Ο Γρηγόρης Καγιάς είναι από τους πιο γνωστούς Έλληνες επιχειρηματίες της Αυστραλίας.
Καταξιωμένος στο χώρο των επιχειρήσεων του, όπου ο χάλυβας, σύμβολο δύναμης και αντοχής, είναι η πρώτη ύλη, έγινε ακόμη πιο γνωστός όταν πριν χρόνια οδήγησε την Ελλάς από το τιμόνι του προέδρου, στο πρώτο της Πολιτειακό πρωτάθλημα μετά τις γνωστές περιπέτειες της ιστορικής κυανόλευκης ομάδας και τις αλλαγές στο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα της χώρας.
“The man of steel” λοιπόν, που ξεκίνησε πριν πολλά, πολλά, χρόνια από το Βατερό Κοζάνης το μακρύ, αλλά τόσο δημιουργικό ταξίδι προς την άγνωστη και αχανή Αυστραλία, κατάφερε να ταράξει τα λιμνάζοντα παροικιακά νερά με μια του ενέργεια που ξάφνιασε ευχάριστα τον ελληνισμό της Αυστραλίας.
Σε μια “έκρηξη” γενναιοδωρίας, ο “ατσάλινος” Γρηγόρης Καγιάς, δείχνοντας μια άλλη κρυφή πτυχή του χαρακτήρα του, αυτή της ευαισθησίας και της αγάπης για τον ελληνισμό των Αντιπόδων, πρόσφερε το αστρονομικό για τα μέχρι σήμερα δεδομένα, ποσό των $250.000, για να προχωρήσει το σχέδιο της Κεντρικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας στην ανέγερση του πολυώροφου οικοδομήματος εκεί που σήμερα στεγάζεται η Κοινότητα.
– Γρηγόρη είναι πολλά τα λεφτά ή έτσι μου φαίνεται;
“Θα προτιμούσα να μην μιλήσουμε για “μεγέθη”. Καλύτερα είναι να συζητήσουμε για τον υψηλό αυτό στόχο που έθεσε το σημερινό διοικητικό σώμα της Κοινότητας, με τον πρόεδρο της Βασίλη Παπαστεργιάδη.
-Πως ξεκίνησε το όλο θέμα για να φτάσουμε στην γενναιόδωρη προσφορά σου;
“Δεν είναι μυστικό… Γνωστοί επιχειρηματίες της Μελβούρνης, ανάμεσα στους οποίους και εγώ, κληθήκαμε σε αρκετές συνεδριάσεις από την Κοινότητα, όπου μας γνωστοποιήθηκαν τα φιλόδοξα σχέδια για την δημιουργία του νέου κτιρίου.
Βλέποντας τον ενθουσιασμό του Βασίλη Παπαστεργιάδη και των συνεργατών του, “παρασύρθηκα” και εγώ, όπως και άλλοι συμπάροικοι επιχειρηματίες σε ένα τολμηρό ταξίδι προς το μέλλον.
– Θεωρείς απαραίτητη και ακόμη περισσότερο εφικτή την πραγματοποίηση του φιλόδοξου αυτού σχεδίου;
“Προσωπικά νομίζω ότι και εφικτή είναι, αλλά και απαραίτητη.
– Δεν νομίζεις και εσύ ότι είναι επιτέλους καιρός να φτιάξουμε κάτι σαν ελληνισμός; Να φτιάξουμε μια “προίκα” για τα παιδιά μας, για τις γενιές που θα μας διαδεχτούν.
Σαν επιχειρηματίας έμαθα ότι στη ζωή δεν υπάρχει “δεν μπορώ”, υπάρχει μόνον το “δεν θέλω”. Με αυτή τη λογική μπορούμε να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε με επιτυχία το φιλόδοξο αυτό έργο.
Όσο για την χρησιμότητά του… Ποτέ δεν χάνεις δημιουργώντας κάτι “στέρεο” κάτι συγκεκριμένο.
Η ιδέα και μόνο ότι στην καρδιά της πόλης με τον μεγαλύτερο αριθμό Ελλήνων έξω από την πατρίδα, θα υπάρχει ένα υπερμοντέρνο κτίριο, που φτιάχτηκε από Έλληνες για Έλληνες, εμένα προσωπικά με συναρπάζει. Ποτέ δεν είχαμε ένα “Κέντρο Ελληνισμού”. Έναν “πυρήνα” που θα συγκεντρώσει γύρω του όλο τον ελληνισμό”.
– Μήπως ακούγονται κάπως ρομαντικά όλα αυτά, σε εποχές κρίσης;
“Ηλία, η κρίση είναι παγκόσμια, είναι αισθητή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να πάψουμε να ζούμε, να δημιουργούμε, να κάνουμε όνειρα.
Πιστεύω ότι τα σχέδια της Κοινότητας για το πολυώροφο κτίριο μπορεί να πάρουν σάρκα και οστά. Από εμάς τους ίδιους εξαρτάται και έχουμε ηθική υποχρέωση να το κάνουμε για αυτούς που θα συνεχίσουν την παράδοση που θέλει τον έλληνα του εξωτερικού να μεγαλουργεί!
– Με το ποδόσφαιρο τι γίνεται; Υπάρχει περίπτωση επανόδου σου στην ενεργό δράση;
“Αυτό θα το αποκλείσω κατηγορηματικά για την ώρα. Σε πολιτειακό τουλάχιστον επίπεδο. Προσπαθώ να βοηθάω όταν μου ζητηθεί, αλλά ανάμειξη σε διοικητικά και άλλα, μάλλον να την αποκλείσουμε.
– Βλέπεις ποδόσφαιρο;
“Όταν έχω ευκαιρία ναι. Ιδιαίτερα στην τηλεόραση όπου δεν μπορείς να ξεφύγεις από την γοητεία ομάδων όπως η Μάντσεστερ Γιουν., η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ…
– Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια έγινες… στόχος της Βίκτορι;
“(…Γελώντας). Όχι ακριβώς στόχος… Με ενδιαφέρει όμως σαν ομάδα και φέτος θα την παρακολουθήσω ακόμη περισσότερο λόγω Χάρι Κιούελ. Και η άλλη η “Χαρτ”, παρουσιάζει ενδιαφέρον…
Για να ξεκαθαρίσουμε όμως τα πράγματα, πάντα σαν φίλαθλος. Παρέα με φίλους, ίσως κανένα ταξιδάκι εκτός Μελβούρνης, αλλά πάντα σαν φίλαθλος…”.
– Γρηγόρη σε ευχαριστώ για τον χρόνο σου και καλή τύχη και επιτυχία στους υψηλούς στόχους που θέσατε για το κτίριο της Κοινότητας.
“Χαρά μου Ηλία και τις ευχές τις χρειάζεται περισσότερο ο Βασίλης Παπαστεργιάδης και οι συνεργάτες του. Εγώ και άλλοι φίλοι επιχειρηματίες, κληθήκαμε να βοηθήσουμε και ανταποκριθήκαμε. Όταν η ανταπόκριση αυτή γενικευτεί, χωρίς αντιπολιτευτικές κινήσεις, τότ σίγουρα η όλη “επιχείρηση” θα είναι σε καλύτερο δρόμο”.