«Αν ξέρεις ότι δεν ξέρεις κάνεις λιγότερα λάθη». Η παραπάνω είναι μία από τις πολλές σκέψεις που ο Κώστας Βουτσάς «εμπιστεύθηκε» στις κόρες του, τη Σάντρα και τη Θεοδώρα. Σκέψεις που καταγράφονται σε έναν καλαίσθητο τόμο, με τίτλο «Κώστας Βουτσάς: Τη στιγμή που νομίζεις ότι τα ξέρεις όλα, παύεις να σκέφτεσαι. Σκέψεις χαρισμένες στις κόρες μου». Μέσα από τα γραφόμενα ο δημοφιλής καλλιτέχνης δεν διεκδικεί δάφνες. «Αυτά που γράφω δεν είναι για βραβείο βέβαια. Ετσι έτυχε και τα σκέφτηκα στα 80 χρόνια μου. Αν κάποια απ΄ όλα αυτά δεν σας ικανοποιούν, συγχωρέστε με… δεν το έκανα επίτηδες», σημειώνει στην εισαγωγή.
Ο Κώστας Βουτσάς μέσα από το βιβλίο μάς επιβεβαιώνει το πρόσωπο που φανταζόμαστε, πέρα από το πανί και την οθόνη, το πρόσωπο αυτό του ανθρώπου που στη ζωή του λειτούργησε με αρχές, που δεν έχασε την ανθρωπιά του, που σεβάστηκε το ταλέντο του, τους συνανθρώπους του και μας αποκαλύπτει την εικόνα του ως πατέρα, ενός πατέρα που συμβουλεύει, που στηρίζει, που πιστεύει στα παιδιά του. «Κόρες μου, Όποια γνώση αποθηκεύσεις στο μυαλό είναι περιουσία που κανείς δεν πρόκειται να στη δεσμεύσει. Γι’ αυτό, όσο περισσότερη γνώση αποθηκεύσεις στο μυαλό σου τόσο πιο πλούσιος θα είσαι ή ελεύθερος!» Ή «Κόρες μου, Να προσπαθείτε για το ακατόρθωτο, μόνο έτσι αξίζει η ζωή… Και χιούμορ, χιούμορ? Γιατί ?μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη?!».
Παράλληλα, μας φανερώνει τη σοφία του ανθρώπου που έχει περάσει και ζήσει πολλά στη ζωή του. Που ξέρει τι σημαίνει νίκη κι ήττα: «Κόρες μου, Μην πολεμάτε για να ηττηθείτε, αλλά για να νικήσετε. Η νίκη αξίζει!».Ή «Οι νικητές δεν τα παρατάνε ποτέ!». Τι σημαίνει κουλτούρα: «Να πρωτοπορείς, να καινοτομείς, να αμφισβητείς, να έρχεσαι σε ρήξη με την οποιαδήποτε εξουσία και κατεστημένο, να αναζητάς διαρκώς? Αυτό είναι κουλτούρα! Να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα… Αυτό είναι κουλτούρα!… Όποιες κι αν είναι οι συνέπειες!».
«Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη»
«Να μαγεύεις και τέλος»
«Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη»
Τι σημαίνει έκθεση στη σκηνή: «Όταν βγαίνεις στη σκηνή, να μοιάζεις απροστάτευτος, σαν κάποιος να σ’ έσπρωξε να βγεις, σαν να σ’ έσπρωξε στην τιμωρία. Να νιώθεις φοβισμένος? Αλλά… αλλά σε λίγο να εκπέμπεις Σαγήνη, να λειτουργείς σαν χάρη, σαν δώρο, σαν αυγή. Να μαγεύεις και τέλος… Να μη σ’ αφήνουν να φύγεις από τη σκηνή γιατί τους σκλάβωσες». Τι σημαίνει ηθοποιός: «Θεατρίνα, θεατρίνε, να είσαι ο εαυτός σου κι ας είσαι λάθος! Να ‘είσαι’, όχι να φαίνεσαι ότι ‘είσαι’, ούτε να κάνεις ότι ’είσαι’». Ή «Οι ανασφαλείς καλλιτέχνες, οι μέτριοι, οι ‘φαίνεσθαι’ και όχι οι ?είναι? κάνουν την καλλιτεχνία πιο επιθετική, πιο χυδαία, πιο αποκρουστική, ακριβώς για να εντυπωσιάσουν».
«Ο πατέρας μου είναι ένας πολύ δυνατός άνθρωπος. Στο σπίτι όμως δεν μας άφησε ποτέ να καταλάβουμε τη δύναμή του. Δεν μας έλεγε τι να κάνουμε και δεν μας έδινε συμβουλές. Ήταν -και είναι ακόμα- πολύ διακριτικός μαζί μας», σημειώνει η Θεοδώρα Βουτσά στο οπισθόφυλλο. «Σε περιστάσεις που χρειαζόμασταν την καθοδήγησή του συζητούσε μαζί μας και μας έλεγε τις σκέψεις του πάνω στο θέμα. Πίστευε στην κρίση μας και στον τρόπο που μας μεγάλωσε και μας άφηνε να χρησιμοποιήσουμε εμείς, όπως πιστεύαμε καλύτερα, την πληροφορία που μας έδωσε. Μερικές φορές τον ακούγαμε… άλλες όχι. Η πείρα δεν μεταδίδεται και δεν αγοράζεται».
Οι σκέψεις όμως που προέρχονται από την πείρα μπορούν να εμπνεύσουν και να ανοίξουν παράθυρα όταν οι πόρτες έχουν κλείσει. «Αυτές είναι οι σκέψεις του πατέρα μου, ενός ανθρώπου που λατρεύει τη ζωή. Είναι δώρα που μας έκανε, δώρα που μας βοήθησαν να βλέπουμε τη ζωή αλλιώς. Εύχομαι να σας εμπνεύσουν για τη δημιουργία δικών σας σκέψεων, που θα δωρίσετε σε άλλους και θα συνεχίσετε τον κύκλο» καταλήγει η Θεοδώρα Βουτσά.
