Την δεκαετία του ’20, όταν οι συγκρούσεις και ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεπέρασαν τα μέχρι τότε όρια όσον αφορά τις ανθρώπινες καταστροφές στη σύγχρονη ιστορία, οι μετακινήσεις πληθυσμών σε όλο τον κόσμο ήταν αναμενόμενο φαινόμενο. Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, μεγάλα κύματα μετανάστευσης έδωσαν λόγο ύπαρξης διεθνών οργανώσεων.

Έτσι ιδρύονται ο Διεθνής Εργατικός Οργανισμός και η Κοινωνία των Εθνών – άμεσος πρόγονος των Ηνωμένων Εθνών, όπως θα αποδειχτεί αργότερα. Ανάμεσα στις νεοπαγείς αυτές οργανώσεις εμφανίστηκε το 1924 η Διεθνής Κοινωνική Υπηρεσία (International Social Service). Η υπηρεσία αυτή παρείχε προστασία, υπεράσπιση και κοινωνικές υπηρεσίες κατ’ αρχάς στα παιδιά, ενήλικους και οικογένειες, πέρα από διεθνή σύνορα. «Θύματα» ήταν τα άτομα που ως αποτέλεσμα της μετανάστευσης ή άλλων περιστάσεων είχαν χάσει την επαφή με τους οικείους τους.

Οι ανταλλαγές πληθυσμών στη Βαλκανική χερσόνησο τη δεκαετία του ’20 έφεραν στο προσκήνιο την ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη της ύπαρξης ενός τέτοιου οργανισμού. Με την Μικρασιατική Καταστροφή που διέσπειρε τον ελληνικό λαό μακριά από τον τόπο γέννησής του, η Ελλάδα έγινε μια από τις έξι χώρες ιδρυτές της Διεθνής Κοινωνικής Υπηρεσίας, με έδρα την Γενεύη.

Σήμερα, η οργάνωση έχει παραρτήματα σε 13 χώρες του κόσμου, με συνολικά πάνω από 140 εταίρους παγκοσμίως.
Στην θέση του ανώτατου διευθυντικού στελέχους του ISS (International Social Service) της Αυστραλίας, σήμερα βρίσκεται ο ομογενής Φίον Συκιώτης.

Το αυστραλιανό παράρτημα, με γραφεία στη Μελβούρνη και το Σίδνεϊ, γιόρτασε φέτος μισό αιώνα ύπαρξης. Αν και η οργάνωση στην Αυστραλία εμφανίστηκε μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1955, η επίσημη λειτουργία του ξεκίνησε το 1961.

 «Το ISS είναι η μοναδική μη κυβερνητική οργάνωση στην Αυστραλία που ασχολείται με τις κοινωνικές υπηρεσίες που ξεπερνούν εθνικά σύνορα, όπως επανενώσεις οικογενειών, οικογενειακή διαμεσολάβηση, φροντίδα συγγένειας (kinship care) και προστασία παιδιών. Το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που περνούν από τα γραφεία μας, ζητάει βοήθεια και υποστήριξη για την επανένωση με την οικογένειά τους, αλλά και την αντιμετώπιση του ζητήματος απαγωγής παιδιών, που γίνεται, συνήθως, από τη μεριά ενός γονέα», λέει ο Φίον Συκιώτης.

Όταν ένας από τους δυο γονείς εγκαταλείπει τη χώρα με το παιδί του, χωρίς τη συμφωνία με τον άλλον γονέα, το ISS βοηθάει να επιτευχθεί η επανένωση των γονέων με το παιδί, αναζητώντας πάντα τις καλύτερες λύσεις για την ευεξία του παιδιού. Επίσης, βοήθεια ζητούν και οικογένειες που, λόγω του πολέμου, έχουν χάσει επαφή με την ευρύτερη οικογένειά τους, όπως και τα υιοθετημένα παιδιά που ψάχνουν τους γονείς. Κάποιες φορές συμβουλή ζητούν ακόμη και εκείνοι που έχουν οι ίδιοι απαγάγει το παιδί τους.

 «Οι υποθέσεις με τις οποίες ασχολείται καθημερινά το προσωπικό μας είναι πολύ ευαίσθητες. Όταν απαγάγεται ένα παιδί από τον ένα γονέα, ο άλλος γονέας έρχεται απελπισμένος για να βρει το παιδί του. Η διαδικασία περιλαμβάνει λεπτομερή έρευνα και επικοινωνία του γραφείου μας με άλλα γραφεία του ISS ανά τον κόσμο και τους συνεργάτες μας, οι οποίοι συνεχίζουν να ασχολούνται με την υπόθεση στη χώρα στην οποία βρίσκεται το συγκεκριμένο άτομο» λέει ο κ. υκιώτης.

Τη διαδικασία διευκολύνουν οι διεθνείς συμβάσεις, όπως εκείνες εγκατεστημένες με την Διάσκεψη της Χάγης για το Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, σε περιπτώσεις που τις έχει υπογράψει η χώρα στην οποία βρίσκεται το άτομο.
Σε μια χώρα, όπως η Αυστραλία, όπου οι μετανάστες από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας βρίσκουν το καταφύγιό τους, και όπου οι μεικτοί γάμοι είναι η πλειοψηφία, σε περιπτώσεις του διαζυγίου δεν είναι σπάνιο φαινόμενο ένας γονέας να εγκαταλείπει με το παιδί του την Αυστραλία, με προορισμό την χώρα προέλευσης του ή κάποια άλλη. Στην ομάδα που χρειάζεται την μεγαλύτερη βοήθεια όμως βρίσκονται οι μετανάστες. Οι μειονεκτική θέση στις οποίες βρίσκονται οικογένειες ως αποτέλεσμα των παγκοσμίων κυμάτων μετανάστευσης, ειδικά όταν αυτές οδηγούν στο χωρισμό μελών της οικογένειας, τους φέρνει στα γραφεία του ISS, ως μοναδικής οργάνωσης που προσφέρει διασυνοριακή βοήθεια.

 «Εδώ και 50 χρόνια, το ISS της Αυστραλίας έχει βοηθήσει χιλιάδες ευάλωτους ενήλικους και παιδιά να ενωθούν ξανά με τις οικογένειές τους» λέει ο κ. Συκιώτης.
Αν και η ανάγκη για περισσότερες υπηρεσίες τέτοιου τύπου στην Αυστραλία παρουσιάζει άνοδο, το παράρτημα του ISS έχει μόνο δυο γραφεία – στη Μελβούρνη και το Σίδνεϊ. Το γραφείο που για κάποιο χρονικό διάστημα λειτουργούσε στο Brisbane – έχει κλείσει, μιας και δεν υπήρχε υποστήριξη της πολιτειακής κυβέρνησης του Queensland.

Με το ίδιο πρόβλημα, όπως είπε ο κ. Συκιώτης, αγωνίζεται και το γραφείο στη Μελβούρνη. Ενώ, χάρη των πολιτειακών και ομοσπονδιακών χρηματοδοτήσεων, το γραφείο του New South Wales παρέχει όλες τις υπηρεσίες του δωρεάν, το γραφείο στη Μελβούρνη δεν έχει την ίδια πολυτέλεια. Μόνο οι υπηρεσίες που χρηματοδοτούνται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, προσφέρονται δωρεάν.

 «Υπάρχει σταθερή και αυξανόμενη ανάγκη για τις υπηρεσίες μας τα τελευταία χρόνια. Κάθε χρόνο περνούν από το γραφείο μας εκατοντάδες άτομα που ζητούν βοήθεια. Αν και όλες υπηρεσίες δεν προσφέρονται δωρεάν, τα άτομα που μας έχουν ανάγκη δεν απορρίπτονται για οικονομικούς λόγους ποτέ» λέει ο κ. Συκιώτης.
Το προσωπικό του γραφείου στη Μελβούρνη αποτελείται από μόλις 12 άτομα, κοινωνικούς λειτουργούς, και βοηθάει καθημερινά στην επίλυση των ευαίσθητων οικογενειακών προβλημάτων από όλες τις Πολιτείες της Αυστραλίας, που ξεπερνούν τα σύνορά της.

Όπως λέει ο κ. Συκιώτης, οι υπηρεσίες που προσφέρει το αυστραλιανό παράρτημα του ISS μπορεί να μην είναι γνωστές στο ευρύ κοινό, όσο θα χρειαζόταν. Πάντως, το μικρό γραφείο χαμηλών τόνων προτιμά να ασχολείται με άτομα που χρειάζονται βοήθεια, παρά να κάνει μάρκετινγκ.