Θρίαμβο του δικαίου, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αλήθειας, αποτελεί η απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου την περασμένη Τετάρτη όσον αφορά την υπόθεση των «Λευκών Αμποριτζίναλ» όπου ο γνωστός αρθρογράφος, Andrew Bolt, βρέθηκε ένοχος παράβασης του Νόμου περί Φυλετικών Διακρίσεων.
Η υπόθεση αναφέρεται σε δύο άρθρα που έγραψε το 2009 και στα οποία αναφέρει ότι ‘ξανθοί αυτόχθονες που σίγουρα θα μπορούσαν να περάσουν για λευκοί, επιλέγουν να παρουσιάζονται ως μαύροι, για προσωπικά ή πολιτικά οφέλη, για κατάκτηση θέσεων και βραβείων τα οποία ανήκουν σε γνήσιους αυτόχθονες, κλέβοντας έτσι τη δόξα άλλων’.
Οι τίτλοι των άρθρων ήταν: “It’s so hip to be black” και “White fellas in the black”. Σε ελεύθερη μετάφραση, «Είναι της μόδας να είσαι μαύρος», «Λευκοί ντυμένοι στα μαύρα».
Έγραφε, για παράδειγμα, για τη Larissa Behrendt: «Κέρδισε πολλές θέσεις και τιμές ως αυτόχθονας, μεταξύ των οποίων το David Unaipon Award το οποίο προορίζεται για αυτόχθονες συγγραφείς, συχνά δε δίνει συνεντεύξεις αναφερόμενη στα ‘δικαιώματα του λαού της’, αλλά ποιοι είναι τελικά οι ‘άνθρωποί σου’, πες μας. (Την ερώτηση ο κ. Bolt κάνει και στα γερμανικά, υπονοώντας τις ρίζες των προγόνων της). Και δεν είναι παράξενο να ζητάς περισσότερα δικαιώματα από το νόμο ως λευκή αυτόχθονας, από ό,τι ο λευκός πατέρας σου;»
Ένα από τα προβλήματα, όμως, εδώ είναι ότι ο αρθρογράφος, όπως θα πει και στην αγόρευσή του ο δικαστής, Mordecai Bromberg, δεν έχει ακριβή στοιχεία. Ο πατέρας της Behrendt, ήταν αυτόχθονας Αυστραλός και όχι Γερμανός. Και όπως όλοι οι άλλοι οχτώ ‘ξανθοί αυτόχθονες’, στους οποίους αναφερόταν ονομαστικά στα άρθρα του ο κ. Bolt, ανατράφηκαν ως αυτόχθονες. Έτσι νιώθουν και έτσι μεγάλωσαν από τότε που θυμούνται τον κόσμο.
Και οι εννέα που υπέβαλαν μήνυση για δυσφήμιση, ομαδικά, δεν ζητούν υλική αποζημίωση. Εκείνο που απαιτούν είναι έγγραφη αποκατάσταση της αλήθειας και υπόσχεση ότι δεν πρόκειται μελλοντικά να επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Αναφορές στην εθνική ταυτότητα, σίγουρα μπορούν να συζητιούνται, αυτό όμως θα πρέπει να γίνεται με σεβασμό. «Εξαρτάται πώς χειρίζεται κανείς το θέμα. Δε γίνεται να είσαι κακεντρεχής. Και εκείνος ήταν. Θα πρέπει να στηρίζεται στην αλήθεια και μόνο» θα πει η Pat Eatock, ακτιβίστρια η οποία υπέβαλε τη μήνυση εκ μέρους και των εννέα.
Ο δικαστής στην αγόρευσή του, δήλωσε ότι και τα δύο άρθρα «περιείχαν λάθη, διαστρέβλωση της αλήθειας, εκρηκτική και προκλητική γλώσσα.
Και οι εννέα που αναφέρονται στα δύο άρθρα , μεγάλωσαν ως αυτόχθονες αφότου γεννήθηκαν. Κανένας τους δεν επέλεξε εσκεμμένα να έχει αυτή την ταυτότητα.
Συμφωνώ ότι είχαν απόλυτο δίκαιο να αισθάνονται ότι έχουν προσβληθεί και υποβιβαστεί με τα αναφερόμενα στα δύο άρθρα».
Στη συνέχεια έδωσε εντολή στον Andrew Bolt να δημοσιευτούν οι απαραίτητες διορθώσεις.
Ο αρθρογράφος και οι εκδότες Herald and Weekly Times, είναι πιθανόν να υποβάλουν έφεση.
Προς το παρόν, διατείνονται ότι η ελευθερία λόγου δέχτηκε δυνατό ράπισμα με την απόφαση του δικαστηρίου.
Η πραγματικότητα είναι ότι η προχθεσινή δικαστική απόφαση έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και έκανε σαφή διαχωρισμό ανάμεσα στη λασπολογία, τις ανακρίβειες, την προσβλητική γλώσσα και την ελευθερία λόγου.
Άλλο ελευθερία λόγου και άλλο κακοήθεια, Η πρώτη δεν δίνει άδεια εισόδου στη δεύτερη.
