Οι της ευρύτερης κοινωνίας νέοι, ξύπνησαν κάπως αργά, δεν άργησαν όμως να βρουν το δρόμο στην καρδιά των γονιών τους και να επιχειρήσουν αυτό που οι δικοί μας νέοι –οι της δεύτερης γενιάς– κάνουν εδώ και χρόνια.
Να ζητούν, δηλαδή, από τους γονείς τους να υποθηκεύσουν το σπίτι τους, στις περισσότερες περιπτώσεις ξεπληρωμένο, για να πάρουν προκαταβολή για το δικό τους, χωρίς να λείπουν –πληροφορούμαστε- και οι περιπτώσεις που οι γονείς δανείζονται όλο το ποσό για να μην επιβαρύνονται τα παιδιά τους με την πανάκριβη ασφάλεια δανείου.
ΑΝΗΚΟΥΣΤΑ ΠΡΙΝ, ΑΠΤΑ ΤΩΡΑ
Ανήκουστα πράγματα για τη νοοτροπία των Αυστραλών προηγούμενων γενεών που απαιτούσαν από τα παιδιά τους να φύγουν από το σπίτι μόλις συμπλήρωναν το 21ο έτος της ηλικίας τους και μόλις έπιαναν δουλειά να πληρώνουν ενοίκιο.
Φαίνεται, λοιπόν, ότι μεταξύ όλων των άλλων που προσφέραμε σ’ αυτή τη χώρα και οι πολιτικοί δεν χάνουν ευκαιρία να μας χτυπούν προστατευτικά στον ώμο γι’ αυτό, τους μεταδώσαμε –είχαμε δεν είχαμε– και μερικές από τις αρχές μας. Ότι ο γονέας μέχρι να κλείσει τα μάτια του δεν σταματά να φροντίζει τα παιδιά του και συχνά να θυσιάζει τη δική του ποιότητα ζωής για χάρη τους.
Η προκαταβολή για αγορά σπιτιού που οι Αυστραλοί το κάνουν μεγάλο θέμα σήμερα και προχτές (Σάββατο) φιγούραρε σε ημερήσια εφημερίδα με τίτλο «Mum, I need a favour» («Μαμά χρειάζομαι μια χάρη»), για μας είναι ‘περσινά ξινά σταφύλια’, για ορισμένους μάλιστα θεόξινα…
‘ΒΙΟΠΑΛΑΙΣΤΕΣ’
«Νέοι βιοπαλαιστές καταφεύγουν σε ασυνήθιστα μέσα, προκειμένου να ανοίξουν την πόρτα της κτηματαγοράς. Ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός γονέων χρησιμοποιεί το σπίτι τους ως υποθήκη για να μην είναι αναγκασμένα τα παιδιά τους να ταλαιπωρούνται για να εξοικονομήσουν την προκαταβολή» αναφέρεται. Στη συνέχεια όμως η ‘ταλαιπωρία’ δεν φαίνεται να έχει πόδια να σταθεί, όπως άλλωστε και ο χαρακτηρισμός ‘νέοι βιοπαλαιστές’, όχι τουλάχιστον όπως το εννοούμε οι περισσότεροι.
Σας μεταφέρω το σχετικό κείμενο σε ελεύθερη μετάφραση: Ο Μαρκ Ντέιλι, από τη δανειοδοτική εταιρία Aussie Carnegie, δήλωσε ότι δάνεια με υποθήκη το σπίτι των γονιέων που επιτρέπουν στους νέους να έχουν ακόμη και όλο το ποσό του σπιτιού που τους ενδιαφέρει, γίνονται όλο και πιο δημοφιλή. Πολλοί έχουν χρησιμοποιήσει τις οικονομίες τους σε πολυτελή αυτοκίνητα (flashy cars) και τηλεοράσεις πλάσμα, δεν είναι δε διατεθειμένοι να συμβιβαστούν με περιοχές που δεν είναι της αρεσκείας τους ή να κάνουν οικονομίες για να εξοικονομήσουν την προκαταβολή.
Τα θέλουν όλα τώρα, αλλά ανακαλύπτουν ότι τα χρήματα δεν τους φθάνουν».
Η ΠΕΝΙΑ…
Τι έλεγαν οι σοφοί ημών πρόγονοι σε τέτοιες περιπτώσεις; «Πενία τέχνας κατεργάζεται». Εδώ φυσικά δεν υπάρχει πενία, αυτό όμως δεν εμποδίζει το μυαλό των νέων ‘βιοπαλαιστών’, να δουλεύει υπερωρίες και να βρίσκει λύσεις. Εξάλλου, ο Πίτερ και ο Μπίλι που κάνουν παρέα, είναι πιο έξυπνοι που πήραν την προκαταβολή του νέου τους σπιτιού ως γαμήλιο δώρο, ή η συνάδελφος η Βούλα που προικίστηκε ολόκληρο σπίτι στο Μάλβερν, ενώ οι γονείς μένουν σε δύο υπνοδωματίων τούβλινο στο Όκλι;
Εντάξει, οι νέοι οικειοποιούνται συνήθειες που τους συμφέρουν, οι γονείς τους, όμως, εννοώ οι Αγγλοσάξονες, πώς έχουν κάνει στροφή 180 μοιρών, είναι το ερώτημα.
‘Καρπός του πολυπολιτισμού’, θα πει φίλη, που στον κύκλο της συγκαταλέγονται και γνήσιοι Αυστραλοί (αν υπάρχει τέτοιο είδος) και, επομένως, έχει βάλει κι’ εκείνη το χεράκι της στο να μεταδώσει τις ‘δικές μας αξίες’. Στην κόρη έδωσε μια γενναία προκαταβολή για παραθαλάσσιο ρετιρέ, στον δε γιο νεοκλασσικό σπίτι στην ανατολική Μελβούρνη. Πώς να δει αυτά τα πράγματα η φίλη της η Μπέτυ –με σκούφια από την Ουαλία– και να μείνει απαθής όταν ο … ‘βιοπαλαιστής’ γιος της, ο Πάτρικ, που κυκλοφορεί με σπορ BMW, θέλει κι εκείνος apartment στο Docklands, αλλά του λείπει η προκαταβολή;
Μέχρι τώρα, πληροφορούμαστε, από το ίδιο δημοσίευμα, η μέθοδος αυτή δεν ήταν διαδεδομένη, τώρα, όμως, έχει πάρει φωτιά και ποιος τη φτάνει.
Όλα αυτά, όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι παθόντες, δεν είναι χωρίς κινδύνους.
«Χρειάζεται μεγάλη προσοχή» θα πει η Κριστίν Σέπερντ, από την εταιρία Mortgage Choice, όταν υποθηκεύονται τα σπίτια των γονιών. Ο κίνδυνος ελοχεύει, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να αποταμιεύουν και δεν είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους