Σοκ προκάλεσε πάλι στο κοινό με τις εμφανίσεις του ένας εκκεντρικός ομογενής καλλιτέχνης της Αυστραλίας που πέρασε στην ιστορία ως ο πρώτος άνθρωπος που «ακούει» (και) από το χέρι του!
Πρόκειται για τον Στέλιο Αρκαδίου, ο οποίος είναι γνωστός με το καλλιτεχνικό του όνομα Stelarc και οποίος εμφανίστηκε στο φεστιβάλ DaDaFest του Λίβερπουλ, ενώ συμμετέχει και σε διάφορες εκθέσεις που γίνονται ανά τον κόσμο.
Παγκόσμια πλέον αναγνωρισμένος, ο Αρκαδίου έχει στο ενεργητικό του πολλά βραβεία, διακρίσεις, επιχορηγήσεις και δημοσιεύσεις.
Εργάζεται και συνεργάζεται με τα κορυφαία πανεπιστήμια, πνευματικά ιδρύματα και μουσεία του κόσμου και πέρυσι τιμήθηκε με την κορυφαία διάκριση Ars Electronica Golden Nica στην κατηγορία Hybrid Art (Υβριδιακή Τέχνη) στην Αυστρία.
Εδώ και αρκετό καιρό, ο Αρκαδίου θέλει να πάει ένα βήμα παραπέρα: Επιδιώκει να εμφυτεύσει στο τρίτο «τεχνητό» αυτί του, ένα μικροσκοπικό μικρόφωνο το οποίο θα συνδέεται με έναν αναμεταδότη bluetooth, ώστε οι άλλοι άνθρωποι να μπορούν να ακούν «online» τους ήχους που συλλαμβάνει το «ψεύτικο» αυτί του.
Ο Αρκαδίου, που γεννήθηκε το 1946 στη Λεμεσό της Κύπρου από Ελληνοκύπριους γονείς, μεγάλωσε στην Αυστραλία και τα έργα του επικεντρώνονται, κατά κύριο λόγο, στον φουτουρισμό και την επέκταση των δυνατοτήτων/ικανοτήτων του ανθρωπίνου σώματος.
Ο Αρκαδίου προκάλεσε σάλο σε διεθνείς καλλιτεχνικούς κύκλους, όταν στο Φεστιβάλ Επιστημών του Εδιμβούργου το 2007 παρουσίασε τη νέα του πρωτότυπη «εφεύρεση»: ένα αυτί στον πήχη του χεριού του!
Ο Αρκαδίου, που χαρακτηρίζεται «βιοκυβερνητικός καλλιτέχνης», πιστεύει ότι η τέχνη θα πρέπει να είναι κάτι παραπάνω από μια απλή εικόνα.
Πρώην ερευνητής του Τμήματος Ψηφιακής Έρευνας για την τέχνη της Performance στo Πανεπιστήμιο Νότιγχαμ Τρεντ, τοποθέτησε το εμφύτευμα ανθρώπινου αυτιού στο αριστερό του χέρι, το 2007 στο Περθ της Αυστραλίας, σε συνεργασία με την ομάδα Tissue Culture and Art, έπειτα από πολλές δυσκολίες, αφού δεν μπορούσε να βρει χειρουργό για να κάνει την επέμβαση που ήθελε.
Σχεδόν όλοι οι Αυστραλοί χειρουργοί υποστηρίζουν ότι κάνουν τις επεμβάσεις τους για θεραπευτικούς ή αισθητικούς λόγους και όχι για να υπηρετήσουν την τέχνη, όπως λέει ο κ. Αρκαδίου, ο οποίος πριν από τρία χρόνια έδωσε παράσταση και στην Αθήνα, όπου «επανεξέτασε» τα όρια μεταξύ του ανθρώπινου σώματος και των μηχανών, χρησιμοποιώντας ιατρικά εργαλεία, το internet και τη ρομποτική.
Το κυρίαρχο στοιχείο της δουλειάς του Αρκαδίου είναι: «το ανθρώπινο σώμα είναι ξεπερασμένο».
«Ελπίζω», λέει μετά την εμφύτευση του αυτιού στο αριστερό του χέρι, «να καταφέρω να εμφυτεύσω μέσα σε αυτό ένα μικροσκοπικό μικρόφωνο, το οποίο θα μπορεί να συνδεθεί με έναν αναμεταδότη Bluetooth. Έτσι θα μπορείτε να ακούτε ό,τι ακριβώς αντιλαμβάνεται και το αυτί μου».
Ο Stelarc ξεκίνησε συστηματικά τις έρευνές του, σχετικά με την επίδραση της τεχνολογίας πάνω στο ανθρώπινο σώμα, στη δεκαετία του ’70 στην Αυστραλία.
Αρχικά, δεν είχε καμιά υποστήριξη από τους κρατικούς φορείς, τους καλλιτεχνικούς θεσμούς, τις γκαλερί και τους εμπόρους τέχνης.
Σήμερα έχει δικαιωθεί και καταξιωθεί.
Δεν είναι τυχαίο για το ότι έως το 2007 κατείχε τη θέση του Principal Research Fellow του Τμήματος Performance Arts Digital Research του Πανεπιστημίου Νότιγχαμ Τρεντ, ενώ αυτή την περίοδο είναι καθηγητής στο School of Arts του Πανεπιστημίου Μπρουνέλ του Λονδίνου, αλλά και σε άλλα πανεπιστήμια.
Πολλοί είναι αυτοί που διερωτώνται αν είναι καλλιτέχνης, επιστήμονας ή πουλά «τρέλα» και γιατί καταφεύγει σ’ αυτά τα τεχνάσματα. Ο Αρκαδίου απαντά ότι «το σώμα σήμερα γίνεται το τοπίο των μηχανών και οι μηχανές δεν βρίσκονται πια στο εξωτερικό οπτικό πεδίο του ανθρώπου, αλλά στο εσωτερικό του ίδιου μας του σώματος… Επανασχεδιάζοντας το ανθρώπινο σώμα, επαναπροσδιορίζουμε το τι σημαίνει να είμαστε άνθρωποι».
Έτσι, «κάνει τέχνη» και συνεχίζει να πειραματίζεται μόνος του, χρησιμοποιώντας την ιατρική τεχνολογία και τη ρομποτική με παράδοξα έργα και δράσεις, όπως στομαχοσκοπήσεις, αιωρήσεις, κρεμασμένος από γάντζους περασμένους στο δέρμα του και προσθετικές τεχνητών μελών.
Δηλώνει άθεος και λέει ότι δεν έχει πλέον νόημα να βλέπουμε το σώμα ως θέση όπου είναι εναποτεθειμένη η ψυχή ή ως πηγή κοινωνικότητας, αλλά να το αντιμετωπίζουμε ως κατασκευή.
Αυτές του οι απόψεις βρίσκουν «πρόσφορο» έδαφος σε αρκετούς κύκλους, οι προτάσεις για εμφανίσεις ανά τον κόσμο “πέφτουν βροχή” και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης ασχολούνται με τον Stelarc.
