Στην πυρά θέλουν να ρίξουν οι ΠΑΣΟΚοι τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, που τόλμησε να ειπεί το αυτονόητο. Που τόλμησε να υποδείξει τη σχεδιασμένη αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας ως αποτελεσματικό μέσον αντιμετώπισης του απειλητικού χρέους της.
Ηγέτες και απλά μέλη του ΠΑΣΟΚ πνέουν μένεα κατά του «αιρετικού» Σημίτη, που τόλμησε να διατυπώσει την άποψη ότι οι κομπογιαννίτικες λύσεις του σοβαρού οικονομικού προβλήματος της Ελλάδας, που μεθοδεύουν οι Ευρωπαίοι τοκογλύφοι και αποδέχεται η κυβέρνηση Παπανδρέου, δεν εγγυώνται την απόσβεση του χρέους μήτε την οικονομική ανάκαμψη της χώρας.

Αυτό που είπε ο Κώστας Σημίτης είναι αυτό που έλεγε η μακαρίτισσα γιαγιά μου με πέντε λέξεις, κάθε φορά που άκουγε μεγαλοστομίες από ξεβράκωτους. Έλεγε, λοιπόν, η συγχωρεμένη η γιαγιά μου, ότι «δεν βάφεις αυγά με πορδές, αλλά με μπογιά».

Αυτό είπε ο Σημίτης, αλλά με πολύ περισσότερα λόγια. Είπε ο πρώην πρωθυπουργός, ότι η εθελούσια παράδοση της Ελλάδας στους τοκογλύφους με μνημόνια και άλλα σοφίσματα των Ευρωπαίων αφεντάδων της, δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημά της.

Γιατί δεν θα το λύσει; Διότι ο χρεωμένος, που δεν έχει δυνατότητες να εξοφλήσει τα χρέη του, αναγκάζεται να δανείζεται κάθε φορά με επαχθέστερους όρους και να βουλιάζει βαθύτερα στο χρέος.

Η Ελλάδα του 2011 μοιάζει με άφραγκο καταναλωτή, που προσπαθεί να καλύψει τις καθημερινές ανάγκες του με δανεικά. Η γενέτειρά μας μοιάζει, δυστυχώς, με άφραγκο καταναλωτή, που αγοράζει και το γάλα των παιδιών του με τα δανεικά που του παρέχουν οι τράπεζες με πιστωτικές κάρτες, καταναλωτικά δάνεια ή άλλες μορφές πανάκριβου δανεισμού. 

Κάποια ημέρα, όμως, οι πιστωτές του άφραγκου καταναλωτή -που δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα, αλλά αδηφάγοι τοκογλύφοι- ζητούν πίσω τα δανεικά μαζί με τους τόκους. Τότε αντιλαμβάνεται ο άφραγκος καταναλωτής ότι είναι όμηρος των τραπεζών που τον δάνειζαν. Τότε αντιλαμβάνεται, ότι η επιβίωση με δανεικά είναι αργός οικονομικός θάνατος. Τότε δοκιμάζει την αναλγησία των πιστωτών του, που εκφράζεται με προσημειώσεις περιουσιακών στοιχείων, δέσμευση εισοδημάτων και πώληση περιουσιακών στοιχείων για την κάλυψη των χρεών.

Η άφραγκη Ελλάδα, λοιπόν, που δανείζεται από μία τράπεζα για να πληρώνει τους τόκους δανείων της από άλλες, βουλιάζει βαθύτερα στο χρέος χωρίς ελπίδα σωτηρίας από την αδηφαγία των τοκογλύφων δανειστών της, χωρίς δυνατότητα απόσβεσης του χρέους της ακόμη και αν πουλήσει την Ακρόπολη των Αθηνών, το Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης, την Ακρόπολη των Μυκηνών, τους λέοντες της Δήλου και τους ανεμόμυλους της Μυκόνου.
Οι διαβεβαιώσεις των πατρώνων της γενέτειρας, ότι «δεν συντρέχει λόγος αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους» και η διαπίστωση της ελληνικής κυβέρνησης, ότι η χώρα θα σωθεί «με αναδιάρθρωση του κράτους, όχι με αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας» είναι «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του», κατά τη λαϊκή έκφραση.

 Μία χώρα με αρνητικό πρόσημο ανάπτυξης, εθνικό ποσοστό ανεργίας 15%, αυξανόμενες χρεωκοπίες, μηδενική ανταγωνιστικότητα είναι καταδικασμένη σε χρεωκοπία, αν δεν αντιδράσει έγκαιρα με σχεδιασμένη αναδιάρθρωση του χρέους της. Ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας Γιώργος Προβόπουλος, κρίνει «καταστροφική» την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και ο υπουργός Οικονομικών Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, αναμασά την άποψη της κυβέρνησης, ότι η αναδιάρθρωση «ενέχει τεράστιους κινδύνους για τις τράπεζες, την ελληνική οικονομία, τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις».

Ο κ. Προβόπουλος δεν εξηγεί, όμως, πειστικά στον Έλληνα πολίτη, που πνίγεται καθημερινά από τα ασφυκτικά μέτρα, πώς θα αποτραπεί «η καταστροφή». Πώς θα αναστραφεί η καθοδική πορεία της ελληνικής οικονομίας, πώς θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας, πώς θα πληρωθούν οι τόκοι, με ποιες εγγυήσεις θα βγει η Ελλάδα στην αγορά το 2012, που ευαγγελίζεται ο υπουργός Οικονομικών Γεώργιος Παπακωνσταντίνου.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου δήλωνε τη Μεγάλη Τετάρτη, ότι «το ελληνικό χρέος είναι απόλυτα βιώσιμο», εάν και εφόσον υπάρξει  «πρόοδος του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 και του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων». Με άλλα λόγια, εάν και εφόσον πεθάνουν οι μισοί Έλληνες από την πείνα, ξεπουληθούν κρατικές επιχειρήσεις και πουληθούν κρατικές περιουσίες.

Βέβαια, δεν υπάρχει εγγύηση για την αποφυγή της χρεωκοπίας της Ελλάδας μετά την υλοποίηση των εντολών των Ευρωπαίων. Οι πάτρωνες της αξιοθρήνητης πατρίδας μας θα την οδηγήσουν στη χρεοκοπία μόλις λύσουν τα εσωτερικά προβλήματά τους -βλέπε εξασφάλιση των χρημάτων τους- αφού δεν θα υπάρχει πλέον δυνατότητα κερδοφόρου δανεισμού.

Τα τερτίπια της Ευρώπης και την αφέλεια ή και τη μυωπία της ελληνικής κυβέρνησης τόλμησε να αποκωδικοποιήσει ο Κώστας Σημίτης που, επί τη ευκαιρία, φέρει μερίδιο ευθύνης για τα σημερινά χάλια της πατρίδας μας, διακινδυνεύοντας τον αφορισμό του από τους συντρόφους του.
Ο πρώην Έλληνας πρωθυπουργός είπε αυτό που λένε πολλοί έγκριτοι αναλυτές, συζητά ολόκληρη η Ευρώπη, μελετά η Αμερική και πιστεύει η Ρωσία -που αρνήθηκε προ ημερών να αγοράσει «αναξιόπιστα» ελληνικά ομόλογα- ότι δηλαδή είναι μάταια η τακτοποίηση των καθισμάτων στο κατάστρωμα του βυθιζόμενου Τιτανικού. Δεν βολεύει, φυσικά, την κυβέρνηση Παπανδρέου η άποψη Σημίτη και γι’ αυτό ο πρώην πρωθυπουργός μαστιγώνεται φραστικά από την κυβέρνηση και το κόμμα του.
Μετά τον Ιούνιο θα κυκλοφορήσει -κατά τον κ. Παπακωνσταντίνου- το ομόλογο διασποράς, δηλαδή θα αρχίσει ο δανεισμός του ελληνικού κράτους και από τους Έλληνες της διασποράς.

Προτείνω να καθυστερήσουν λίγο την έκδοσή του, για να πουλήσουν ομόλογα και στους νεομετανάστες που εγκαταλείπουν την Ελλάδα για να επιβιώσουν.