To πολιτικό αξίωμα του πρώην πρωθυπουργού Πολ Κίτινγκ, «μην βάζεις ποτέ ένα κουβά δολάρια μπροστά στους πολιτειακούς πρωθυπουργούς, γιατί θα τον αρπάξουν» επαληθεύτηκε, πολλοστή φορά, κατά τη συνεδρίαση των πρωθυπουργών της χώρας την περασμένη Κυριακή στην Καμπέρα.

Η πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ, έβαλε, σκόπιμα, τον κουβά με τα δολάρια μπροστά στους πολιτειακούς πρωθυπουργούς και εξασφάλισε την υπογραφή τους στη συμφωνία για την αναδιάρθρωση της λειτουργίας των κρατικών νοσοκομείων και τη μελλοντική βελτίωση της περίθαλψης των πολιτών από τα κρατικά νοσοκομεία.
Οι ανένδοτοι πριν τη συνεδρίαση πολιτειακοί πρωθυπουργοί, με προεξάρχοντα τον πρωθυπουργό της Δυτικής Αυστραλίας Κόλιν Μπαρνέτ, κατέβηκαν στην Καμπέρα αποφασισμένοι να μην εγκρίνουν καμία αλλαγή του κρατικού συστήματος νοσοκομειακής περίθαλψης, εάν δεν εξασφαλίσουν ικανά ανταλλάγματα για την υπογραφή τους.

Η «κατηχημένη», όμως, πρωθυπουργός, τους δελέασε με οικονομικά ανταλλάγματα και οι «άγριοι λύκοι» έγιναν «αρνάκια».

Οι πολιτειακοί πρωθυπουργοί, ορισμένοι εκ των οποίων είχαν εγκρίνει κατ’ αρχήν στοιχεία του εμβολισθέντος, από τη Δυτική Αυστραλία, Σχεδίου Ραντ, δήλωναν κατά την άφιξή τους στην πρωτεύουσα, ότι δεν ήταν διατεθειμένοι/διατεθειμένες να υπογράψουν οποιαδήποτε συμφωνία η οποία θα στερούσε από τις πολιτείες τους το 30% του μεριδίου τους από το Φόρο Αγαθών Υπηρεσιών (GST) και θα επιβάρυνε τους μελλοντικούς προϋπολογισμούς της με ποσοστό του κόστους βελτίωσης των υπηρεσιών, που θα προσφέρουν τα κρατικά νοσοκομεία στους πελάτες τους.

Η Τζούλια Γκίλαρντ, οπλισμένη με την πείρα που απέκτησε από τις επιτυχείς διαπραγματεύσεις με τους μεγιστάνες της βιομηχανίας εξόρυξης μεταλλευμάτων, έκανε στην κρίσιμη στιγμή την καταλυτική αναδίπλωση. Εγγυήθηκε στις Πολιτείες ακέραιο μερίδιο από το GST και δέσμευσε την Κοινοπολιτεία να συνεισφέρει το 50% του κόστους αναβάθμισης της περίθαλψης που θα προσφέρουν τα κρατικά νοσοκομεία.

Τα «δώρα της» έπεισαν και τους πλέον δύσκολους πολιτειακούς πρωθυπουργούς, τους Φιλελεύθερους Κόλιν Μπαρνέτ και Τεντ Μπάιλιου, να υπογράψουν τη συμφωνία.

Τι συμφωνία υπέγραψαν; Εξαρτάται πώς την κρίνει καθείς. Ειδικοί, πάντως, εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις για πολλές από τις «καινοτομίες» που προωθεί η εθνική κυβέρνηση και αναμένουν τις λεπτομέρειες για να τοποθετηθούν οριστικά.

Ομολογουμένως, τα κρατικά νοσοκομεία της χώρας νοσούν βαριά. Νοσούν, διότι κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων αδιαφόρησαν για την κατάστασή τους. Αντί να αυξάνουν τα κονδύλια για την αποδοτική λειτουργία των νοσοκομείων, τα περικόβουν. Αξιοσημείωτη η παρατήρηση του καθηγητή John Dwyer, ότι «την τελευταία δεκαετία η συνεισφορά της κοινοπολιτείας για τη λειτουργία των κρατικών νοσοκομείων μειώθηκε από 50% σε 38%». Θα παραμείνει, δε, στο 38% και μετά την υπογραφή της συμφωνίας με τις Πολιτείες, παρά την αυξανόμενη κίνηση των κρατικών νοσοκομείων.

Απλά, από το οικονομικό έτος 2017-2018 η κοινοπολιτειακή κυβέρνηση θα συνεισφέρει 50% του κόστους βελτίωσης της περίθαλψης στα κρατικά νοσοκομεία. Θα δίνει «μπόνους», αν θέλετε στα κρατικά νοσοκομεία που θα λειτουργούν παραγωγικά.

Αξιοσημείωτη είναι, επίσης, η προειδοποίηση των γιατρών, ότι η προκαθορισμένη τετράωρη αναμονή ασθενών στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών των κρατικών νοσοκομείων θα θέτει σε κίνδυνο την υγεία των ασθενών.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Χειρουργών Αυστραλίας Ian Civil, δηλώνει, ότι η δοκιμαστική χρήση της τετράωρης αναμονής σε κρατικά νοσοκομεία της Δυτικής Αυστραλίας μετέθεσε την έμφαση από την ανάγκη αποτελεσματικής περίθαλψης ασθενών στην ανάγκη μεταφοράς τους σε θαλάμους, πριν εξαντληθεί η τετράωρη αναμονή τους στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών.

«Η μεταφορά ασθενών σε θάλαμο, ενώ συνεχίζεται η κλινική εξέτασή τους δεν ενδείκνυται. Οι ασθενείς αυτοί πρέπει να μένουν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών μέχρι να ολοκληρωθούν οι εξετάσεις» τονίζει ο κ. Civil.

Έχει απόλυτο δίκιο. Όλοι γνωρίζουμε περιπτώσεις συγγενών, φίλων, γνωστών γειτόνων, συναδέλφων, που χάθηκαν ή υπέστησαν σοβαρές περιπλοκές, επειδή πήραν σύντομο εξιτήριο από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του νοσοκομείου, που επισκέφθηκαν για άμεση περίθαλψη.

Τα νοσοκομεία δεν είναι γραμμές παραγωγής, να αυξάνεται ή να μειώνεται η παραγωγικότητά τους κατά τις ανάγκες του συστήματος. Ιδιαίτερα οι γιατροί των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών, που καλούνται να κάνουν κρίσιμες διαγνώσεις, πρέπει να έχουν την άνεση χρόνου και την ηρεμία που απαιτούν τα σοβαρά περιστατικά που χειρίζονται.

Η αύξηση της παραγωγικότητας των νοσοκομείων σε βάρος της ποιότητας της περίθαλψης είναι απαράδεκτη, διότι θέτει ανθρώπινες ζωές σε διαρκή κίνδυνο. Δεν είναι μεταρρύθμιση, η αλλαγή που δεν εγγυάται την ποιοτική περίθαλψη των ασθενών. Είναι συνταγή εξόντωσης των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, που λόγω οικονομικής στενότητας καταφεύγουν στα κρατικά νοσοκομεία.

Το Εργατικό Κόμμα που αντιπροσωπεύει, θεωρητικά τουλάχιστον, τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα οφείλει να προστατεύσει τη λαϊκή βάση του με μεταρρυθμίσεις που θα εγγυώνται στα φιλάσθενα, εξ αιτίας των στερήσεων,  μέλη των κατώτερων κοινωνικών τάξεων.

H απάντηση στο πρόβλημα των κρατικών νοσοκομείων δεν είναι η μετατροπή τους σε εργοστάσια, είναι η πρόσληψη περισσότερων γιατρών.