Οι χρήσεις της φωτογραφίας στην οικοδόμηση των πολιτικών και εθνικών ταυτοτήτων στα Νότια Βαλκάνια και τη Μακεδονία κατά την περίοδο 1903-1916, είναι το θέμα διάλεξης που θα παρουσιάσει η Ελισάβετ Γερτσάκη, την Πέμπτη, 30 Αυγούστου 2018, στο Ελληνικό Κέντρο (Mezzanine, 168 Lonsdale Street, Melbourne), στις 7.00μμ, στο πλαίσιο των Σεμιναρίων Ελληνικής Ιστορίας και Πολιτισμού, που προσφέρει η Ελληνική Κοινότητα της Μελβούρνης.
«Είναι η συνέχεια μιας έρευνας σε οπτικό και φωτογραφικό υλικό από τον κυρίως δυτικό πολιτισμό μέσω της ιστορίας της τέχνης και των ειδών της φωτογραφικής ιστορίας και θεωρίας» δήλωσε η Ελισάβετ Γερτσάκη.
«Είναι ένα προσωπικό κίνητρο που με οδήγησε σε αυτή την έρευνα. Έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις φωτογραφίες που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου στη βόρεια περιοχή της Ελλάδας, κατά την περίοδο της πρώιμης εξέγερσης και της επανάστασης κατά των Οθωμανών και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο εσωτερικά, όσο και από ξένους παρατηρητές. Στη διάλεξη θα επικεντρωθούμε στη σύγκριση των φωτογραφιών των πολέμων του 19ου αιώνα με τις εικόνες του «Μακεδονικού Ζητήματος» και τη ζήτηση που δημιουργήθηκε για την παγκόσμια οπτική τους κατανάλωση».
Η Ελισάβετ Γερτσάκη γεννήθηκε στην Ελλάδα και μετανάστευσε στην Αυστραλία μαζί με τους γονείς της σε ηλικία 3 μηνών. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Μελβούρνης και στο Πανεπιστήμιο Monash και κατέχει πτυχία στις Καλές Τέχνες, την Αγγλική Λογοτεχνία και μεταπτυχιακό Μάστερ στην Κριτική Θεωρία. Ξεκίνησε την πρακτική της ως εικαστική καλλιτέχνης το 1986, ενώ δίδαξε Ιστορία της Τέχνης και Αυστραλιανές Πολιτιστικές Σπουδές, από το 1976 έως το 1993 και στη συνέχεια άρχισε να εργάζεται ως επιμελήτρια διαφόρων αυστραλιανών μουσείων και γκαλερί από το 1995 έως το 2011. Υπήρξε ανώτερη επιμελήτρια της Αυστραλιανής Εθνικής Φιλοτελικής Συλλογής Τέχνης και Σχεδιασμού από το 1995 έως το 2010. Η Ελισάβετ Γερτσάκη έχει παρουσιάσει 17 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε 20 ομαδικές εκθέσεις. Η πρακτική της τεχνική επικεντρώνεται στη χρήση τεχνολογιών μαζικής παραγωγής στη λαϊκή και μαζική κουλτούρα (εκτύπωση, φωτογραφία, κείμενο) σε κοινωνικά, πολιτικά και πολιτιστικά πλαίσια, όπου η αντιγραφή και η σύγκριση παίζουν καθοριστικούς και επικοινωνιακούς ρόλους. Η εργασία της ασχολείται με τις προσωπικές και κοινωνικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των γυναικών στον πολιτισμό και τους δημόσιους θεσμούς. Στη διδακτορική της έρευνα, στο Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Μελβούρνης, ασχολείται με τις χρήσεις της φωτογραφίας στα Νότια Βαλκάνια και στη Βόρεια Ελλάδα το 1903-1916.
