Αθλια ρατσιστική επίθεση σε Έλληνα διεθνή

ΟΧΙ δεν είναι πλάκα! Αναφέρομαι σ’ έναν γεγονός που συνέβη αυτές τις μέρες στην Ελλάδα και ορισμένοι συμπατριώτες μας το θεώρησαν αστείο.

ΓΙΑ όσους δεν γνωρίζουν, ο Τάκης Τσουκαλάς είναι ένας φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού που έχει δική του εκπομπή στο κανάλι του Ολυμπιακού. Όπως γράφουν τα ελλαδικά μέσα ενημέρωσής, οι εκπομπές του μετά από ανεπιτυχή αποτελέσματα για την ομάδα του Πειραιά έχουν ακόμα πιο υψηλή τηλεθέαση σε σχέση με τις ερυθρόλευκες νίκες. Η ήττα από τον Παναθηναϊκό την Παρασκευή για την 6η αγωνιστική της Ευρωλίγκας ήταν από αυτές τις φορές που οι αλλόθρησκοι συντονίστηκαν για να δουν τα ξεσπάσματα του Τάκη και μάλλον δεν απογοητεύτηκαν.

Ο ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ στράφηκε κατά του Θανάση Αντετοκούνμπο που ήταν ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού την Παρασκευή, αποκαλώντας τον “πίθηκο”.
Το ρατσιστικό του παραλήρημα δεν πέρασε απαρατήρητο από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και τον Παναγιώτη Δημητρά, με αποτέλεσμα να κατατεθεί μήνυση εναντίον του. Το κείμενο της μήνυσης που στάλθηκε στη ΓΑΔΑ αναφέρει:
«Σας υποβάλλουμε άλλη μια μηνυτήρια αναφορά, στα πλαίσια του προγράμματος του Παρατηρητηρίου Ρατσιστικών Εγκλημάτων, με αντικείμενο το εμφανώς ρατσιστικό παραλήρημα του αθλητικού «δημοσιογράφου» Τάκη Τσουκαλά εις βάρος του Θανάση Αντετοκούνμπο».

Ο ΑΔΕΛΦΟΣ του Θανάση Γιάννης Αντετοκούνμπο, που διαπρέπει στις ΗΠΑ και κάνει υπερήφανο το ελληνικό όνομα, δεν έμεινε ανεπηρέαστος από τον θόρυβο που έχει δημιουργηθεί γύρω από το συμβάν και αποφάσισε να ξεκαθαρίσει τη θέση του.

ΜΕ ανάρτησή του στο Instagram, ο άσος των Bucks στήριξε τον αδελφό του και, παράλληλα, επανέλαβε για πολλοστή φορά τον σεβασμό και την αγάπη του για τη χώρα στην οποία μεγάλωσε, κάτι με το οποίο ίσως νιώθουν άβολα οι διάφοροι Τσουκαλάδες εκεί έξω. Όπως φαίνεται, όμως, ο Greek Freak δεν τους δίνει και τόση σημασία που να χαλάσει τη ζαχαρένια του:
«Κατ’ αρχάς Θανάση θέλω να σου ζητήσω συγνώμη γιατί ξέρω αυτό που θα πω θα τραβήξει πολλά βλέμματα πάνω σου και πάνω μου και ξέρω είναι κάτι που δεν θες. Αλλά είμαι σίγουρος άμα ήταν ο μπαμπάς εδώ θα ήταν πολύ απογοητευμένος αν κρατούσα την σιωπή μου. Έχω χάσει τον ύπνο μου τις τελευταίες μέρες για το αρνητικό-ρατσιστικό περιστατικό που έγινε πρόσφατα.
Αν αυτό μπορεί να συμβεί στον Θανάση ο οποίος εκπροσωπεί με περηφάνεια και με ένα συνεχές χαμόγελο την Εθνική Ελλάδας και τον Παναθηναϊκό, δεν μπορώ να φανταστώ την περνάνε άλλοι έγχρωμοι στην Ελλάδα.
Είμαι παρά πολύ λυπημένος και απογοητευμένος.. Αλλά δεν θα αφήσουμε τα αρνητικά σχόλια να αλλάξουν αυτή την οικογένεια και την αγάπη μας για την χώρα στην οποία μεγαλώσαμε. Εγώ και τα αδέλφια μου είμαστε Ελληνονιγηριανοί και σε όποιον αρέσει και θα συνεχίσουμε να εκπροσωπούμε και να μιλάμε με τα καλύτερα λόγια για την Πατρίδα μας».

ΣΤΗΝ ΟΛΗ κουβέντα, που πήγε να διχάσει τη φίλαθλο κοινή γνώμη μπήκε και ο Έλληνας πρωθυπουργός. Συγκεκριμένα σε μία κίνηση συμπαράστασης στον Θανάση Αντετοκούνμπο προχώρησε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, με αφορμή τους ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς που εκφράστηκαν προς το πρόσωπό του, έπειτα από το ντέρμπι των «αιωνίων» για την Euroleague.
Ο Αλέξης Τσίπρας «ανέβασε» στο λογαριασμό του στο Instagram και το Facebook, στην οποία απεικονίζεται με γυρισμένη πλάτη, και φορώντας τη φανέλα της εθνικής ομάδας μπάσκετ με το όνομα «Αντετοκούνμπο».
Ο πρωθυπουργός συνόδευσε τη φωτογραφία με ένα μήνυμα, το οποίο αναφέρει: «Σεβασμός και περηφάνια για τους ανθρώπους που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν εδώ και έκαναν την Ελλάδα, δική τους πατρίδα. Καμία ανοχή στο ρατσισμό και το μίσος».

ΜΠΟΡΕΙ πολλοί να γέλασαν με την βλακεία του Τσουκαλά που έφτασε να χαρακτηρίζει «πίθηκο» έναν έγχρωμο Έλληνα, αλλά το θέμα αυτό δεν είναι για πλάκα. Καμιά ανοχή στον ρατσισμό!

ΑΝΤΙΘΕΤΑ, για πλάκα είναι η χρήση των κρεμμυδιών στην Αυστραλία! Για να μην αναμασήσω τα ίδια και τα ίδια, φιλοξενώ την ανάρτηση που έκανε ο Αλέκος Μάρκελος (της ΕΡΤ) στο Facebook. Διαβάστε το! Είναι διασκεδαστικό…
«Μια τεράστια Κρίση πλήττει εδώ και λίγες ημέρες την Αυστραλία.
Ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισσον, έκανε δηλώσεις, στα ΜΜΕ γίνεται χαμός, τα σόσιαλ μίντια έχουν πάρει φωτιά.
Η αιτία δεν είναι απλή:
-Τα ψημένα κρεμμύδια πρέπει να μπαίνουν πάνω ή κάτω από το λουκάνικο στα σάντουιτς;
Το -τεράστιο- πρόβλημα προέκυψε επειδή η αλυσίδα καταστημάτων Bunnings ζήτησε από τους εθελοντές (σχολεία, πρόσκοποι, αθλητικοί σύλλογοι κλπ) που τα Σαββατοκύριακα προσφέρουν στην είσοδο των (τεράστιων) καταστημάτων παραδοσιακά το έδεσμα στους πελάτες για να συγκεντρώσουν χρήματα, να βάζουν τα κρεμμύδια ΚΑΤΩ (αν είναι δυνατόν!!!) από το λουκάνικο.
Έτσι, είπε η εταιρία θα πέφτουν στο δάπεδο λιγότερα κρεμμύδια και θα προστατεύονται από το να γλιστρήσουν και να τραυματιστούν οι πελάτες.
Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε!
«Τι λέτε ρε. Απαράδεκτο! Θα μουσκεύει το ψωμί, θα αλλοιωθεί η γεύση».
Οι αντιδράσεις σε βαθμό χιονοστιβάδας ανάγκασαν τον πρωθυπουργό να παραδεχθεί πως το θέμα είναι σοβαρό και να δηλώσει πως «από πάνω ή από κάτω, σημασία έχει να συνεχιστεί η παράδοση και να προστατευθεί η αρτιμέλεια των πελατών».
Είμαστε στην αρχή της Κρίσης.
Ελλάδα γίναμε κι εδώ…».

Σ.Χ.

ΣΗΜΕΡΑ είναι η 45η επέτειος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973. Μια επέτειος η οποία κάθε χρόνο, ειδικά στην Ελλάδα, συνδέεται με σοβαρές εξελίξεις τόσο σε πολιτικό όσο και σε γενικότερο κοινωνικό επίπεδο. Για παράδειγμα φέτος «τρέχουν» ακόμα ζητήματα ξεκάθαρης επιβίωσης σημαντικής μερίδας του ελληνικού λαού.

ΠΑΡΑ τις διακηρύξεις και τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης και του ίδιου του Τσίπρα, για έξοδο από τα Μνημόνια και για το ότι η χώρα «οδεύει» ή έχει βγει στις περίφημες αγορές, η αφαίμαξη σε βάρος σημαντικού μέρους του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας συνεχίζεται αμείωτη και βαθαίνει…

ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ η ανεργία, η εκμετάλλευση, η μη ύπαρξη μέλλοντος, ο θολός, μαύρος θα λέγαμε, ορίζοντας για χιλιάδες ανθρώπους, παρά τα προγράμματα, τα μνημόνια και τις όποιες υποσχέσεις περί εκείνου και του άλλου.

ΟΠΟΤΕ, να ένα ζητούμενο, μια ακόμα απόδειξη του γιατί τα διδάγματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εξακολουθούν να μένουν επίκαιρα, συνδεδεμένα με τους αγώνες του σήμερα, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον και γι’ αυτή τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Η ΦΕΤΙΝΗ επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, όμως, έρχεται και εν μέσω ενός ζοφερού κλίματος ανόδου του φασισμού, του ρατσισμού, της οποιαδήποτε μισαλλοδοξίας, με αφορμή την… τρομοκρατία ή –πιο ξεκάθαρα- τον φόβο του «άλλου», του διαφορετικού από μας…

ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ τελευταία οι επικλήσεις στο όνομα των όποιων ιερών και οσίων, με αφορμή περιστατικά τα οποία γεννούν οι ίδιες οι πολιτικές του μίσους, του ρατσισμού, των διαχωρισμών, των διακηρυγμένων ένθεν κι ένθεν προκαταλήψεων κάθε είδους και υφής.

ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ κυβερνήσεις αναδύονται ξανά, τόσο στην Ευρώπη όσο και τη Λατινική Αμερική, ενώ ενδέχεται να αναδυθούν και αλλού. Μεγάλες κινητοποιήσεις φασιστών και κάθε ακροδεξιάς καρυδιάς καρυδιών συμβαίνουν απροκάλυπτα και μάλιστα με τις ευλογίες ή, τουλάχιστον, την ανοχή λαϊκιστών «ηγετών» και ανάλογων κυβερνήσεων.

ΤΟ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ μόρφωμα, που αρέσκεται στο να παριστάνει το πολιτικό κόμμα, αρνείται ευθέως ότι υπήρξαν νεκροί στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, ενώ την ίδια στιγμή εξαπολύει πογκρόμ και τρομοκρατικές εμφανίσεις σε σταθμούς μετρό και γειτονιές.

ΣΤΗ ΧΩΡΑ που ζούμε, διάφορες redneck personalities διακηρύσσουν ανοικτά και χωρίς καμία ποινική ή άλλη ευθύνη, ότι «it is OK to be white», ενώ πολιτικά κόμματα που εποφθαλμιούν τη διακυβέρνηση Πολιτειών επενδύουν στον άκρατο ρατσισμό σε βάρος συγκεκριμένων ανυπεράσπιστων και εθνικών μεταναστευτικών κοινοτήτων για απόσπαση πολιτικού κέρδους.

ΚΑΙ μόνο με βάση όλα αυτά, η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και κάθε εξέγερση, παραμένουν ζωντανοί φάροι, μπούσουλας για συνέχιση των ανυποχώρητων κοινωνικών αγώνων με στόχο την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ελευθερία και αξιοπρέπεια.

ΓΙΑΤΙ η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν ήταν απλά ένα φοιτητικό ξέσπασμα, με μόνο αίτημα την ελεύθερη διεξαγωγή εκλογών στους τότε φοιτητικούς συλλόγους, όπως διάφοροι υποκριτές και πολιτικοί σαλτιμπάγκοι θέλουν να μας πείσουν. Ναι, ως τέτοια ξεκίνησε, αλλά γρήγορα απέκτησε κατά πολύ ευρύτερα κοινωνικά χαρακτηριστικά.

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ εξακολουθούν να μνημονεύουν τους φοιτητές και όσο περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερο μένουν στην αφάνεια και στη λήθη, οι μαθητές, οι εργάτες, οι κάτοικοι των Μεγάρων και οι άλλοι απλοί και μη ενταγμένοι πολίτες που συμμετείχαν στην εξέγερση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ τιμή γι’ αυτές ακριβώς τις εξεγέρσεις είναι η συμμετοχή και η επέκταση στους αδιαμεσολάβητους, από τα κάτω αγώνες, στην Ελλάδα, την Αυστραλία και οπουδήποτε αλλού, που να θέτουν ένα τέλος στις λογικές της ανάθεσης της ίδιας μας της ζωής σε κάθε «επιτήδειο».

Δ.Τ.