Σεισμό προκάλεσε ο Έλληνας πρωθυπουργός με την ανακοίνωσή του, για υποβολή της δανειακής σύμβασης της 26ης Οκτωβρίου στην κρίση του ελληνικού λαού. Απροειδοποίητα και εν αγνοία στελεχών της κυβέρνησης και των Ευρωπαίων εταίρων της Ελλάδας ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε τη διενέργεια δημοψηφίσματος τον ερχόμενο Ιανουάριο, προκαλώντας νέο κατρακύλισμα στο ελληνικό και τα διεθνή χρηματιστήρια και νέα αβεβαιότητα για τη δυνατότητα της Ελλάδας να αποφύγει τη χρεοκοπία.
Ουδείς γνωρίζει τις πραγματικές αιτίες, που οδήγησαν τον κ. Παπανδρέου στη λήψη της ρηξικέλευθης απόφασής του. Είναι οικονομικές, πολιτικές, προσωπικές; Εικάζουμε, όλοι, ότι μπορεί να είναι μία από τις ακόλουθες, ή και άλλες που δεν επιτρέπει ο χώρος να αναλύσουμε.
Αιτία πρώτη: Η τεκμηριωμένη αδυναμία της κυβέρνησης να υλοποιήσει τους όρους της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου και, ως εκ τούτου,, της δανειακής σύμβασης της συνόδου κορυφής της 26ης Οκτωβρίου, όταν θα ολοκληρωθεί.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει καταφέρει, παρά τις υποσχέσεις της στην Ευρώπη και τους λεονταρισμούς της, να εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τα δισεκατομμύρια που οφείλουν στο κράτος επώνυμοι και ανώνυμοι φοροφυγάδες.
Το Ελληνικό Κράτος δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει μητρώο κρατικής περιουσίας, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει τον αριθμό και την αξία «των υποθηκών» που μπορεί να διαθέσει έναντι των δανείων του από την Ευρώπη και να αναβάλλει την πώληση κρατικών περιουσιών για τη μείωση του κρατικού χρέους.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου έβαλε στο αρχείο την «επανίδρυση» του Ελληνικού Κράτους, διαιωνίζοντας την πολιτική του βολέματος ημετέρων σε όλες τις βαθμίδες της κρατικής διοίκησης. Δυστυχώς, ο κρατικός μηχανισμός «πάχυνε», δεν «λέπτυνε», παρά τις πιέσεις της Ευρώπης για άμεση μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων.
Τεκμηριωμένα, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν κατάφερε να ιδιωτικοποιήσει μήτε μία κρατική επιχείρηση, παρά την ανάληψη της δέσμευσης να καλύψει ποσοστό του χρέους από το προϊόν των ιδιωτικοποιήσεων.
Αιτία δεύτερη: Η αυξανόμενη πίεση στο εσωτερικό της κυβέρνησης να οριοθετηθεί το μαρτύριο του ελληνικού λαού, αντί της συνεχούς επιβολής μέτρων που ισοπεδώσουν τον λαό.
Η οργή του ελληνικού λαού για τη μεθοδευμένη εξαθλίωσή του προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί αναταράξεις στον κυβερνητικό χώρο, οι οποίες πιστοποιούνται από τις αρνήσεις μελών της κυβέρνησης να στηρίξουν κυβερνητικά νομοσχέδια, οι προειδοποιήσεις κάποιων βουλευτών ότι «παραβιάζουν» τη συνείδησή τους τελευταία φορά, η ανεξαρτητοποίηση άλλων και η διαρκής απειλή μαζικής αποχώρησης βουλευτών από το ΠΑΣΟΚ πιέζουν ασφυκτικά τον κ. Παπανδρέου και τον κύκλο των στενών συνεργατών του να μετριάσουν τον οικονομικό πόνο του λαού.
Αιτία τρίτη: Η επιτακτική ανάγκη άμβλυνσης των αντιδράσεων του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού, που κορυφώθηκαν την 28η Οκτωβρίου με τις αντι-παρελάσεις, συνέβαλε, ενδεχομένως, στη λήψη της απόφασης για διενέργεια δημοψηφίσματος.
Ο λαός, που βλέπει καθημερινά να μειώνεται ο μισθός του, η σύνταξή του, το προϊόν των αποταμιεύσεών του σε καταθλιπτικά δυσανάλογο βαθμό προς το κόστος ζωής, τους αυξανόμενους έμμεσους και άμεσους φόρους, το αυξανόμενο κόστος παροχής υπηρεσιών από το κράτος και τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας βρίσκεται σε κατάσταση υπερδιέγερσης – αν και δεν είναι άμοιρος ευθυνών – και απειλεί να τα ισοπεδώσει όλα, αν η κυβέρνηση δεν βρει τον καταλύτη.
Αιτία τέταρτη: Η αδυναμία συναίνεσης των πολιτικών κομμάτων της γενέτειρας επί των βασικών προβλημάτων της χώρας και των τρόπων αντιμετώπισής τους, που περιέχουν η συμφωνία της 21ης Ιουλίου και η δανειακή σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου.
Η Νέα Δημοκρατία και τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης χρεώνουν ακεραία την ευθύνη της κοινωνικο-οικονομικής κρίσης στην κυβέρνηση και προτάσσουν ως λύση της εκλογές, με ό,τι συνεπάγεται τέτοια λύση. Κάποιοι ζητούν εκλογές με επιχειρήματα που δικαιώνονται από τις εξελίξεις, άλλοι διότι φιλοδοξούν να μπουν σε κυβερνητικό σχήμα, άλλοι για να δικαιολογούν την ύπαρξή τους με στείρα, ζημιογόνα αντιπολίτευση και άλλοι διότι πιστεύουν, ότι οι καθημερινές κινητοποιήσεις του ελληνικού λαού θα ανεβάσουν τα εκλογικά ποσοστά τους.
Αιτία πέμπτη: Η οριστική εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας είναι, ίσως, ο άλλος συντελεστικός λόγος. Οι Ευρωπαίοι εταίροι και πιστωτές μας αποφάσισαν να διορίσουν μόνιμους δραγάτες, μετά τη διάγνωση της ανικανότητας και της αναξιοπιστίας των πολιτικών ηγετών της χώρας.
Αιτία έκτη: Η επιζήτηση αξιοπρεπούς εξόδου του κ. Παπανδρέου από το πολιτικό αδιέξοδο, στο οποίον οδήγησε τη χώρα η αδυναμία της κυβέρνησής του να τιμήσει τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων της. Η απόρριψη της δανειακής σύμβασης της 26ης Οκτωβρίου θα δώσει στον Έλληνα πρωθυπουργό τη νομιμοφανή αιτία, που επιζητά, για να προσφύγει σε εκλογές και αν χάσει να αποχωρήσει αξιοπρεπώς.
Μόνο, που ο κ. Παπανδρέου βιάστηκε να ανακοινώσει τη διενέργεια δημοψηφίσματος, όπως βιάστηκε να θριαμβολογήσει για τα αποτελέσματα των συνόδων κορυφής του Ιουλίου και του Οκτωβρίου.
Αν ο Έλληνας πρωθυπουργός έκρινε αναγκαία την επικύρωση της δανειακής σύμβασης από τον ελληνικό λαό, όφειλε να επιφυλαχθεί να τη θέσει σε δημοψήφισμα πριν απαντήσει θετικά ή αρνητικά στους εταίρους και τους πιστωτές της Ελλάδας. Θριαμβολόγησε για τη γενικόλογη δανειακή σύμβαση και μετά μία εβδομάδα την αμφισβητεί και αποφασίζει να την θέσει στην κρίση του ελληνικού λαού.
Αλήθεια, πόσο βέβαιος είναι ο κ. Παπανδρέου για τη διαμόρφωση της δανειακής σύμβασης μέχρι τον Ιανουάριο, λαμβανομένων υπόψη των αρνητικών αντιδράσεων πολλών Ευρωπαίων ηγετών στη διενέργεια δημοψηφίσματος, τον σκεπτικισμό των ιδιωτών για τη συμμετοχή τους στο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και των διογκούμενων προβλημάτων της Ιταλίας και άλλων χωρών της Ευρώπης;
Έγκυροι αναλυτές αμφισβητούν τη διαμόρφωση του τελικού κειμένου της σύμβασης μέχρι τον Ιανουάριο. Αν επαληθευτούν, τί ερώτημα θα θέσει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό. Ποια σύμβαση θα εγκρίνουν ή θα απορρίψουν οι Έλληνες πολίτες;
Αιτία έβδομη: Η αιτία που επικαλείται το Spiegel on line, που δημοσιεύεται σε άλλη σελίδα, δηλαδή ότι το δημοψήφισμα μπορεί να ωφελήσει την Ελλάδα.
Πολλά μπορούμε να εικάζουμε, για την απόφαση του κ. Παπανδρέου να διενεργήσει δημοψήφισμα. Ένα είναι σίγουρο. Πρόκειται για παρακινδυνευμένη απόφαση, η οποία θέτει σε αμφισβήτηση τη σύμβαση του Οκτωβρίου και αυξάνει τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας.
