαία γλώσσα της Αιγύπτου. Τα ιερογλυφικά γράφονται μέχρι το 400 μ.Χ. Η γνώση αυτής της γλώσσας, έσβησε μετά το 600 μ.Χ. γιατί η Αίγυπτος κατακτήθηκε από τους Άραβες.
Οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν τις Πυραμίδες της Αιγύπτου μετά την Αναγέννηση και περισσότερο μετά τον 17ο αιώνα όταν η Αραβική γλώσσα ήταν η γλώσσα της Αιγύπτου για πάνω από χίλια χρόνια. Οι Ευρωπαίοι παραξενεύονταν με τις απεικονίσεις των ιερογλυφικών στους οβελίσκους και τα άλλα δημόσια κτίρια. Πίστευαν ότι ήταν μόνο μαγικά σύμβολα και ότι ήταν αδύνατο να αποκρυπτογραφηθούν.
Από τα τρία κείμενα της στήλης της Ροζέττας, το ελληνικό διαβάστηκε θαυμάσια και μεταφράστηκε στα γαλλικά και αγγλικά. Το ίδιο γίνεται μέχρι σήμερα με τις νέες ανακαλύψεις ελληνικών επιγραφών. Ο Ελληνισμός στηρίζεται στα 24 γραμματάκια της ελληνικής γραφής. Τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου αναπτύχθηκαν από την ιδεογραφία όπου κάθε πράγμα παριστάνει αυτό το ίδιο πράγμα. Ένας άνθρωπος, ένα ζώο. Ένα βόδι με τρεις γραμμές από κάτω παριστάνει τρία βόδια. Το όνομα ιερογλυφικά δόθηκε με την αντίληψη ότι με τη γραφή αυτή γράφονταν μόνο θρησκευτικά θέματα και ότι μπορούσαν να την διαβάζουν μόνο οι ιερείς. Η απλοποιημένη μορφή των ιερογλυφικών είναι η δημοτική γραφή η οποία παρουσιάζεται τον 9ο π.Χ. αιώνα και χρησιμοποιείται από το δήμο/λαό στις κοινωνικές και εμπορικές σχέσεις.
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Με βάση όλα τα ανωτέρω, το κείμενο και διάταγμα του Πτολεμαίου πάνω στη στήλη της Ροζέττας στην Ελληνική γλώσσα, αποτέλεσε το σταθερό εφαλτήριο να αποκρυπτογραφηθούν τα ιερογλυφικά της Αιγύπτου συνάμα και η δημοτική γραφή. Το ιστορικό αυτό κατόρθωμα πραγματοποιήθηκε από το Γάλλο επιστήμονα Σαμπόλλιον το έτος 1822. Η συμβολή και προσφορά της Ελληνικής γλώσσας είναι εδώ καταλυτική. Χωρίς την Ελληνική γλώσσα δεν θα ξέραμε τι λένε τα ιερογλυφικά, ούτε και η δημώδη γραφή της Αιγύπτου. Με αυτή την αποκρυπτογράφηση άνοιξε η αρχαία ιστορία της Αιγύπτου και τελευταία κυριολεκτικά γέμισε ο κόσμος μας Αιγυπτιολόγους και οι βιβλιοθήκες με βιβλία για την Αίγυπτο.
Στην έρευνά μου για το άρθρο τούτο διαπίστωσα – μάλλον με πικρία – ότι πολύ λίγοι αναφέρουν το κλειδί της αποκρυπτογράφησης την Ελληνική γλώσσα που χωρίς αυτήν θα ήμασταν στο ιστορικό σκοτάδι.
ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ!
Το σημερινό κράτος των Σκοπίων με κρατικές επιχορηγήσεις έχει βάλει «δόκτορες» και «επιστήμονες» να αποδείξουν ότι η δημοτική γραφή της στήλης της Ροζέττας είναι –ακούστε καλά- στη «Μακεδονική γλώσσα»! Ο Πτολεμαίος ήταν Μακεδόνας, άρα σε ποια γλώσσα θα έγραφε τα διατάγματα τα βασιλικά; Στα «Μακεδονικά»!
Τι τους λες αυτούς τους… Νεομακεδόνες; Μπορεί να χτιστεί ένα κράτος πάνω στο ψέμα; Αυτοί οι «Νεομακεδόνες» λένε να και ακόμη ότι… μπορούν! Και το Μέγα Αλέξανδρο τον έκαναν «δικό» τους και τα κατορθώματα και την ιστορία του.
ΚΑΙ Η ΥΠΟΧΘΟΝΙΑ ΥΠΟΥΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ
Εάν πάρουν το όνομα «Νέα Μακεδονία» – όπως Νέα Ελλάς – τότε αυτοί όντως θα γίνουν οι «Νεομακεδόνες» αν και δεν θα έχουν τίποτε κοινό με τους αρχαίους Μακεδόνες. Εμείς που καυχιόμαστε ως «Νεοέλληνες», δεν έχουμε κανένα κοινό με τους αρχαίους μας; Γιατί να λεγόμαστε Νεέλληνες –οι Γάλλοι, οι Άγγλοι δεν λένε ποτέ τους εαυτούς τους Νεογάλλους ή Νεοάγγλους. Γιατί η γλώσσα μας ονομάζεται «Νεοελληνική» ενώ εμείς μιλάμε μόνο ΕΛΛΗΝΙΚΑ; Οι αρχαίοι μας ήταν Έλληνες και εμείς ΜΟΝΟ Έλληνες είμαστε.
Και τα Ελληνικά της στήλης της Ροζέττας το επιβεβαιώνουν αυτό. Ας σκεφτούμε λίγο πιο σοβαρά όταν μιλούμε για «Νεοέλληνες» και «Νεοελληνική γλώσσα». Και τα δύο ακούγονται και άσχημα. Ο φιλέλληνας και φιλαθήναιος καθηγητής Όσμπορν στο Ελληνικό Μουσείου – τον περασμένο μήνα – μάς είπε: «Η γλώσσα των Ελλήνων είναι μία και ενιαία όλους τους αιώνες, η Ελληνική.
