Στον αστερισμό των συλλαλητηρίων και, γενικότερα, των δυναμικών κινητοποιήσεων όσων αντιδρούν σε ενδεχόμενη αποδοχή ονόματος της FYROM που θα εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία» ή παραγωγό του, εισέρχεται η Ελλάδα ενόψει της διαπραγμάτευσης με τα Σκόπια, επαναφέροντας στη μνήμη μέρες του 1992.
Μάλιστα, αυτή την Κυριακή, μια οργάνωση που τιτλοφορείται «Έλληνες Αυστραλίας για την Αληθινή Μακεδονία» διοργανώνει συλλαλητήριο στη Μελβούρνη. Στη σχετική ανακοίνωση που καταχωρείται στη σελίδα 8 του «Νέου Κόσμου» αναφέρεται:
«Έλληνες της Μελβούρνης, όλοι μαζί ενωμένοι στην πορεία μας για να φωνάξουμε το ΟΧΙ στο ξεπούλημα του Ελληνικού ονόματος της Μακεδονίας μας.
Θα ξεκινήσουμε από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και θα τερματίσουμε στο Ελληνικό προξενείο.
Κυριακή 21/1/2018
και ώρα 1.30pm.
Να είστε όλοι εκεί!
Σας παρακαλούμε να ενημερώσετε και άλλους».
Την ίδια στιγμή όπως γράφει ο Σταύρος Τζίμας στην «Καθημερινή», στην Ελλάδα «το εναρκτήριο λάκτισμα θα δοθεί με συγκέντρωση την άλλη Κυριακή στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης, μπροστά στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και, όπως ανακοινώθηκε, θα ακολουθήσουν άλλες δύο στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, η μία την Κυριακή, 28 Ιανουαρίου και η άλλη στον ίδιο χώρο, στις 4 Φεβρουαρίου.
Το ενδιαφέρον, όχι μόνο των διοργανωτών, στρέφεται πρωτίστως στη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης από τη μαζικότητα και τον παλμό της οποίας θα κριθεί εν πολλοίς και το μέλλον και άλλων, κλιμακούμενων, κινητοποιήσεων που σχεδιάζονται αλλά δεν ανακοινώνονται επί του παρόντος και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
ΜΕΤΡΟ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ
Και τούτο, γιατί μοιραία το συλλαλητήριο της ερχόμενης Κυριακής αλλά και εκείνα στη συνέχεια στην Αθήνα θα έχουν μέτρο σύγκρισης την παλλαϊκή σύναξη της 14ης Φεβρουαρίου 1992, όταν εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες –πολλοί έκαναν λόγο για ένα εκατομμύριο– απ’ όλη τη Μακεδονία, διαδήλωσαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης για την «ελληνικότητα της Μακεδονίας» αλλά και τις ογκώδεις συγκεντρώσεις, την ίδια εποχή, στο Σύνταγμα, ανεξαρτήτως εάν εκ των υστέρων αμφισβητήθηκε η συμβολή τους στους χειρισμούς της ελληνικής διπλωματίας.
Εάν, όπως αισιοδοξούν στελέχη ενός σχεδόν άγνωστου συλλόγου με την επωνυμία «Θερμαϊκός», που είχε συγκροτηθεί ως «πρωτοβουλία αντίδρασης στα μνημόνια» και τώρα εμφανίζεται ως ο επίσημος οργανωτής μιας τόσο ευαίσθητης και από πολλές απόψεις σημαντικής κινητοποίησης, «βουλιάξει η παραλία», οι πατριωτικοί άνεμοι θα φουσκώσουν τα πανιά όλων εκείνων που καλούν σε ξεσηκωμό για να εμποδίσουν το «ξεπούλημα του ονόματος της Μακεδονίας».
«Προβλέπω τεράστια συμμετοχή, θα έρθει κόσμος απ’ όλη τη Μακεδονία, και από άλλες περιοχές της Ελλάδας – ήδη τα ΚΤΕΛ βάζουν συμβολικό εισιτήριο για τη Θεσσαλονίκη, η Εκκλησία συμπαραστέκεται, κανείς δεν είναι αντίθετος» είπε ένας εξ αυτών, ο κ. Όθων Ιακωβίδης.
Εάν, όμως, όπως εκτιμούν πολλοί, η συμμετοχή θα απέχει παρασάγγας σε σχέση με το 1992, τότε δύσκολα θα δυναμώσουν τα «φτερά» για ανάλογες εκδηλώσεις και σε άλλες πόλεις της επικράτειας.
Είναι και αυτός ένας από τους λόγους, ο φόβος δηλαδή της σύγκρισης με το 1992, που αρκετοί από τους πρωταγωνιστές των κινητοποιήσεων της εποχής εκείνης τηρούν αποστάσεις από τις νυν, δίχως πάντως και να τις αποδοκιμάζουν, με εξαίρεση κάποιες γνωστές προσωπικότητες –όπως ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης–, και που θεωρούν ότι η περιφερειακή γεωπολιτική ρευστότητα και η αλλαγή πολιτικής ηγεσίας στα Σκόπια διαμορφώνουν το κατάλληλο έδαφος για το κλείσιμο του θέματος μ’ έναν έντιμο συμβιβασμό.
ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ
«Αν δούμε ότι τραβάει η ιστορία, θα πάμε πολύ οργανωμένα σε παλλαϊκές κινητοποιήσεις, θα φέρουμε λεωφορεία απ’ όλη την Ελλάδα», είπε παράγοντας που είχε πρωταγωνιστήσει το ’92 στις εκδηλώσεις και τώρα παρακολουθεί διακριτικά τα τεκταινόμενα.
Εξάλλου, πολλά άλλαξαν από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν μπήκε αίφνης στη ζωή του Έλληνα το «Μακεδονικό», προκαλώντας, ελλείψει πληροφόρησης, φρενίτιδα πατριωτισμού που εκφράστηκε (και) με τα περίφημα συλλαλητήρια που έτυχαν ομόθυμης (πλην του ΚΚΕ) διακομματικής στήριξης και διοργανώθηκαν από φορείς με δύναμη και αίγλη, όπως για παράδειγμα ο Δήμος Θεσσαλονίκης, το 1992.
Πάσης φύσεως σωματεία και σύλλογοι, αυτοδιοικητικοί και εκκλησιαστικοί παράγοντες, πανεπιστημιακοί, επιχειρηματίες και απλοί πολίτες, απόστρατοι αξιωματικοί (για πρώτη φορά σε τόσο μαζική και έντονη δραστηριότητα), ενεργοποιούνται για την «αφύπνιση» του πληθυσμού και τη συμμετοχή του στις επικείμενες κινητοποιήσεις.
ΚΑΙ… ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδονίας, που έχει έδρα το Πετρίτσι Σερρών και διευθύνεται από απόστρατο στρατιωτικό φαρμακοποιό, δημιουργήθηκε ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο, στην οποία διεξάγεται δημοψήφισμα και σύμφωνα με τους υπευθύνους της, περισσότεροι από 300.000 επισκέπτες ψήφισαν ήδη εναντίον κάθε χρήσης του όρου «Μακεδονία» σε ενδεχόμενη συμφωνία.

Σε εκκλησίες της Καλαμαριάς, της Νεάπολης, αλλά και του κέντρου της Θεσσαλονίκης, διανέμονται φυλλάδια με τα οποία καλούνται οι πιστοί να συμμετάσχουν στο διαδικτυακό «δημοψήφισμα», ιερείς προβαίνουν σε κηρύγματα σε ναούς ανά τη Βόρεια Ελλάδα, ενώ, καθώς η χώρα εισέρχεται σε οιονεί προεκλογική περίοδο (Βουλή, Αυτοδιοίκηση), δήμαρχοι και βουλευτές φέρονται να δέχονται πιέσεις προκειμένου να εκδηλωθούν ενεργά υπέρ των κινητοποιήσεων.

Με σκοπό να εισπράξουν «κλίμα» ενόψει πιθανών εξελίξεων σπεύδουν, σύμφωνα με πληροφορίες, στη Θεσσαλονίκη ξένοι διπλωμάτες και δημοσιογράφοι και από χθες επρόκειτο ν’ αρχίσουν να καταφθάνουν αντιπροσωπείες των Παμμακεδονικών Οργανώσεων Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας και Ευρώπης προς ενεργό συμπαράσταση στις εν Ελλάδι κινητοποιήσεις.

ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΟΣ Ο κ. ΑΝΘΙΜΟΣ

O δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, έχει δηλώσει αντίθετος στο συλλαλητήριο της Κυριακής, ενώ ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος, μολονότι εμμέσως το ευλογεί, δεν «βγαίνει μπροστά». Σημειώνεται ότι ο ίδιος δήλωσε πως οι 32 μητροπόλεις της Βόρειας Ελλάδας συζητούν να διοργανώσουν τελετουργία στον Άγιο Δημήτριο, μετά μια ομιλία και όχι κάποια διαδήλωση, τονίζοντας πως δεν έχει καμία σχέση με το συλλαλητήριο της 21ης Ιανουαρίου.

Παρένθετα, σημαντικοί παράγοντες της πολιτικής και επιχειρηματικής τάξης εκφράζουν φόβους εκμετάλλευσης από ακραία στοιχεία, επισημαίνοντας τον κίνδυνο γραφικοτήτων (σάρισες, πανοπλίες, Βουκεφάλες, κ.λπ.) που θα εκθέσουν τη χώρα διεθνώς, ενώ σε πολύ κόσμο έχει εδραιωθεί η πεποίθηση ότι οι μαχητικές συγκεντρώσεις της δεκαετίας του ’90 όχι μόνο δεν βοήθησαν, αλλά απεναντίας έβλαψαν την όλη υπόθεση. Παρά ταύτα, το θέμα μέρα με τη μέρα «φουντώνει», με το συναίσθημα να λειτουργεί ως «καύσιμο» το οποίο πυροδοτεί φοβίες περί «ξεπουλήματος» μαζί με το όνομα και της ίδιας της Μακεδονίας…».