Ο,ΤΙ και αν κάνουν οι ακατονόμαστοι γείτονές μας, εμείς θα τους βαφτίσουμε.

ΚΑΙ όχι μόνο θα τους βαφτίσουμε, αλλά θα τους δώσουμε και το όνομα που γουστάρουμε.

ΕΝΑ όνομα που να ταιριάζει στην καταγωγή τους, στον ψυχισμό τους και την ανάρμοστη συμπεριφορά τους απέναντι στην ιστορία.

ΟΣΟ υπάρχει Μακεδονία και πάνω σε τούτον τον πλανήτη συνεχίζουν να περπατούν και να οργώνουν τα χωραφάκια τους πραγματικοί Μακεδόνες –και τέτοιοι είμαστε μόνο εμείς και κανείς άλλος!- οι ακατονόμαστοι ούτε ως γεωγραφικό προσδιορισμό δεν μπορούν να χρησιμοποιούν το όνομα της «μάνας» του Αλεξάνδρου.

ΑΣ ξεχάσουν λοιπόν, όχι μόνο όποια ονομασία που το συνθετικό της περιέχει τη λέξη Μακεδονία, αλλά και οποιοδήποτε άλλο όνομα που να αρχίζει από «μι» και να τελειώνει σε «άλφα».

ΜΑ είναι δυνατόν, θα μου πουν οι δικοί μας διανοούμενοι και οι κάθε λογής παρατρεχάμενοί τους, να δεχόμαστε ως γνήσιους Μακεδόνες τους Πόντιους που έφθασαν εκεί κατά εκατοντάδες χιλιάδες μετά το 1922 και να μην αποδεχόμαστε ότι είναι Μακεδόνες άνθρωποι που οι πρόγονοί τους είχαν εγκατασταθεί στην Μακεδονία καμιά δεκαριά αιώνες νωρίτερα;

ΝΑΙ ρε, είναι και παρά είναι, θα απαντήσω στους λάτρεις της ανιστόρητης πολιτικής ορθότητας, που δίνουν το δικαίωμα σε κάθε κομπλεξικό και πικραμένο να αυτοπροσδιορίζει την ταυτότητά του.

ΑΝ αφήσουμε τον κάθε άσχετο, να μπαίνει στο σουπερμάρκετ της ιστορίας και να ψωνίζει στις εκπτώσεις όποιο όνομα γουστάρει για να βαφτίσει το νεογέννητο «κράτος» του, τότες είναι που θα χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τον μπούσουλά του.

ΣΥΓΓΝΩΜΗ, αλλά είναι δυνατόν να γίνουμε Σλάβοι και Έλληνες το ίδιο πράγμα; Αμ, δεν είναι, και αυτό το έχει καθορίσει πριν μια ντουζίνα χιλιετίες η ίδια η γλώσσα. Αυτή ουσιαστικά προσδιόρισε την καταγωγή κάθε φυλής.

ΠΡΙΝ όμως παρασυρθώ από τις εθνικιστικές μου πεποιθήσεις και τον βαθύ πατριωτικό μου ζήλο – που ώρες-ώρες θολώνει το μυαλό μου – να απαντήσω στο ερώτημα, γιατί αποδεχθήκαμε ως Μακεδόνες τους Πόντιους και δεν αποδεχόμαστε τους ντόπιους σλαβόφωνες.

ΓΙΑ δύο απλούς λόγους κύριοι, που είναι οι εξής: πρώτον, γιατί οι Πόντιοι ήλθαν ως ικέτες ζητώντας άσυλο μετά το κυνηγητό των ανθρωποφόνων Τουρκαλάδων και ως εκ τούτου μας υποχρέωνε ο όρκος που είχαμε δώσει στον ξένιο Δία και…

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, οι σλαβογεννημένοι και βαρβαρικά κακομαθημένοι ακατονόμαστοι, ήλθαν και εγκαταστάθηκαν απρόσκλητοι στην ιερή και ανθρωποθρέφτα Μακεδονική γη, ως εισβολείς.

ΣΥΝΕΠΩΣ, διαφορετικά συμπεριφέρεσαι στους φιλοξενούμενούς σου και διαφορετικά –για να μην πω εχθρικά και παρεξηγηθώ – σε αυτούς που ήλθαν να σου αρπάξουν το κονάκι σου και το προγονικό σου χωραφάκι.

ΚΟΝΤΑ στους πιο πάνω βασικούς λόγους, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι: αποδεχτήκαμε αμέσως όσους από τους ακατονόμαστους ασπάσθηκαν την ελληνική παιδεία και έμαθαν να λένε στο σπίτι τους το καλημέρα στα ελληνικά και απορρίψαμε όσους συνέχιζαν –και συνεχίζουν- να λένε το καλημέρα στα σλάβικα.

ΓΙΑΤΙ όπως έλεγαν –και είχαν δίκιο- οι πρόγονοί μας, το πραγματικό μας σπίτι, δηλαδή πατρίδα μας, είναι η γλώσσα μας και όχι ο τόπος που γεννηθήκαμε και κατοικούμε.

ΕΙΜΑΣΤΕ υποχρεωμένοι να τα ξεχωρίζουμε αυτά τα πράγματα, αν θέλουμε να ξέρουμε από πού ερχόμαστε και πού πάμε.

ΟΙ νέες θεωρίες που είναι βασισμένες στην κακοφορμισμένη πολιτική ορθότητα, η οποία προωθεί ως πανάκια τη διαφορετικότητα για την επίλυση και ισοπέδωση των φυλετικών και κοινωνικών αντιθέσεων, είναι ουσιαστικά αέρας κοπανιστός σε νέα συσκευασία για να ανταποκρίνεται στις «μόδες» της εποχής μας.

ΤΟΝ πιο πάνω πρόλογο τον έκανα γιατί αισθάνθηκα την ενδόμυχη εθνική ανάγκη να συμπαρασταθώ στους λίγους αποφασιστικούς και τραγικά μοναχικούς συμπατριώτες μας που καλούν ολόκληρη την παροικία στην πορεία που προγραμμάτισαν να κάνουν αύριο το μεσημέρι κατά του ξεπουλήματος του ονόματος της Μακεδονίας.

ΜΕ το που έφτασε την περασμένη Τετάρτη η σχετική διαφήμιση, που δημοσιεύθηκε στην προχθεσινή έκδοση του «Νέου Κόσμου», προσπάθησα να μάθω ποιος πήρε την πρωτοβουλία να ξαναβγούμε στο κλαρί, για μια ιστορία που έχει χαθεί από χέρι πριν μια εικοσιπενταετία…

ΠΑΡΑ τις προσπάθειες που έκανα, δεν κατάφερα να μάθω ποιοι είναι αυτοί που κάλεσαν το νέο συλλαλητήριο, μιας και η ηγεσία της Παμμακεδονικής, που παραδοσιακά οργάνωνε μαζί με τους υπόλοιπους παροικιακούς φορείς παρόμοιες κινητοποιήσεις, δεν γνώριζε τίποτα.

ΚΑΝΕΙΣ δεν τους ενημέρωσε και ουδείς σκέφτηκε να τους πλησιάσει και να τους ζητήσει να συμμετάσχουν. Παντελή άγνοια είχε και η ηγεσία της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, καθώς και οι άλλοι μεγάλοι οργανισμοί της παροικίας μας.

ΩΣ εκ τούτου, το συμπέρασμα, στο οποίο κατέληξα, είναι ότι οι οργανωτές «έπεσαν ουρανοκατέβατοι» και την αυριανή πορεία για να μην «ξεπουληθεί» το όνομα της Μακεδονίας, που ανήκει αποκλειστικά σε εμάς και μόνο σε εμάς και σε κανέναν άλλο, την καλούν άτομα που ούτε καν την παροικία δεν ξέρουν.

ΟΛΑ δείχνουν ότι η κίνηση είναι ένα από τα συνηθισμένα υποπροϊόντα του facebook και των social media που ανθούν στην ηλεκτρονική εποχή μας και δίνουν την ευκαιρία στον κάθε πικραμένο να το παίζει υπερπατριώτης και να πουλάει μούρη στη μικρή του παρέα.

ΑΥΤΟ που θέλω να πω είναι ότι τα άτομα που πήραν την πρωτοβουλία είναι οι κλασικοί τύποι που, μη έχοντας τίποτα άλλο να κάνουν, σκοτώνουν τον χρόνο τους στο facebook κάνοντας «like» σε ό,τι ασυναρτησία ταιριάζει στα γούστα τους και στις πολιτικές και άλλες πεποιθήσεις τους.

ΔΕΝ αποκλείεται, δηλαδή, ορισμένοι από αυτούς, που «ψαρεύουν» στα θολά νερά των social media, να διάβασαν καμιά αδέσποτη ανάρτηση θρησκόληπτων εθνικιστών και αρχαιολατρών στο facebook, που έκοβαν τις φλέβες τους από εθνική υπερηφάνεια για το «ξεπούλημα» του ονόματος και αποφάσισαν να κάνουν και αυτοί κάτι για να… σώσουν το όνομα.

ΑΝ είναι έτσι, και όλα δείχνουν ότι δεν μπορεί να είναι αλλιώς, αφού η αυριανή πορεία διαμαρτυρίας προηγείται κατά μία εβδομάδα και από αυτή που αναμένεται να γίνει στη Θεσσαλονίκη, προβλέπω ότι η συμμετοχή θα είναι πολύ περιορισμένη.

ΓΙΑΤΙ έτσι και δώσουν το παρών τους μερικές εκατοντάδες άτομα –και πολλούς λέω- θα χοροπηδούν από τη χαρά τους οι Σκοπιανοί και θα αναρωτιούνται πού πήγαν οι δεκάδες χιλιάδες Έλληνες της Μελβούρνης που είχαν λάβει μέρος στο συλλαλητήριο του 1992.

ΤΩΡΑ, αν με ρωτήσετε, αν θα πρέπει να δώσετε το παρών σας στην αυριανή πορεία, θα σας απαντούσα ανεπιφύλακτα ότι, καλά θα κάνετε να καθίσετε στα αυγά σας.

ΟΣΟ υπάρχουν μεταξύ μας άνθρωποι, που συνεχίζουν να πιστεύουν ότι το όνομα του σκοπιανού κράτους δεν θα πρέπει να περιέχει ούτε ως γεωγραφικό προορισμό το όνομα Μακεδονία το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί ούτε την επόμενη χιλιετία.

ΚΑΤΙ τέτοιο δεν πρόκειται να το δεχθούν οι ακατονόμαστοι ούτε με σφαίρες και έχουν δίκιο, αφού ο τόπος στον οποίο κατοικούν εδώ και χίλια χρόνια Μακεδονία λέγονταν και μάλιστα για 2000 χρόνια πριν φτάσουν αυτοί.

ΠΕΡΑΣΑΝ 25 χρόνια να μιλάμε μεταξύ και να «διαπραγματευόμαστε», προκειμένου να βρεθεί μια αποδεκτή λύση και από εμάς και από αυτούς χωρίς αποτέλεσμα, μιας και οι φανατικοί εθνικιστές και από τις δύο πλευρές που ψάχνουν για εθνικιστικά «μονοπώλια» παρέμεναν ανένδοτοι.

ΣΥΝΕΠΩΣ, συνεχίζω να πιστεύω ότι το πρόβλημα της ονομασίας δεν πρόκειται να λυθεί ούτε τώρα και τζάμπα χάνουμε το χρόνο μας.

ΑΣΕ που είμαι σχεδόν βέβαιος ότι στο ίδιο σημείο που είμαστε τώρα –μετά από 25 χρόνια… διαπραγματεύσεων- θα ξαναβρεθούμε και μετά από μια εικοσιπενταετία. Υπομονή λοιπόν…