“Η Λογοδοσμένη”, σημείωσε τεράστια επιτυχία, από τον ίδιο τον Θίασο Παροικία, στις παραστάσεις του 2000, τους μήνες Μάρτη, Απρίλιο Ιούνιο και Μάιο, με ρεκόρ παραστάσεων και θεατών στη Μελβούρνη και άλλες πόλεις της Αυστραλίας.
Στις παραστάσεις μάλιστα, παρευρέθηκε και ο συγγραφέας κύριος Θόδωρας Πατρικαρέας με τη σύζυγό του Πάτρα, οι οποίοι έμειναν έκπληκτοι από την επιτυχία του έργου, συγκριτικά με την πρώτη παρουσίασή του στο Σίδνεϊ τον Ιανουάριο του 1963 από το Συγκρότημα Ελλήνων Καλλιτεχνών, σε σκηνοθεσία Χρυσόστομου Μαντουρίδη με τίτλο, “Πέτα την Φυσαρμόνικα Πεπίνο”, όπου μάλιστα τον ρόλο της λογοδοσμένης Αντιγόνης υποδύθηκε η Πάτρα Πατρικαρέα. Το έργο έχει παιχτεί από πολλούς θιάσους και έγινε βραβευμένη ταινία εδώ στην Αυστραλία, με το τίτλο, “Με λένε Αντιγόνη”.
Η ιστορία εξελίσσεται στη δεκαετία του 60 στο ‘boarding house’ του Νικ, ενός προπολεμικού μετανάστη που νοικιάζει δωμάτια σε “φρέσκους” και έχει αποκτήσει μπόλικη περιουσία. Οι ένοικοι εκτός από Έλληνες, είναι ένας Ιταλός, ένας Γερμανός, ένα ζευγάρι Αυστραλών, δύο Αγγλίδες και δύο Κινέζοι. Πανσπερμία μετά από τη φτώχεια και τα δεινά του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.
Άνδρες ως επί το πλείστον, οι πρώτες φουρνιές, αρχίζουν να έχουν πρόβλημα γυναίκας, μιας και οι Αυστραλέζες δεν τους καταδέχονται. Η ανάγκη της οικογένειας τους αναγκάζει να ανοίξουν τον δρόμο της μετανάστευσης στις γυναίκες από την πατρίδα. Άλλος από το χωριό του, κάποιοι από τα μέρη τους, από ατζέντηδες, άλλος από γνωστούς. Αρραβωνιαστικιές από φωτογραφία, όπως είναι η ιστορία της Αντιγόνης, που έρχεται να παντρευτεί τον αρραβωνιαστικό της τον Τέλη. Χιλιάδες Νύφες καταφτάνουν με το “Πατρίς” και άλλα πλοία της γραμμής για μια καλύτερη ζωή. Ο Τέλης, όπως και άλλοι γαμπροί, περιμένει στο λιμάνι με μια φωτογραφία στο χέρι. Άλλωστε αυτή την φωτογραφία της Αντιγόνης την έχει δείξει παντού. Φανταστείτε έναν Τέλη άσπρο σαν το πανί να κοιτάζει μια τη φωτογραφία και μια τη γυναίκα που μόλις κατέβηκε από το καράβι….
Γύρω από την ιστορία της Αντιγόνης και του Τέλη, μέσα στα ενοικιαζόμενα δωμάτια του κυρ Νικ και τις κυρά Λένης , διαδραματίζονται σκηνές με τις ιστορίες και των άλλων νοικάρηδων, πότε με κλάμα, πότε με γέλιο, καταστάσεις που πολλοί έζησαν και θυμούνται, που αργότερα διηγήθηκαν στα παιδιά τους. Πονεμένα χρόνια που έγιναν γλυκές αναμνήσεις.
Ο Θίασος Παροικία διάλεξε για μία ακόμα φορά να παρουσιάσει το έργο του Θ. Πατρικαρέα να θυμίσει τα δύσκολα χρόνια και να δώσει ακόμα και την ευκαιρία στην καινούρια φουρνιά μεταναστών που έχουν έρθει από την πατρίδα να βρουν κοινά κομμάτια, κοινά σημεία από εκείνα τα ιστορικά χρόνια.
Το έργο ξεκινάει το Σάββατο 2 Μαρτίου και θα παίζεται όλα τα σαββατοκύριακα του Μάρτη. Θα ακολουθήσουν παραστάσεις και στο Σίδνεϊ. Η σκηνοθεσία είναι του Θανάση Μακρυγιώργου.
Παίζουν οι βασικοί ηθοποιοί του θιάσου, κάποιοι μάλιστα που συμμετείχαν και στις παραστάσεις του 2000 καθώς και νέοι ηθοποιοί και μουσικοί που θα θυμίσουν χαρακτηριστικά τραγούδια της εποχής που τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν, όπως “Το πλοίο θα σαλπάρει” και άλλα.
Παίζουν οι: Φαίη Ηλιοπούλου, Σπύρος Δρόσος, Χρήστος Μύρων, Χρήστος Κουτές, Σταύρος Αρμπερόρης, Μαριάνθη Μακαρίου, Βάσω Φαραίς, Νίκος Ντεβές, Δημήτρης Εμμανουηλίδης, Μαρία Ασημοπούλου, Αθηνά Κεχαγιά, Κωνσταντίνος Κουτές, Γιάννης Δρόσος, Λευτέρης Δρόσος και Πελαγία Κουτέ.
