Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων καταβαραθρώνουν την πρωθυπουργό Τζούλια Γκίλαρντ και την Εργατική κυβέρνησή της.
Η προχθεσινή δημοσκόπηση της Newspoll -πριν την ανακοίνωση των λεπτομερειών για το φόρο ρύπανσης- κατέγραψε νέα πτώση της δημοτικότητας της πρωθυπουργού και της ψήφου του Εργατικού Κόμματος, όμοια της οποίας δεν έχει υποστεί η κυβερνητική παράταξη από το 2007.
Αρνητική και η χθεσινή δημοσκόπηση της Galaxy Poll -η πρώτη μετά την ανακοίνωση των λεπτομερειών για το φόρο ρύπανσης- με την πλειοψηφία των ψηφοφόρων να απορρίπτουν τον πολυσυζητημένο φόρο, «το μέσον αντιστροφής του αντι-κυβερνητικού ρεύματος».
Αντίθετα, ο Τόνι Άμποτ και ο Συνασπισμός απολαμβάνουν πρωτοφανούς δημοτικότητας. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπέρασε την πρωθυπουργό, ως προτιμητέος πρωθυπουργός, και ο Συνασπισμός των συντηρητικών κομμάτων εξασφαλίζει ποσοστά -στις δημοσκοπήσεις- που τους εγγυώνται υπέρ-πλειοψηφία στη νέα βουλή.
Είναι, όμως, «νεκρή» πολιτικά η πρωθυπουργός, όπως την θέλουν οι δημοσκοπήσεις; Σίγουρα, όχι. Και λαθεύουν επικίνδυνα όσοι την θεωρούν «καμένο χαρτί». Δεν είναι η δημοφιλέστερη πολιτικός, αλλά από την περασμένη Κυριακή έχει ένα δραστικό όπλο να πολεμήσει στο σκληρό αντίπαλό της.
Το δραστικό όπλο της πρωθυπουργού είναι η έξυπνη διαπλοκή της περιβαλλοντικής πολιτικής της με ριζοσπαστικές φορολογικές μεταρρυθμίσεις. Τόσο έξυπνη, που περιορίζει τις δυνατότητες της αντιπολίτευσης να εκμεταλλευθεί, πολιτικά, τους «αδικημένους» από τις ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις – κυρίως άτομα και ζευγάρια με υψηλά εισοδήματα.
Θα τολμήσει ο Τόνι Άμποτ να ανακαλέσει τη μεταρρύθμιση, που ενισχύει τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και τους συνταξιούχους; Θα τολμήσει να ανακαλέσει μία μεταρρύθμιση, που θα αυξήσει σε $18,000 το αφορολόγητο εισόδημα από την 1η Ιουλίου 2012 και θα λειτουργήσει ως κίνητρο για τους πολίτες που ζουν από κοινωνικά επιδόματα και βοηθήματα, να ψάξουν για δουλειά; Ασφαλώς, όχι, διότι θα πληρώσει ακριβά το τόλμημά του.
Η κ. Γκίλαρντ ενισχύεται σημαντικά και από τη διαρκή στήριξη της κυβέρνησής της από τους ανεξάρτητους βουλευτές και τους πανίσχυρους –από την 1η Ιουλίου– Πράσινους στη γερουσία. Η ψήφος των ανεξάρτητων στη βουλή και η αυξημένη ψήφος των Πρασίνων στη γερουσία εγγυώνται την ψήφιση των κυβερνητικών νομοσχεδίων και από τα δύο σώματα, «πολυτέλεια» που δεν έχει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχασε από την παρελθούσα Κυριακή και την «πολυτέλεια» της μονολεκτικής αντιπολίτευσης «Όχι» σε όλα. Η ανυπαρξία λεπτομερειών για το ύψος του φόρου ρύπανσης και τα ανταλλάγματα που θα προσφέρει η κυβέρνηση σε άτομα και επιχειρήσεις επέτρεπαν στον κ. Άμποτ να υπεκφεύγει επικεντρώνοντας στα αρνητικά τη κυβέρνησης και την αναξιοπιστία της πρωθυπουργού.
Από την παρελθούσα Κυριακή καλείται να θέσει τέλος και στις δικές του αοριστίες. Καλείται να συγκεκριμενοποιήσει την εναλλακτική πρότασή του και να τη γνωστοποιήσει γραπτώς –προεκλογικά μας είπε, ότι μόνο οι γραπτές ανακοινώσεις του είναι αυθεντικές και δεσμευτικές- ώστε να διαμορφώσει ο λαός γνώμη για τα «αντίδωρά του» στα δώρα της κυβέρνησης.
Η εκτίμηση, αν η κ. Γκίλαρντ είναι «καμένο χαρτί» ή έχει δυνατότητες να επανακάμψει, θα είναι περισσότερο ακριβής μετά τη σύγκριση της κυβερνητικής πολίτικής με την εναλλακτική πολιτική της αντιπολίτευσης. Επί του παρόντος η σύγκριση είναι ετεροβαρής, γέρνει υπέρ του κ. Άμποτ που ξέρει να εκμαυλίζει το λαό με συνθηματολογική πολιτική.
