Ένα ζευγάρι Ελλήνων της Αυστραλίας δώρισε έκταση 32 στρεμμάτων στη Χαλκιδική, αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, στην Αδελφότητα «Οσία Ξένη», Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων, που έχει την έδρα της στην Περαία Θεσσαλονίκης και της οποίας ηγείται ο πατέρας Γερβάσιος.
«Σε ένα από τα πολλά ταξίδιά μου στην Ελλάδα, όταν πήγαινα για να επισκεφθώ τους γονείς μου, γνώρισα τον πατέρα Γερβάσιο και το αξιέπαινο έργο που επιτελεί μέσω της Αδελφότητας του» μας λέει η κ. Ρούλα Μάρκου.

Αργότερα, τον γνώρισε και ο σύζυγός της, Παναγιώτης Μάρκου, ο οποίος φανερά εντυπωσιασμένος παρά τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητές του, πρόσφερε και μια αξιόλογη δωρεάν.

Όταν η Ρούλα Μάρκου κληρονόμησε την σημαντική έκταση στη Χαλκιδική, ποτέ δεν σκέφθηκε να την «αξιοποιήσει» για προσωπικό όφελος της.
Το συζήτησε με τον σύζυγό της και αποφάσισαν να το δωρίσουν.

«Μετά από αυτή την απόφαση», λέει ο κ. Μάρκου, «πήγαμε να προσευχηθούμε χωριστά για να μας φωτίσει ο Θεός που να το δωρίσουμε. Όταν βγήκαμε από την προσευχή και δυο μας είχαμε καταλήξει στην ίδια απόφαση. Να το προσφέρουμε στην Αδελφότητα Οσία Ξένη».

Σε ερώτησή μας αν μετάνιωσαν που δώρισαν μια τόσο ακριβή έκταση ο κ. Μάρκου μας λέει:
«Κάθε άλλο. Είμαστε πολύ χαρούμενοι. Η έκταση αυτή έχει μετατραπεί σε κατασκήνωση και φιλοξενούνται μη προνομιούχα παιδιά από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Μας έχει συγκινήσει πολύ ο πατέρας Γερβάσιος καθώς το προσωπικό του σύνθημα είναι «η ζωή μας είναι σύντομη. Ας βιασθούμε να κάνουμε το καλό στον κόσμο». Και η προσευχή του, «Κύριε, μάθε μας να αγαπήσουμε αυτούς που δεν αγαπήθηκαν. Κάνε μας να υποφέρουμε με τον πόνο των άλλων. Μην επιτρέψεις πια να ευτυχούμε μόνοι μας… Δώσε μας την αγωνία της παγκόσμιας δυστυχίας και φύλαξέ μας από τη λησμονιά των άλλων. Εμείς οι ταπεινοί συμμεριζόμαστε αυτό το σύνθημα και στον ελάχιστο βαθμό των μικρών δυνατοτήτων μας προσπαθούμε να συνδράμουμε την προσπάθειά του».

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ
 
Είναι γνωστός σε όλον τον κόσμο για τη φιλευσπλαχνία του. Με οδηγό τον λόγο του Θεού, θέλει πάντα να κάνει το καλό. Έχει συμβάλει ταπεινά τα τελευταία τριάντα τέσσερα χρόνια στην αποφυλάκιση δεκατεσσάρων χιλιάδων απόρων φυλακισμένων στην Ελλάδα και σε ογδόντα χώρες των πέντε ηπείρων, συγκεντρώνοντας περίπου έξι εκατομμύρια ευρώ για την εξαγορά των ποινών τους. Ο λόγος, για τον 80χρονο αρχιμανδρίτη Γερβάσιο, κατά κόσμον Γεώργιο Ραπτόπουλο, για τον οποίο γράψαμε και παλαιότερα στο «Νέο Κόσμο».

Το ρεπορτάζ που ακολουθεί είναι της Σοφίας Διγενή-Κολιοτάση:
Ο ίδιος δηλώνει παντού ότι νιώθει πληρότητα και ευτυχία, την οποία μπορεί να μη γνωρίζουν άνθρωποι που ζουν μέσα στη δόξα, στα πλούτη και στις κάθε λογής κοσμικές ανέσεις. Ο πατέρας Γερβάσιος είναι ο ιδρυτής της Αδελφότητας «Οσία Ξένη», Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων, που έχει την έδρα της στην Περαία Θεσσαλονίκης.

Γεννήθηκε στον Αιμιλιανό Γρεβενών το 1931. Είναι ένα από τα πέντε παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. «Για ψωμί τρώγαμε βελανίδια, αλλά, δόξα τω Θεώ, επιβιώσαμε» λέει, όταν θυμάται τα δύσκολα παιδικά του χρόνια. Ο π. Γερβάσιος είναι από το 1959 διορισμένος τακτικός ιεροκήρυκας στις ακριτικές μητροπόλεις.
Στις Σέρρες μελετά και ξαναμελετά τον λόγο του Θεού: «Όταν διαβάζω το Ευαγγέλιο, προσπαθώ να δω τι μπορώ να κάνω εγώ προσωπικά, ώστε να φτάσουν στον κόσμο τα μηνύματά του». Ώσπου μια ημέρα ένα από αυτά τρυπώνει στο μυαλό του: «Το “εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με” πάντα με προβλημάτιζε. Και ο Κύριος, τον Μάρτιο του 1978 μου άνοιξε μια νέα κηρυκτική πορεία, μια πρόσθετη διακονία στην ήδη υπάρχουσα διακονία μου: πορεία στην περιθωριοποιημένη και συστηματικά αποίμαντη κοινωνία των κρατουμένων» αναφέρει ο π. Γερβάσιος.

Και η ιδέα πήρε σάρκα και οστά. «Η πρώτη επίσκεψη έγινε την Κυριακή της Απόκρεω τον Μάρτιο του 1978. Δεκαπέντε τουριστικά λεωφορεία με εφτακόσιους πενήντα Σερραίους επισκεφθήκαμε τους κρατουμένους της Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας, τους “’ελαχίστους αδελφούς”’, όπως τους αποκαλεί ο Χριστός. Αλησμόνητη έχει μείνει εκείνη η Κυριακή. Ο χώρος έχασε την αίσθηση της φυλακής. Έλαμψαν τα πρόσωπα των κρατουμένων, γέλασαν τα χείλη τους. Γεγονός πρωτόγνωρο γι’ αυτούς. Μια κοινωνία ολόκληρη μέσα στον χώρο της φυλακής» θυμάται.

Οι επισκέψεις συνεχίστηκαν και τα επόμενα δέκα χρόνια και όλο και περισσότερα άτομα συμμετείχαν σε αυτές τις εκδρομές που περιελάμβαναν, εκτός από την καθιερωμένη λειτουργία, και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις για τους κρατουμένους αλλά και χρήσιμα δώρα και χρηματικά ποσά για αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων που βαρύνονταν με μικροποινές ή για τα δικαστικά τους έξοδα: «Οι εύποροι εξοφλούν την ποινή τους αμέσως μετά την καταδίκη τους για το αδίκημα που διέπραξαν. Οι άποροι όμως οδηγούνται στη φυλακή. Την ποινή αυτών των κρατουμένων εξαγοράζουμε ύστερα από έγγραφο της κοινωνικής υπηρεσίας της φυλακής, η οποία γνωρίζει την οικογενειακή τους κατάσταση και την αδυναμία τους να εξαγοράσουν την ποινή τους μόνοι τους» λέει ο λαμπρός κληρικός.

Το 1985, η Διακονία Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων και Φυγόποινων εντάχθηκε στους τομείς της Αδελφότητας «Η Οσία Ξένη», την οποία είχε ιδρύσει από το 1966 ο αρχιμανδρίτης Γερβάσιος. Από το 1989 οι επισκέψεις επεκτάθηκαν σε όλες τις φυλακές της Ελλάδας. Αυτή ήταν και η αρχή μιας μακράς πορείας που συνεχίζει επί τριάντα τέσσερα χρόνια και φθάνει έως τις φυλακές των πέντε ηπείρων.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΜΟΤΟΡΣΙΠ «ΘΑΝΑΣΗΣ»

Η αρχή των επισκέψεων σε φυλακές του εξωτερικού έγινε το 1999 στην Αίγυπτο, όπου τον κάλεσαν οι τρεις καταδικασμένοι εις θάνατον διά αγχόνης Έλληνας ναυτικοί του μότορσιπ «Θανάσης» που κρατούνταν στις φυλακές Ελ Κανατέρ της Αιγύπτου, οι Κώστας Καστανιάς, Τάσος Κοντογιάννης και Νίκος Ζεγγελίδης. Ο π. Γερβάσιος δεν έπαψε να βρίσκεται στο πλευρό των τριών ναυτικών και να τους στηρίζει μέχρι τέλους.

Ακολούθησαν πολλές επισκέψεις σε χώρες των Βαλκανίων, της Ευρώπης και όχι μόνον, όπως η Ρωσία, η Ουκρανία, το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, η Μαδαγασκάρη, η Κύπρος, κ.ά. Ο δε κατάλογος των αποφυλακισθέντων είναι ακόμα πιο μακροσκελής και εντυπωσιακός: από την Αγγλία μέχρι το Πακιστάν και άλλες χώρες της Ασίας, την Τουρκία, την Τσετσενία, την Αμπχαζία, το Ιράν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη, τη Λατινική Αμερική και την Αυστραλία, χώρες της Αφρικής και της Ασίας.
Έπειτα από τόσα χρόνια πια, οι άποροι κρατούμενοι έχουν μάθει για τη Διακονία και αναζητούν τη βοήθειά της. Τα αιτήματα που λαμβάνουν καθημερινά στα γραφεία στην Περαία Θεσσαλονίκης είναι εξακριβωμένα από την κοινωνική υπηρεσία της κάθε φυλακής. Στη συνέχεια, η Διακονία αποστέλλει τα χρήματα μέσω τραπέζης και έτσι δρομολογείται η διαδικασία.

Τα περίπου έξι εκατομμύρια ευρώ για την εξαγορά των ποινών απόρων κρατουμένων έχουν συγκεντρωθεί κυρίως από συνεισφορές απλών ανθρώπων, διαβεβαιώνει ο γέροντας Γερβάσιος.

 «Οι απλοί άνθρωποι, οι φτωχοί, είναι αυτοί που κυρίως βοηθούν το έργο μας» τονίζει και προσθέτει: «Παίρνουμε και μεγάλες προσφορές, αλλά αυτές είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Με συγκινεί αφάνταστα, για παράδειγμα, η πράξη κάποιας ανώνυμης κυρίας από τη Θεσσαλονίκη που καταθέτει κάθε μήνα δύο ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό της αδελφότητας».

Ο πατήρ Γερβάσιος ταξιδεύει παντού όπου τον ζητούν. Σε μια επίσκεψή του στη Μαδαγασκάρη το 1999 σε μια φυλακή δυόμισι χιλιάδων κρατουμένων, στους οποίους οργάνωσε γεύμα και μοίρασε δέματα, ο π. Γερβάσιος συγκλονίστηκε όταν κατάλαβε ότι οι άνθρωποι δεν είχαν φάει κρέας για είκοσι χρόνια. Ταξίδεψε μέχρι τη Ρωσία για να βρεθεί στην κεντρική φυλακή της Μόσχας με τη θερμοκρασία στους -32 βαθμούς και να μοιράσει δέματα στους κρατουμένους, τα οποία συσκευάστηκαν στη ρωσική πρωτεύουσα. Ηταν μεγάλη η χαρά του για την πρώτη αποφυλάκιση που πέτυχε η Διακονία στη Ρωσία ενός νέου είκοσι επτά ετών.

Θυμάται σχεδόν μία-μία τις περιπτώσεις ξεχωριστά σαν να τον έχουν σημαδέψει. Η ικανοποίησή του είναι μεγάλη και για το γεγονός ότι συνέβαλε στο να αλλάξει η νοοτροπία του κόσμου για τους κρατουμένος. Με χαρά διαπιστώνει όλο και περισσότερες προσπάθειες ευαισθητοποίησης του κόσμου τοπικά από διάφορες μητροπόλεις της Ελλάδας, καλώντας τους πιστούς να δίδουν το «παρών» με επισκέψεις σε σωφρονιστικά ιδρύματα.
 «Θα είμαι ευτυχής, και τούτο το λέω στους κρατουμένους κάθε φυλακής, αν η καρδιά μου χτυπήσει τον τελευταίο της χτύπο στις επισκέψεις μου αυτές σε κάποια φυλακή»!

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΑΣΣΑΡΗ

Αισθήματα συμπόνιας δεν παύει να τρέφει και για τον περιβόητο κακοποιό Κωνσταντίνο Πάσσαρη: «Ήξερα όσα γνώριζαν και όλοι οι Έλληνες. Πολλά τα αδικήματά του, περίπτωση όμως να μην ανταποκριθώ στο κάλεσμά του δεν υπήρχε. Εναι και ο κρατούμενος αυτός ένα απολωλός πρόβατο, είπα. Την πρώτη φορά, η εξομολόγηση κράτησε μιάμιση ώρα. Έξω από το εξομολογητήριο, τέσσερις κουκουλοφόροι με προτεταμένα τα αυτόματά τους, μαζί τους και ο διευθυντής της φυλακής, μας περιφρουρούσαν.
Είναι κατάδικος και η Δικαιοσύνη δίκαια τον καταδίκασε, δεν παύει όμως να είναι παιδί του Θεού. Και σε αυτά τα πεσμένα παιδιά του Θεού η Εκκλησία μας δίνει την ευκαιρία με τις επισκέψεις των κληρικών για μετάνοια, να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων. Ας μην ξεχνάμε ότι και στην καρδιά τού πιο μεγάλου εγκληματία υπάρχει πάντα η σπίθα της ανθρωπιάς. Με εξορμήσεις που κάνουμε στις φυλακές αυτό πράττουμε: προσπαθούμε να ανάβουμε αυτές τις σπίθες των κρατουμένων συνανθρώπων μας».

ΘΕΑΡΕΣΤΟ ΕΡΓΟ

Η Διακονία Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων συμπαραστέκεται όχι μόνο στους κρατουμένους αλλά και στις οικογένειές τους, δίνοντας σε κάποιες περιπτώσεις και υποτροφίες στα παιδιά τους για να σπουδάσουν.
Για όσους επιθυμούν να συνδράμουν το έργο της Διακονίας Αποφυλακίσεως Απόρων Κρατουμένων και Φυγοποίνων υπάρχει λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Στοιχεία επικοινωνίας με την Αδελφότητα «Οσία Ξένη»: T.Θ. 10147, 54110 Θεσσαλονίκη, τηλ.: 23920-25866, φαξ: 23920-25391, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: info@diakonia-filakon.gr