«Ένας δρόμος, ένας μονάχα οδηγάει στο Θεό, ο ανήφορος» έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης στο έργο του «Αναφορά στο Γραικό». Και ο συμπάροικος, Γιάννης Νικολάου, επέλεξε αυτές τις μέρες πολλούς ανήφορους και πολλές κακουχίες για να πλησιάσει το… Θεό του.
Καθώς όλοι εμείς θα αλληλοασπαζόμαστε απόψε το βράδυ υψώνοντας το αναστάσιμο φως και ανταλλάσοντας το μήνυμα ελπίδας και αγάπης που φέρνει σε όλους μας η Ανάσταση, ο Γιάννης από τη Μελβούρνη θα κόβει το νήμα του Μαραθωνίου της Σαχάρας, κάνοντας τη δική του Ανάσταση κάπου στο Μαρόκο.
Ο 49χρονος Γιάννης, πήρε την απόφαση να συμμετάσχει σε αυτό το δύσκολο από κάθε άποψη εγχείρημα, όχι για να επιβεβαιώσει τις ικανότητές του ως δεινού δρομέα ή ικανού αθλητή, ούτε για να αποδείξει ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει ακόμα και τους πιο δύσκολους στόχους του αρκεί να πιστεύει σε αυτούς, αλλά για να μαζέψει όσα περισσότερα χρήματα μπορεί, τα οποία θα διαθέσει στον οργανισμό Optometry Giving Sight που βοηθά παιδιά του Τρίτου Κόσμου που πάσχουν από οφθαλμολογικά προβλήματα να βρουν το φως τους.
«Ένα ζευγάρι γυαλιά, μία μικρή επέμβαση, ακόμα και ένα φάρμακο μπορούν να σώσουν τα μάτια ενός παιδιού» έγραφε πριν από τρεις μήνες ο Γιάννης Νικολάου στην πρόσκληση-έκκληση προς οργανισμούς και άτομα, προκειμένου να τους ευαισθητοποιήσει για να προσφέρουν κάποια δωρεά.
Ο στόχος του ήταν να μαζέψει $20.000. Έως την Πέμπτη το βράδυ είχε καταφέρει να εκπληρώσει το 88% του στόχου του, οι προσφορές είχαν φτάσει τις $17,500 και εκείνος έτρεχε και ήλπιζε.
ΜΙΑ ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Γιάννης Νικολάου, όταν δεν τρέχει στις γωνιές της ερήμου, διευθύνει την εταιρία Optique Line στην Μελβούρνη. Αποφάσισε, όμως, να αφήσει την άνεση του γραφείου του και να τα βάλει με το άγριο τοπίο της πιο σκληρής ερήμου του πλανήτη και να ολοκληρώσει τον πιο δύσκολο μαραθώνιο του κόσμου που διαρκεί συνολικά πέντε μέρες.
Έως απόψε το βράδυ και αν όλα πάνε καλά, ο Γιάννης θα έχει τρέξει 243 χιλιόμετρα, δηλαδή όχι έναν αλλά σχεδόν πέντε μαραθώνιους και δεν είναι ο μόνος. Πάνω από 800 άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη λαμβάνουν φέτος μέρος στον 27ο Μαραθώνιο της Σαχάρας. Οι ηλικίες των συμμετεχόντων κυμαίνονται από 16 έως 75 ετών. Όλοι τους τρέχουν για φιλανθρωπικό σκοπό.
Και δεν είναι μόνο το λιοπύρι της ερήμου και η θερμοκρασία που φτάνει τους 50 βαθμούς Κελσίου αυτή την εποχή ή τα δύσβατα μονοπάτια της που κάνουν αυτόν τον υπερμαραθώνιο έναν πραγματικό άθλο.
Ο Γιάννης όπως και οι υπόλοιποι συνοδοιπόροι του στην ελπίδα κουβαλούν την σκηνή τους, το φαγητό τους, τα φάρμακά τους, το «κρεβάτι», μιλάμε για πάνω από 10 κιλά επιπρόσθετο βάρος.
Και όλα αυτά για ένα όραμα.
ΜΕΡΑ ΠΑΡΑΜΕΡΑ
Με τον Γιάννη δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε. Ελπίζουμε ότι όταν επιστρέψει θα τα καταφέρουμε να τα πούμε από κοντά. Ανταλλάξαμε κάποια ηλεκτρονικά μηνύματα, όμως, στα οποία περιγράφει την πορεία του αλλά και την ψυχική του κατάσταση, γιατί -ας μην κοροϊδευόμαστε- μαζί με το σώμα δοκιμάζεται και η ψυχή.
Από τις μικρές του εκμυστηρεύσεις διαπιστώνει κανείς ότι όσο πιο κοντά φτάνει στην εκπλήρωση του στόχου του τόσο εμψυχώνεται. Την Τρίτη το βράδυ σε μία στιγμή αδυναμίας αναρωτιόταν γιατί πήρε αυτή την απόφαση, γιατί κανένας από τους δικούς του ανθρώπους δεν τον σταμάτησε.
Την Τετάρτη το βράδυ, όμως, έγραφε…
«Πνευματικά, αυτή η εμπειρία είναι καθαρτική. Ώρες-ώρες με πιάνουν τα κλάματα, μάλλον φταίνε οι ευαισθησίες μου. Με βοηθούν τα δάκρυα, όμως. Καθαρίζουν το μυαλό και την ψυχή μου. Δεν ξέρω τι τεχνική θα εφαρμόσω αύριο για να ξεχαστώ, για να καταφέρω να κόψω το νήμα, αλλά είμαι αποφασισμένος να το κόψω».
Και ο αγώνας συνεχίζεται για τον Γιάννη. Η δική του «ανάσταση» θα έρθει απόψε, όπως και η δική μας. Όπως ο καθένας μας βιώνει αυτές τις μέρες με τον δικό του τρόπο έτσι και ο Γιάννης επέλεξε να ζήσει την δική του ανάσταση με τον δικό του τρόπο.
Γιατί… «ένας δρόμος, ένας μονάχα οδηγάει στο Θεό, ο ανήφορος».
Αν θέλετε να βοηθήσετε τον Γιάννη Νικολάου να πετύχει τον στόχο του μπορείτε να προσφέρετε την δωρεά σας ηλεκτρονικά στην διεύθυνση http://www.givingsight.org/news/444-johns-marathon.html