Όταν 20 περίπου χρόνια πριν ο Δρ Χάρης Γεωργίου, έκανε την πρακτική του εξάσκηση στο Royal Women’s Hospital εκείνο που έβλεπε κάθε μέρα και μερικές φορές επαναλαμβανόμενα στη διάρκεια της βάρδιάς του ήταν μέλλουσες μητέρες με σοβαρές επιπλοκές στην εγκυμοσύνη τους.
«Οι πρόωροι τοκετοί, τα μωρά που γεννιόντουσαν με ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης και αυτά που διαπιστώναμε πολύ νωρίς ότι λόγω της πρόωρης γέννας τους είχαν σοβαρές και μη ανατρέψιμες αναπηρίες, ήταν ρουτίνα. Η συχνότητα των περιστατικών αυτών προκάλεσε και το ενδιαφέρον μου στην προγεννητική ιατρική και έρευνα. Μου ήταν αδιανόητο το ότι η επιστήμη και οι υπηρέτες της δεν είχαν προσπαθήσει να βοηθήσουν αυτές τις μητέρες, αυτά τα μωρά. Τότε γεννήθηκε και το επιστημονικό ερώτημα πάνω στο οποίο στηρίζεται το ερευνητικό αυτό έργο».
Ο Δρ Γεωργίου, ερευνητής του Τμήματος Μαιευτικής και Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Μελβούρνης αναφέρεται σε ένα ερευνητικό έργο 15 συνολικά ετών, κατά τη διάρκεια του οποίου μαζί με τη συνάδελφό του, την ερευνήτρια γυναικολόγο Δρ Μέγκαν Ντι Κουίνζο, προσπαθούν να αναπτύξουν μία πολύ απλή εξέταση η οποία θα προβλέπει αν μία εγκυμονούσα πρόκειται να γεννήσει πρόωρα.
Και το κατάφεραν. Παρά την έλλειψη πόρων. Παρά το γεγονός ότι ο κρατικός κορβανάς δεν τους έδωσε δεκάρα γιατί όπως λέει στον «Νέο Κόσμο», «το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας θεωρεί σημαντικότερο να επιδοτήσει έρευνες που σχετίζονται με τη θεραπεία του καρκίνου, καρδιακών παθήσεων ή άνοιας» προσθέτοντας ότι κατανοεί απόλυτα το σκεπτικό πίσω από τις αποφάσεις του Συμβουλίου.
Η αναγνώριση του έργου τους ήρθε πέρσι όταν η Carmentix, μία εταιρία κολοσσός στο χώρο της παροχής ιατρικού υλικού, που έχει έδρα τη Σιγκαπούρη, είδε την επαναστατική έρευνα του ομογενή επιστήμονα και άρχισε να την χρηματοδοτεί.
«Η πρόοδος των ερευνών μας πέρυσι ήταν εκπληκτική. Όλα αυτά τα χρόνια της δουλειάς μας άρχισαν πλέον να αποδίδουν καρπούς. Μπορούμε πλέον να πούμε με βεβαιότητα ότι αρχίζουμε τις κλινικές έρευνες, ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στην ολοκλήρωση της εξέτασης και ότι σε τρία χρόνια πιστεύω ότι θα είναι διαθέσιμο σε όλες τις μέλλουσες μητέρες».
Ο Δρ Γεωργίου μιλά με τόση σιγουριά γιατί πριν από λίγες μέρες η Carmentix ανακοίνωσε ότι θα συνεχίσει τη χρηματοδότηση της έρευνας έως την τελική της φάση που είναι βέβαια αυτή της επαλήθευσης των αποτελεσμάτων των κλινικών δοκιμών, εξακρίβωσης της εξέτασης και εμπορευματοποίησής της.
Οι κλινικές δοκιμές θα γίνουν στα νοσοκομεία Royal Women’s και Mercy στη Μελβούρνη.
«Η εξέταση είναι λιγότερο παρεμβατική από το συνηθισμένο τεστ Παπανικολάου που κάνουν όλες οι γυναίκες. Γίνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο γι’ αυτό και είμαστε αισιόδοξοι ότι ο αριθμός των γυναικών που θα δεχθεί να λάβει μέρος στις κλινικές δοκιμές θα είναι σημαντικός. Όσο περισσότερες γυναίκες συμμετάσχουν τόσο το καλύτερο».
Στις κλινικές δοκιμές οι μέλλουσες μητέρες θα υποβληθούν στην εξέταση τρεις φορές, αρχής γενομένης κατά την 20η εβδομάδα κύησης και στην συνέχεια τους επόμενους δύο μήνες (ανά τέσσερις εβδομάδες) για δύο ακόμα φορές.
«Αυτό είναι απαραίτητο γιατί παρατηρήσαμε ότι κάποιες αλλαγές στους βιοδείκτες που στη συνέχεια εντοπίσαμε σε μητέρες που είχαν πρόωρο τοκετό γίνονται στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης ενώ κάποιες άλλες μετά την 28η εβδομάδα κύησης» παρατηρεί ο Δρ Γεωργίου.
ΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ
Παρά το γεγονός ότι ο Δρ Γεωργίου κάνει λόγο για αναμονή τριών ακόμα ετών αυτό δεν τον εμποδίζει να κάνει κάποιες αξιόπιστες και κατά προσέγγιση πάντοτε προβλέψεις. Είναι εξάλλου ο άνθρωπος που γνωρίζει αυτήν την εξέταση καλύτερα από όλους μας.
«Αρχικά δεν θα είναι φθηνό αλλά ούτε ακριβό. Πιστεύουμε ότι θα κοστίζει από $100 έως $200. Βέβαια, όσο θα μεγαλώνει ο αριθμός αυτών που θα υποβάλλονται σ’ αυτό τόσο θα μειώνεται η τιμή του», λέει αναφερόμενος στο κόστος της εξέτασης όταν αυτή θα είναι πλέον διαθέσιμη σε όλες τις γυναίκες, προσθέτοντας ότι τόσο αυτός όσο και η Δρ Ντι Κουίνζο, προσπαθούν τα αποτελέσματα αυτής της εξέτασης να «βγαίνουν» άμεσα «σε τρεις ώρες» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και να μην είναι απαραίτητη η χρήση κάποιου ειδικευμένου εργαστηρίου προκειμένου να ολοκληρωθεί η εξέταση.
Δεν είναι όμως μόνο οικονομικοί ή λειτουργικοί οι λόγοι που ο Δρ Γεωργίου και η συνεργάτης του θέλουν τα αποτελέσματα της εξέτασης να βγαίνουν γρήγορα και εύκολα αλλά πάνω από όλα ανθρωπιστικοί.
«Αυτό που επιδιώκουμε είναι η εξέταση αυτή να φτάσει τελικά στις αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου. Αυτό είναι το όραμά μου, να επωφεληθούν από αυτήν και οι γυναίκες που ζουν σε χώρες που δεν έχουν τις ανέσεις που έχουμε εμείς» προσθέτει, λέγοντας ότι η έγκαιρη διάγνωση πρόωρης γέννας δίνει την ευκαιρία στους γιατρούς να επέμβουν βοηθώντας μέσω φαρμακευτικών αγωγών που αν δοθούν στη μητέρα ακόμα και δύο μέρες πριν τον τοκετό θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και την ωρίμανση των πνευμόνων του εμβρύου.
«Ο θάνατος πολλών πρόωρων μωρών οφείλεται στην έλλειψη επαρκούς ανάπτυξης του εγκεφάλου ή των πνευμόνων. Από τα μέχρι τώρα εργαστηριακά αποτελέσματα μπορούμε να πούμε ότι η εξέταση θα μπορεί να προβλέψει τον πρόωρο τοκετό από 7-14 μέρες πριν αυτός αρχίσει» αναφέρει ο Δρ Γεωργίου.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το ποσοστό των πρόωρων μωρών που γεννιούνται ετησίως πριν τις 37 εβδομάδες κύησης αναλογεί στο 5-18% του συνολικού αριθμού των παιδιών που γεννιούνται σε 184 διαφορετικές χώρες. Ο συνολικός αριθμός των νεογνών που γεννήθηκαν πρόωρα ξεπερνά τα 15 εκατ. ενώ μόνο το 2015 ένα εκατ. μωρά που γεννήθηκαν πρόωρα δεν κατάφεραν να επιβιώσουν, με το 60% να έχουν γεννηθεί σε χώρες της Αφρικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας. Το ανάλογο ποσοστό των μωρών που γεννιέται πρόωρα στην Αυστραλία κυμαίνεται σε ετήσια βάση γύρω στο 10% του συνολικού αριθμού των παιδιών που έρχονται στον κόσμο για τον γενικό πληθυσμό της χώρας, ενώ αυξάνεται στο 15% για τους ιθαγενείς της χώρας.
«Βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο αυτής της έρευνας. Είναι το στάδιο που είτε θα μας δικαιώσει είτε θα μας απογοητεύσει. Η σκέψη όμως ότι αυτή η εξέταση μπορεί σύντομα να δώσει ελπίδα σε τόσες μητέρες και τόσα μωρά σε όλον τον κόσμο σίγουρα με κρατά ξύπνιο τις νύχτες». Για τους πλέον σωστούς λόγους θα πρέπει να προσθέσουμε.
