Με την κρίση χρέους στην ευρωζώνη -και την Ελλάδα- στο επίκεντρο της προεκλογικής αντιπαράθεσης, ξεκίνησε στη Γαλλία η αντίστροφη μέτρηση για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών την ερχόμενη Κυριακή.
Μιλώντας την Κυριακή στην Πλατεία Κονκόρντ του Παρισιού, σε απόσταση μόλις 10 χιλιομέτρων από το κάστρο της Βενσέν, όπου την ίδια ώρα πραγματοποιούσε προεκλογική συγκέντρωση ο υποψήφιος των Σοσιαλιστών και φαβορί για τη νίκη Φρανσουά Ολάντ, ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, έσπασε τη συμφωνία που είχε συνάψει τον Νοέμβριο με την ετέρα συνιστώσα του περίφημου «Μερκοζί», την Άνγκελα Μέρκελ, να μη συζητούν δημοσίως τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και ζήτησε να αναλάβει η ΕΚΤ ενεργό δράση στη μάχη για οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη. Προκάλεσε, έτσι, ενόχληση τόσο στο Βερολίνο όσο και στο στρατόπεδο του Ολάντ, για εκ διαμέτρου αντίθετους λόγους.
«Εάν η ΕΚΤ δεν στηρίξει την ανάπτυξη, δεν θα υπάρξει αρκετή ανάπτυξη. Γνωρίζω τις δυσκολίες που περιβάλλουν αυτό το θέμα, έχουμε όμως χρέος να το συζητήσουμε διότι είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για το μέλλον της Ευρώπης», δήλωσε ο Σαρκοζί στην Κονκόρντ. «Η Ευρώπη πρέπει να απαλλαγεί από τα χρέη της, δεν έχει επιλογή. Ούτε όμως ανάμεσα στον αποπληθωρισμό και την ανάπτυξη υπάρχει επιλογή. Αν επιλέξει τον αποπληθωρισμό, θα χαθεί• δεν πρέπει να ξεχνάμε τη δεκαετία του 1930… Δεν μπορούμε να έχουμε θέματα ταμπού, δεν μπορεί να υπάρχουν απαγορευμένες συζητήσεις», διακήρυξε ο Πρόεδρος και υποψήφιος της γαλλικής Δεξιάς, στηλιτεύοντας τους «αμετάβλητους κανόνες της Συνθήκης του Μάαστριχτ» – δηλαδή την εντολή που έχει λάβει η ΕΚΤ να θέτει ως πρώτη προτεραιότητα τη σταθερότητα των τιμών, άρα τον έλεγχο του πληθωρισμού.
Η ΔΙΑΦΩΝΙΑ
Παρίσι και Βερολίνο διαφωνούν από καιρό για τον ρόλο που έχει ή θα έπρεπε να έχει η ΕΚΤ απέναντι στην κρίση χρέους στην ευρωζώνη. Το «σύμφωνο σιωπής» που συνήψαν τον Νοέμβριο απλώς κράτησε τη διαφωνία τους μακριά από την επικαιρότητα. Για το Βερολίνο, εντούτοις, η ΕΚΤ παραμένει ταμπού και ο ρόλος της ΕΚΤ ως θεματοφύλακα της σταθερότητας του κοινού νομίσματος αδιαπραγμάτευτος.
Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν είναι διατεθειμένη να θυσιάσει την ανεξαρτησία της ΕΚΤ στον βωμό της προεκλογικής εκστρατείας του πολιτικού της εταίρου στο Παρίσι – που την έχει ήδη εκνευρίσει με τις απειλές του να βγάλει τη Γαλλία από τη Σένγκεν και γενικότερα τις ακροδεξιές του κορόνες. Ο γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέφεν Ζάιμπερτ, ήταν σαφής: «Όπως ακριβώς η γαλλική κυβέρνηση, έτσι κι εμείς βλέπουμε την αναγκαιότητα για βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρώπη και έχουμε αναλάβει σειρά πρωτοβουλιών με τη γαλλική κυβέρνηση ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο», δήλωσε. Για να προσθέσει εντούτοις, ότι «η θεμελιώδης θέση της Γερμανίας ότι η ΕΚΤ πρέπει να είναι ανεξάρτητη είναι γνωστή και στο Παρίσι, και παραμένει αμετάβλητη».
«Ο απερχόμενος πρόεδρος τάσσεται τώρα ανοιχτά υπέρ αυτών που δεν έχει κάνει», σχολίασε από την πλευρά του ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος για τη γαλλική Προεδρία, που αξιώνει εδώ και μήνες αναθεώρηση του κανονισμού λειτουργίας της ΕΚΤ καθώς και του νέου Συμφώνου Δημοσιονομικής Πειθαρχίας – και τα δύο με τρόπο ώστε να προστεθούν νέα εργαλεία υπέρ της ανάπτυξης.
«Δεν θα βρισκόμασταν σήμερα σε αυτή τη κατάσταση αν η ΕΚΤ από την αρχή της ελληνικής κρίσης είχε παρέμβει μαζικά ώστε να αγοράσει χρέος ή να εγγυηθεί τον κρατικό δανεισμό διαφόρων χωρών», δήλωσε ο Φρανσουά Ολάντ. «Η ΕΚΤ προτίμησε αρχικά να κρατήσει στάση αναμονής, κάτι που κόστισε ακριβά στα κράτη. Κατόπιν αποφάσισε να δανείσει τις τράπεζες ώστε να δανείζουν οι τράπεζες τα κράτη. Θα ήταν απλούστερο να είχε δανείσει απευθείας τα κράτη».
ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
Συνεργάτες του Νικολά Σαρκοζί έσπευσαν χνα διευκρινίσουν ότι ο πρόεδρος δεν αξιώνει αναθεώρηση του κανονισμού λειτουργίας της ΕΚΤ• όπως έλεγε άλλωστε ένας σύμβουλός του, ο Σαρκοζί γνωρίζει πως δεν έχει «καμία πιθανότητα» να επιτύχει κάτι τέτοιο. «Αυτό που θέλουμε είναι έναν διάλογο ανάμεσα στην οικονομική διακυβέρνηση (της Ευρώπης) και την ΕΚΤ για όλα τα σημαντικά ζητήματα και ιδιαίτερα τη συναλλαγματική πολιτική» εξηγούσε.
«Μια συζήτηση για το κατά πόσο θα μπορούσε η ΕΚΤ να κατευθύνει καλύτερα τη συναλλαγματική πολιτική της ώστε να ευνοήσει τις εξαγωγές της ευρωζώνης» προσέθεταν συνάδελφοί του. Το Παρίσι πιέζει σταθερά για φτηνότερο ευρώ που θα προωθούσε τις γαλλικές εξαγωγές αεροσκαφών και δημητριακών. Για τους γάλλους αναλυτές, πάντως, αυτή η «νέα στροφή» του Σαρκοζί δεν είναι παρά ακόμα ένα προεκλογικό τέχνασμα με στόχο τους εθνικιστές ψηφοφόρους.
