Είναι εκεί, στον δρόμο μας για τη δουλειά, στον περίπατό μας, όταν καθόμαστε να πάρουμε μια ανάσα στο παγκάκι, στο τρένο και στους σταθμούς, αλλά ποτέ δεν τους βλέπουμε γιατί απλά δεν υπάρχουν. Χλωμοί και γκρίζοι, φιγούρες που είναι σαν να ξεπήδησαν από μηδενιστικό μυθιστόρημα του Άλμπερτ Καμύ, παίζουν με τις υπαρξιακές χορδές μας, αλλά αφήνουν αδιάφορο το μουσικό μας αυτί. Ξένοι στη ίδια τους την πόλη, γυροφέρνουν ανάμεσα σε δύο κόσμους, προσπαθώντας ματαίως να φέρουν τον κόσμο του μυαλού τους στο ίδιο επίπεδο με την δικιά μας πραγματικότητα.
Ο Matt Maudlin είναι από τα λίγα άτομα που αφουγκράζεται τον ήχο της ύπαρξής τους και γνωρίζει ότι απλά μια στέγη δεν είναι αρκετή για αυτούς τους ανθρώπους. Ο Matt με καταγωγή από τον Λονδίνο, μαζί με την γυναίκα του ήταν διευθυντής της στεγαστικής κοινότητας Carrical και μετέπειτα έγινε διευθύνων σύμβουλος της κοινότητας ‘Servants’.
Όπως θυμάται, εκείνος κι η σύζυγος του του είχαν μείνει στην Carrical για δύο βδομάδες, όταν ένα απόγευμα – όταν εκείνος κι η γυναίκα του καθάριζαν την κουζίνα – συνειδητοποίησε ότι η θέση του βρισκόταν με αυτούς τους ανθρώπους και ο λόγος της ύπαρξής του ήταν να τους βοηθήσει στο να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.
Σε μια προσπάθεια να κάνει αυτές τις φωνές των ανθρώπων να ακουστούν πέρα από τους τοίχους της στεγαστικής κοινότητας, δημιούργησε με την βοήθεια μαθητών του κολλεγίου Scotch ένα βιβλίο και κατόπιν ένα θεατρικό εμπνευσμένο από τις ιστορίες των κατοίκων της.
Δύο μαθητές από το κολλέγιο Scotch, ο Jeremy Kong και ο ομογενής, Άντονι Αντωνιάδης, καθώς και μία νεαρή φωτογράφος, η Esther Ling, πήραν μέρος στη δημιουργία του βιβλίου με τίτλο «Anthology». Οι μαθητές δέχτηκαν να επισκέπτονται τους κατοίκους της στεγαστικής κοινότητας για 6 μήνες και μετέπειτα να καταγράψουν τις εμπειρίες τους, με τη μορφή πεζών και ποιημάτων.
Η προσπάθεια των δύο αυτών εφήβων είναι αξιοθαύμαστη. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι αυτές είναι οι σκέψεις και το λόγια δύο αγοριών μόλις 17 χρόνων. Η φωτογραφίες της νεαρής Esther Ling, στοιχειώνουν τις σελίδες αυτού του βιβλίου με τον ρεαλισμό τους.
«Ήταν μια ευκαιρία για μένα να δω την κοινωνία από μια τελείως διαφορετική σκοπιά» δήλωσε στο «Νέο Κόσμο», ο ομογενής φοιτητής, Άντονι Αντωνιάδης, τα κείμενα του οποίου είναι γεμάτα με υπαρξιακές ανησυχίες και αποσπάσματα από τον Γερμανό φιλόσοφο, Φρίντριχ Νίτσε, «αυτή η εμπειρία, με έκανε να καταλάβω το πόσο εύκολο είναι να κρίνεις τους άλλους ανθρώπους όταν έρχεσαι από ένα περιβάλλον γεμάτο προστασία και αγάπη. Αυτή η εμπειρία με έκανε να δω αυτούς τους ανθρώπους με τελείως διαφορετικό μάτι» πρόσθεσε.
Η κεντρική ουσία του βιβλίου σε παραπέμπει στο αριστούργημα του Hermann Hesse «Ο λύκος της στέπας». Η μοναξιά, η τρέλα, η εγκατάλειψη, ο φόβος αλλά και η ελπίδα, η αγάπη κι η συμπόνια είναι τα κύρια συστατικά του «Anthology», αλλά η μαγεία αυτού του βιβλίου είναι ότι δεν σου αφήνει ποτέ μια πικρή γεύση στο στόμα.
Ο Άντονι μου εξομολογήθηκε ότι οι δύο ιστορίες που τον συγκίνησαν ήταν οι ιστορίες του James, ενός πρώην τοξικομανή και της Φιόνα, μια γυναίκας που γνώρισε την ψυχική και σωματική κακοποίηση από τα παιδικά της χρόνια. «Από την πρώτη κιόλας μέρα, η ιστορία της με συγκίνησε και μου κίνησε το ενδιαφέρον. Η ιστορίας της Φιόνα ήταν τόσο διαφορετική από των άλλων κατοίκων και ταυτόχρονα τόσο τραγική,», είπε ο Άντονι.
Σε ερώτηση μου αν θα ήθελε να κάνει καριέρα στη συγγραφή, ο Άντονι, που είναι λάτρης του Αριστοτέλη και της χρυσής εποχής των αρχαίων φιλοσόφων, μου απάντησε ότι το γράψιμο είναι απλά ένα χόμπι για εκείνον μιας κι ενδιαφέρεται να κάνει σπουδές στη νομική.
Αν θέλετε να παραγγείλετε το βιβλίο «Anthology» ή να κάνετε κάποια δωρεά στην στεγαστική κοινότητα, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα http://www.servants.org.au/
