Η φετινή σεζόν έχει τελειώσει εδώ και καιρό για την Βίκτορι, αλλά η ομάδα της Μελβούρνης, κάτοχος δύο (νέων) εθνικών πρωταθλημάτων, εξακολουθεί να κάνει… πρωτοσέλιδα και να στρέφει πάνω της τους προβολείς της δημοσιότητας και του ενδιαφέροντος.
 
ΕΤΣΙ και ενώ την περασμένη Τρίτη αναμενόταν η επίσημη ανακοίνωση για τη συνέχιση, για τουλάχιστον δύο χρόνια, της συνεργασίας με τον Τζιμ Ματζίλτον, λάβαμε ανακοίνωση που μας πληροφορούσε κάτι το οποίο είχαμε στο μεταξύ πληροφορηθεί.
Ότι “ο προσωρινός τεχνικός της ομάδας, Τζιμ Ματζίλτον, επέστρεψε στην πατρίδα του, Βόρεια Ιρλανδία, ότι η ομάδα βρίσκεται σε αναζήτηση νέου τεχνικού”, κ.λπ., κ.λπ.
 
ΑΓΝΩΣΤΟ είναι το τι μεσολάβησε από την περασμένη Παρασκευή οπότε η παραμονή Ματζίλτον στον πάγκο της Βίκτορι ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρη, μέχρι τις αρχές της εβδομάδας που διανύουμε, όποτε και άλλαξε το σκηνικό και μεταξύ μας, δεν μας ενδιαφέρει ούτε το τι μεσολάβησε, ούτε το τι οδήγησε τις δύο πλευρές στο “διαζύγιο”.
 
Η “είδηση” και αυτό που ενδιαφέρει είναι πλέον το γεγονός ότι η Βίκτορι ψάχνει προπονητή.
Και αυτή η αναζήτηση είναι το “βούτυρο” στο “ψωμί” των δημοσιογράφων, οι οποίοι λατρεύουν όσο τίποτε άλλο να δημιουργούν σενάρια, να αναφέρουν ονόματα υποψηφίων να κάνουν τις δικές τους λίστες υποψηφίων…
 
ΚΑΙ όπως ήταν επόμενο, μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, δύο ονόματα από το εσωτερικό της χώρας ξεχωρίζουν ιδιαίτερα, με λίγες, όμως, ελπίδες να γίνει κάτι.
Όπως καλά το μαντέψατε, το πρώτο είναι του τεχνικού του Μπρίσμπαν, Άγγελου Ποστέκογλου, τον οποίο άλλες πληροφορίες ήθελαν πριν λίγο καιρό να αναλαμβάνει και την Χαρτ.
Το δεύτερο, του πετυχημένου φέτος τεχνικού των Μάρινερς, Γκρέιαμ Άρνολντ.
 
ΤΙ πιθανότητες υπάρχουν να είναι ένας από τους δύο ο αντικαταστάτης του Τζιμ Ματζίλτον;
Από λίγες έως καθόλου!
 
Ο Άγγελος δεν θα έλεγε όχι για επιστροφή στην… πατρίδα Μελβούρνη, ίσως κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
Τι εννοώ;
Γνωρίζοντας αρκετά καλά τον τεχνικό του Μπρίσμπαν, θα τολμήσω να πω ότι ένας ανασταλτικός παράγοντας που τον εμποδίζει να επιστρέψει στη Μελβούρνη και στην Βίκτορι για την ακρίβεια, είναι η “πολυφωνία” που επικρατεί στα διοικητικά της δις πρωταθλήτριας.
 
ΜΙΑ “πολυφωνία” που κάποιες φορές (τις περισσότερες;) λειτουργεί σε βάρος της ομάδας…
 
ΟΣΟ για τον Άρνολντ, μάλλον θα πρέπει να αποκλειστεί, αφού καλά γνωρίζοντες επιμένουν ότι έχει κλείσει ήδη με την Σίδνεϊ Φ.Κ., που μένει χωρίς τεχνικό μετά την απόφαση του Βίτεσλαβ Λαβίκα να επιστρέψει στην πατρίδα του, Τσεχία.
 
ΒΕΒΑΙΑ, εκτός από τους δύο τεχνικούς που αναφέραμε και είναι πάντα στις δύο κορυφαίες θέσεις της λίστας με τους ντόπιους υποψήφιους ακούγονται και τα ονόματα των Φαρίνα, Κουλίνα, Κράνσεβιτς και πάει λέγοντας…
 
ΛΙΓΕΣ οι πιθανότητες τους, αλλά εμείς έχουμε υποχρέωση να τους αναφέρουμε…
 
ΚΑΙ να θυμίσουμε ότι ντόπιος τεχνικός ήταν το φαβορί για την Βίκτορι όταν αποφάσισε να διακόψει τη συνεργασία με τον Μεχμέτ Ντουράκοβιτς, αλλά Βορειοϊρλανδός μας προέκυψε.
Τι σημαίνει αυτό;
Ότι δεν αποκλείεται να είναι τελικά ξένος προς την Αυστραλία, ο επόμενος τεχνικός.
Ξένος και ιταλικής καταγωγής, με το όνομα του Τζιαφράνκο Ζόλα να ακούγεται πολύ τις τελευταίες ημέρες.
 
Η επίσημη Βίκτορι τηρεί σιγή ιχθύος και με πρόσφατη ανακοίνωση της, αφού μας γνωστοποίησε την επιστροφή Ματζίλτον στην πατρίδα του, αναφέρει ότι υπάρχει μια μικρή λίστα υποψηφίων, καλό είναι να μην πιστεύουμε ότι γράφεται για υποψηφίους και ότι όταν επέλθει συμφωνία με κάποιον συγκεκριμένο, θα μας ενημερώσουν…
 
ΠΟΛΥ ωραία και αναμένουμε…
 
Η Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αυστραλίας, ανακοίνωσε προ ημερών την ιδανική ενδεκάδα της φετινής σεζόν και τα σχόλια ήταν ποικίλα.
Κάθε φίλαθλος και… “προπονητής”, κάθε γνώμη και η καλύτερη.
Αυτή είναι όμως η ομορφιά του ποδοσφαίρου. Οι χιλιάδες γνώμες, οι αμέτρητοι “προπονητές”.
 
ΓΙΑ να μην αποτελέσω εξαίρεση στον κανόνα θα κάνω και εγώ τη δική κου κριτική, παράλληλα με τις… “προπονητικές” μου προτάσεις.
Με την σημείωση ότι για την ιδανική ενδεκάδα, συν τους αναπληρωματικούς, ψήφισαν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές των ομάδων του εθνικού λιγκ θα συμφωνήσω με την επιλογή του:
– Ματ Ράιαν (Μάρινερς) στη θέση με το Νο1.
– Και για το τρίο των αμυντικών Μαρόνε (Χαρτ), Ζουάνζικ, Ρόζε (Μάρινερς) δεν έχω αντίρρηση.
– Εκεί που μπερδεύτηκα κάπως είναι το κέντρο της ιδανικής (κατά τους παίκτες) ενδεκάδας.
Με προφανή των επιλογή συστήματος 3-4-3, οι 4 της μεσαίας γραμμής είναι οι: Μπρόϊτς (Μπρίσμπαν), Φρεντ (Χαρτ), Νίκολς (Μπρίσμπαν), Μπάϊτζ (Χαρτ).
Αν δεν κάνω λάθος, ο τελευταίος ήταν σε όλη τη σεζόν (με επιτυχία) αριστερός ακραίος μπακ στην ομάδα…
Όσο για τους υπόλοιπους τρεις του κέντρου, είναι “ίδιοι” σε ότι αφορά τους ρόλους τους, ή έτσι μου φαίνεται;
– Πάμε και στο τρίο της επίθεσης.
Άϊφιλ (Φοίνικας), Μπερίσα (Μπρίσμπαν) και Άρτσι Τόμσον (Βίκτορι)!
Καλά οι δύο πρώτοι, ο “Άρτσι” που κολλάει στο ιδανικό επιθετικό σχήμα;
 
ΣΕ παλιότερες σεζόν ναι, είχε θέση.
Φέτος όμως;
Και μάλιστα την ώρα που στην ομάδα του ψάχνουν ευκαιρίες να απαλλαγούν από την παρουσία του, λόγω των υψηλών αποδοχών του, αλλά και της μέτριας απόδοσης του στη φετινή σεζόν.
 
ΜΠΟΛΤΟΝ, Χερνάντεζ, Καρλ, Ντουράντε και Κιούελ είναι οι αναπληρωματικοί της ιδανικής ομάδας των ποδοσφαιριστών του λιγκ και κάποιος που διαφώνησε κάθετα μαζί τους, για να μην πω ότι θύμωσε πολύ, είναι σίγουρα ο επιθετικός της Πέρθης, Σέιν Σμελτζ.
Όχι, δεν είπε τίποτα ο Νεοζηλανδός γκολτζής.
Απλώς αφήνει τα έργα του να μιλούν από μόνα τους, σκοράροντας ΕΠΤΑ (7) ΓΚΟΛ στα δύο τελευταία παιχνίδια της Γκλόρι.
 
ΤΕΣΣΕΡΑ (!) στον θρίαμβο του 4-1 επί της Βίκτορι στο φινάλε της πρώτης φάσης του λιγκ και ΤΡΙΑ (!) στο 3-0 επί της Χαρτ, στην πρώτη αγωνιστική των τελικών.
Βέβαια, σε μια ιδανική ενδεκάδα “χωράνε” μόνον ένδεκα παίκτες…
 
ΕΙΝΑΙ, όμως, πολύ λογικό να έχεις τις ενστάσεις σου για την ακριβοδίκαια επιλογή των 11 καλύτερων, όταν απουσιάζει ο κορυφαίος σκόρερ στην επτάχρονη ιστορία του νέου λίγκ.
Ή μήπως κάνω λάθος;