Ήδη κλείσαμε το τρίτο έτος του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Ό,τι ακούσαμε και περάσαμε τα τελευταία αυτά χρόνια –από τον Σεπτέμβριο του 2008– ό,τι διαβάσαμε, ό,τι είδαμε στην τηλεόραση, ήταν μία σκέτη προπαγάνδα, όχι πλέον των εκατομμυριούχων, αλλά των δισεκατομμυριούχων «συμπολιτών» μας. Και σε αυτόν τον πόλεμο –όπως και στους προηγούμενους– το πρώτο θύμα ήταν και είναι η αλήθεια! Δυστυχώς και αυτές οι γραμμές μέσα σε αυτό το αμυδρό φως γράφονται.
Από ό,τι ακούτε, διαβάζετε ή βλέπετε τους επαΐοντες, νομίζετε πως ΕΝΑΣ μάς λέει την αλήθεια; ΟΥΔΕΙΣ! Ποιον εμπιστεύεστε να σας την πει; Τι πίστη μάς έμεινε στους πολιτικούς, στους οικονομολόγους, πρωθυπουργούς, σχολιαστές και ειδικά στον τύπο που τα λέει όπως συμφέρει στους ιδιοκτήτες τους μόνο; Είναι ολοφάνερο πως κάτι μάς κρύβουν.
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΑΣ;
Ανθρώπινο μεν, αλλά έγινε απάνθρωπο και ανήθικο στο λεγόμενό μας Δυτικό πολιτισμό. Το πρόβλημα είναι η «ανθρώπινη» απληστία μας, αυτό το αδιάντροπο, αισχρό και ανικανοποίητο πάθος του ανθρώπου. Δεν χορταίνουμε με τίποτα, λες και θα ζήσουμε σε αυτό τον κόσμο χίλια χρόνια. Αυτός ο «Δυτικός πολισμός», μέσα στην ιδέα της παγκόσμιας δημοκρατίας –δημιούργημα του Ελληνικού πνεύματος– ατυχώς και άκρως αντιδημοκρατικά «δημιούργησε» τους λεγόμενους οικονομικούς οίκους αξιολόγησης.
Αυτοί μόνοι τους χωρίς κανένα περιορισμό και νόμο, κατάργησαν τη δημοκρατία και χωρίς εκλογές, χωρίς υποχρεώσεις ανέλαβαν τη διακυβέρνηση του κόσμου με το «έτσι θέλω!». Έχουν το κεφάλαιο, αλλά θέλουν να τους αποδίδει διπλάσια και τριπλάσια σε τόκους. Τι κάνουν; «Αξιολογούν» τα κράτη (δηλ. τα υποβιβάζουν ανερυθρίαστα) μόνοι τους και ευθύς αμέσως τα δημοκρατικά αυτά κράτη αναγκάζονται να πληρώνουν τους τόκους που θέλουν οι άπληστοι. Οι τράπεζες μεγαλώνουν, οι πολιτικοί εκτοπίζονται και η παγκόσμια δημοκρατία καταρρέει μπροστά στα μάτια μας.
ΤΑΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Ο πόλεμος τούτος έχει πεδίο δράσης –όπως και οι προηγούμενοι– την Ευρώπη. Οι οίκοι «αξιολόγησης» έψαξαν φανατικά για μια Κερκόπορτα και την βρήκαν. Ήταν η Ελλάδα. Μία μικρή πόρτα –την ονόμασαν μόνο 2,5%– αλλά όλα τα μεγάλα κάστρα έτσι κυριεύονται. Έτσι δεν μπήκαν οι Οθωμανοί στην Κωνσταντινούπολη το 1453;
Οι οίκοι αυτοί έχουν μελετήσει επισταμένα όλες τις τακτικές και στρατηγικές των πολέμων. Οι Αμερικανοί δεν θα πήγαιναν στην Αφρική, ποιος εκεί μπορεί να πληρώσει μεγαλύτερους τόκους; Η γριά Ευρώπη έχει το ζουμί. Και το μαχαίρι έπεσε αμείλικτο στα μεσογειακά κράτη. Ήδη τέσσερις πρωθυπουργοί τους καθαιρέθηκαν. Έπονται και άλλοι. Τα θύματα των πολιτών αναρίθμητα. Ο πόλεμος πέρασε από τον ατομικό, τον υδρογονικό και άλλους, στο σημερινό τον «έξυπνο» πόλεμο. Ρίχνουν μία υποβάθμιση και καταρρέουν οι κυβερνήσεις με πολλά θύματα. Η Ευρώπη κάνει συνόδους, συσκέψεις και συνεδριάσεις. Παίρνει σοβαρές αποφάσεις. Αποτελέσματα: μηδέν. Ο στόχος είναι το Ευρώ.
Έτσι ό,τι λένε, ακούμε και βλέπουμε τα τελευταία τρία χρόνια, είναι όλα «περί όνου σκιάς», ήτοι ανάξια για συζήτηση μια και οι πολεμικές αποφάσεις έχουν παρθεί. Αυτή είναι η τακτική και οι μάχες κερδίζονται. Η στρατηγική τους έχει αποτέλεσμα. Η Βρετανία επέλεξε το δρόμο της απομόνωσης. Αυτή είναι η αγγλική στρατηγική!
«Η ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ»
Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στο Δεύτερο, μόλις η Αγγλία έμπαινε στον πόλεμο, η Αυστραλία ακολουθούσε τη «Μητέρα Πατρίδα» με εκατοντάδες χιλιάδες στρατό και με δεκάδες χιλιάδες θύματα. Στον Τρίτο, η Αγγλία δεν μετέχει στο Ευρώ και κατά συνέπεια ξέφυγε της ιδιαίτερης προσοχής των «οίκων». Και εμάς στην Αυστραλία δεν μάς πήραν ακόμη οι σφαίρες, αλλά φοβόμαστε πολύ. Αμερικανοί είναι αυτοί, μάς ρίχνουν μία υποβάθμιση και μπαίνουμε στον πόλεμο. Μέχρι σήμερα παραμένουμε με τα όπλα «παρά πόδας».
ΚΑΙ ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ;
Οι οίκοι αξιολόγησης (άκου, εκεί αξιολόγησης, και ποιος τους αξιολογεί αυτούς παρακαλώ;) δημιούργησαν μία νέα «ηθική» τάξη: όλες οι δημοκρατίες είναι ανήθικες και η μόνη «ηθική» πολιτεία που λάμπει είναι η δική τους. Ποιος τούς έδωσε αυτό το δικαίωμα;
Σε ποιον λογοδοτούν; Σε κανένα! Τους πήρε πάνω από δύο δεκαετίες –μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού– να αναδιοργανώσουν τον άκρατο καπιταλισμό. Με την Κίνα δεν τα βάζουν, τους τα κάνει όλα! Όσο για τον ΟΗΕ έπεσε στα τάρταρα.
Ο κόσμος μας δεν ήταν ποτέ σε χειρότερη ηθική κατάσταση. Η τυραννική απληστία θέριεψε και επανήλθε ο νόμος της ζούγκλας: Ο θάνατος σου, η ζωή μου. Τι κάνουμε ως Ανθρωπότητα; Ζούμε στη σύγχυση και κατηγορούμε ο ένας τον άλλο. Γίναμε θύματα του νέου «έξυπνου εμφυλίου πολέμου». Όλα τα Μέσα Επικοινωνίας όλους μάς κρατούν στη σύγχυση και οι «οίκοι» ροκανίζουν το δέντρο πολύ ύπουλα.
Ε, ρε πού κατάντησε ο μεγάλος και τρανός μας Δυτικός Πολιτισμός. Όντως η παγκόσμια δημοκρατία κατέρρευσε το… σωτήριο έτος 2011!
