Τριπλό κέρδος έναντι της Λευκωσίας αποκόμισε η Άγκυρα στην Έκθεση Προόδου και στο Έγγραφο Στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Αφενός, η Κομισιόν πρόσφερε απλόχερα στην Τουρκία αθωωτικό πόρισμα στο Κυπριακό διά της καταγραφής της «δημόσιας στήριξης» που εκφράζει στις συνομιλίες για λύση του προβλήματος αλλά και της «αναγνώρισης» της οποίας τυγχάνει η στήριξη αυτή από τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ.
Αφετέρου, η Κομισιόν τήρησε ίσες αποστάσεις στο μείζον ζήτημα των απειλών, καθώς αρκέστηκε να εκφράσει «ανησυχία για την πρόσφατη ένταση στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας-Κύπρου», χωρίς την παραμικρή συνέπεια ή έστω επίκριση για το πολεμικό κλίμα που οργάνωσε η Τουρκία κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά με μια απλή μόνο υπενθύμιση ότι το Συμβούλιο την έχει καλέσει «να απόσχει από οποιουδήποτε είδους απειλές»…
Ειδικότερα, στην Έκθεση Προόδου οι 27 επίτροποι, περιλαμβανομένης της Ανδρούλας Βασιλείου, αποενοχοποίησαν πλήρως την Τουρκία στο Κυπριακό. Το εν λόγω κείμενο αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η Τουρκία συνέχισε να εκφράζει δημόσια στήριξη στις συνομιλίες μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων υπό τις καλές υπηρεσίες του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, στοχεύοντας σε μια δίκαιη, συνολική και βιώσιμη λύση στο κυπριακό πρόβλημα». Προχωρώντας, μάλιστα, ένα βήμα παραπέρα, η Κομισιόν τσιμέντωσε την αποοενοχοποίηση της Τουρκίας επικαλούμενη για πρώτη φορά σε κοινοτικό έγγραφο ότι η στήριξη της Άγκυρας στην επίλυση του Κυπριακού «αναγνωρίζεται» και από τα Ηνωμένα Έθνη. Επί του προκειμένου, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «αυτή (σ.σ. η δημόσια στήριξη) αναγνωρίστηκε τον Μάρτιο του 2011 στην Έκθεση Αξιολόγησης του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ για το καθεστώς των διαπραγματεύσεων στην Κύπρο».
Το ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των τουρκικών απειλών λάμπει διά της απουσίας του από την Έκθεση Προόδου. Η Κομισιόν θίγει πάντως τα εν λόγω θέματα στο Έγγραφο Στρατηγικής και στα συμπεράσματά του. Υιοθετώντας μια προκλητική τακτική ίσων αποστάσεων, το Έγγραφο Στρατηγικής αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «η Κομισιόν ανησυχεί για τη πρόσφατη ένταση στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Κύπρου», ενώ αρκείται να υπενθυμίσει ότι «το Συμβούλιο έχει καλέσει την Τουρκία να απόσχει από οποιανδήποτε απειλή, πηγή τριβών ή ενέργεια που θα μπορούσε να προκαλέσει ζημιά στις καλές γειτονικές σχέσεις και στην ειρηνική επίλυση διαφορών». Με άλλα λόγια, η Κομισιόν όχι μόνο δεν θέτει θέμα συνεπειών για τις απειλές που εκτόξευσε η υποψήφια χώρα έναντι ενός κράτους-μέλους, αλλά ούτε καν εισέρχεται στη λογική επίκρισής τους, πέραν από ένα απλό αναμάσημα υπό τύπον υπόμνησης προηγούμενης δήλωσης του Συμβουλίου.
Παράλληλα, η Κομισιόν υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση «υποστηρίζει όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών-μελών, τα οποία περιλαμβάνουν τη συνομολόγηση διμερών συμφωνιών, σύμφωνα με το κεκτημένο και το Διεθνές Δίκαιο, περιλαμβανομένης της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας».
