Το Μάρτιο του 1994, ο Nigel Reed έδωσε μια υπόσχεση στην ετοιμοθάνατη κόρη του, Zoe, που έπασχε από κυστική ίνωση (cystic fibrosis), ότι θα περπατήσει γύρω από τον κόσμο για να συγκεντρώσει χρήματα για εκείνους που υπέφεραν από την ίδια ασθένεια. Έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από τότε και ο Nigel έχει τηρήσει και με το παραπάνω την υπόσχεσή του.

Δεν υπάρχει κάτι πιο τραγικό από το να χάσει κάποιος το παιδί του, ειδικά σε μια τόσο μικρή ηλικία, αλλά μέσα από τέτοιες τραγωδίες οι άνθρωποι παίρνουν δύναμη για να πραγματοποιήσουν εκπληκτικές πράξεις.

«Χρειάστηκε ένα τέτοιο γεγονός, να χάσω την 11χρονη κόρη μου, για να θέσω ένα στόχο και να αλλάξω δραματικά τη ζωή μου» δήλωσε ο Nigel.
Η κυστική ίνωση είναι η πιο συχνή κληρονομική νόσος της λευκής φυλής, που προκαλείται από τη μετάλλαξη ενός γονίδιου του εβδόμου χρωμοσώματος και προσβάλλει πολλά σημαντικά ζωτικά όργανα και συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού.

Κύριο χαρακτηριστικό της νόσου είναι η εμφάνιση ιδιαίτερα παχύρρευστων και αφυδατωμένων εκκρίσεων από διάφορα όργανα και αδένες του σώματος, με αποτέλεσμα τη σταδιακή καταστροφή του ιστού πολλών οργάνων (ίνωση) και την ανεπάρκεια αυτών. Κατά κύριο λόγο, πλήττονται οι πνεύμονες, γιατί το αναπνευστικό σύστημα των ασθενών, αποικίζεται μόνιμα, από μικρή κιόλας ηλικία, από το μικρόβιο της ψευδομονάδας και του σταφυλόκοκκου, με τελική κατάληξη την αναπνευστική ανεπάρκεια και το θάνατο.
Ο Nigel υποσχέθηκε ότι θα περπατήσει από την Αγγλία στην Αυστραλία μέσω Αμερικής. Η προσπάθειά του ξεκίνησε από το Queensland, όπου και περπάτησε 500 χιλιόμετρα μέσα σε 5 μέρες. Το 1995, ο Nigel περπάτησε από το Nottingham στο Lands End, από την Washington DC στο San Francisco της Καλιφόρνιας και από την Canberra στo Brisbane. To 1997 από τo Brisbane στο Port Douglas, από το Port Douglas στο Mount Isa, από το Mount Isa στο Toowoomba και από το Toowoomba στο Brisbane. Το 1999 περπάτησε στο Queensland 500 χιλιόμετρα σε 5 μέρες, το 2000 με ένα αναπηρικό καροτσάκι από τη Μελβούρνη στο Brisbane και το 2007 περπάτησε από το Port Douglas στο Brisbane.

O Nigel, μεταξύ άλλων, ίδρυσε το The Zoe Reed Little Bridge House Association (Zoe’s Place) στο Queensland και καθιέρωσε το The Zoe Reed Memorial Walk σε τρεις χώρες.
Όταν τον ρώτησα αν βρίσκει το περπάτημα θεραπευτικό, καθώς έχει αποδειχτεί κατόπιν έρευνας ότι το περπάτημα και το τρέξιμο βοηθούν τα άτομα που υποφέρουν από κατάθλιψη, εκείνος μου απάντησε ότι δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό.

«Με βοηθάει στο να ξεπεράσω το χαμό της κόρης μου. Αλλά το λυπηρό είναι ότι επειδή αφοσιώθηκα τόσο πολύ στο σκοπό αυτό δεν άφησα την θλίψη να με καταβάλλει, έτσι μετά από 18 μήνες και τη σύσταση του ιδρύματος, κατέρρευσα ψυχολογικά. Μου πήρε ένα χρόνο να σταθώ πάλι στα πόδια μου» πρόσθεσε ο Nigel.
Ο Nigel μου εξήγησε ότι όταν το παιδί σου αφήσει την τελευταία του πνοή λόγω της ασθένειας, πολλές οργανώσεις προσπαθούν να σε κρατήσουν μακριά από άλλους ασθενείς καθώς φοβούνται ότι αυτό μπορεί να δράσει αρνητικά στην ψυχοσύνθεσή τους.

Αυτό που θέλει να πει στις οικογένειες –των οποίων κάποιο αγαπημένο πρόσωπο αντιμετωπίζει την ίδια ασθένεια– είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται και μπορούν να μιλήσουν μαζί τους για υποστήριξη. Δεν είναι μόνοι τους.

Μου ανέφερε συγκινημένος μια ιστορία της μικρής του κόρης όταν εκείνη ήταν 9 χρόνων. H Zoe επέμενε ότι δεν ένιωθε καλά και ότι ήθελε να πάει στο νοσοκομείο, κάτι που ήταν πολύ περίεργο καθώς μισούσε το περιβάλλον του νοσοκομείου. Οι γονείς της, πράγματι, την πήγαν, αλλά οι γιατροί βρήκαν την κατάστασή της σταθερή, χωρίς κάποια επιδείνωση.

Αλλά αποφάσισαν να την κρατήσουν στο νοσοκομείο το Σαββατοκύριακο για προληπτικούς λόγους. Ο γιατρός τηλεφώνησε στον Nigel την Δευτέρα και τον ρώτησε αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το γάμο του, καθώς η μικρή Zoe ήθελε να αφήσει την μαμά και τον μπαμπά να περάσουν λίγο χρόνο μόνοι τους στο σπίτι καθώς γνώριζε ότι η ασθένεια της προκαλούσε προβλήματα στη σχέση μεταξύ τους.

«Ήταν μόλις 9 χρόνων και σκεφτόταν ήδη σαν ενήλικας. Ήθελε να μας δώσει ένα διάλλειμα. Όλοι αντιμετωπίζουν τη δική τους μάχη, είναι πολύ σημαντικό η οικογένεια να έχει ένα μικρό διάλειμμα, γιατί αυτή η πίεση μπορεί να τους καταβάλλει ψυχολογικά και μετά να είναι ανήμποροι να βοηθήσουν» επισήμανε ο Nigel.
O Nigel θα συνεχίσει την προσπάθειά του στο διάστημα 30 Σεπτεμβρίου-4 Νοεμβρίου 2012 από το Port Douglas του Brisbane, για να βοηθήσει 850 παιδιά και τις οικογένειες τους που μάχονται καθημερινά για να κρατήσουν τα παιδιά τους στη ζωή.  

Για δωρεές και χορηγίες μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα http://walkyourowntalk.yolasite.com/ ή τη σελίδα του facebook στη διεύθυνση https://www.facebook.com/#!/pages/Zoes-walk-for-children-with-Cystic-Fibrosis/225467520869873.