Οι παλαιότεροι αναγνώστες του «Νέου Κόσμου» θα ενθυμούνται τον ζωγράφο Νίκο Κυπραίο ο οποίος έζησε πολλά χρόνια στη Μελβούρνη
Πρόκειται για έναν Έλληνας της διασποράς, διεθνώς αναγνωρισμένο ζωγράφο που παραμένει ένας καλλιτέχνης με προσωπική σφραγίδα.
Γεννημένος στο Βαθύ Σάμου, ο Κυπραίος εγκαταστάθηκε στη Μελβούρνη το 1972 όπου και καθιερώθηκε ως ζωγράφος.

Πριν λίγα χρόνια επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα απ’ όπου κατά καιρούς περιοδεύει στον κόσμο εκθέτοντας έργα του. Έχει εκδώσει λευκώματα-βιβλία και έχει λάβει διεθνείς διακρίσεις.

O διεθνής Καλλιτέχνης, Νίκος Κυπραίος παρουσίαζει μέχρι τις 6 Απριλίου στην αίθουσα Καστελιώτισσα τα έργα του στην Κύπρο με τίτλο “Furies and the Fate of Civilisation”. (Ερινύες).
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή έκθεση που εγείρει τον προβληματισμό για εσωτερική και κοινωνικοπολιτική αναζήτηση.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ

Για το έργο του διακεκριμένου ζωγράφου ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, αναφέρει τα ακόλουθα σε επιστολή που του έστειλε:
«Αγαπητέ κύριε Κυπραίε,
Είναι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον που διεξήλθα τις σελίδες του πανόδετου τόμου που ευγενικά μου έχετε αποστείλει, ο οποίος περιλαμβάνει τα έργα της νέας σας δουλειάς «ΕΡΙΝΥΕΣ».
Όπως ακριβώς και ο τίτλος της συλλογής μαρτυρεί, αφορμώμενος αυτή τη φορά από το μυθολογικό παρελθόν μεταφέρετε μέσα από την εμπνευσμένη παραστατική αυτή παραγωγή μία υποδηλούμενη διαμαρτυρία έναντι της όποιας μορφής αδικίας.

Στο πλαίσιο αυτό, και ως άλλωστε μας έχετε συνηθίσει, εξωτερικεύοντας μέσα από την καλλιτεχνική σας έκφραση τα συναισθήματά σας μας κάνετε κοινωνούς σπουδαίων δημιουργημάτων αλλά και πολυσήμαντων μηνυμάτων.
Μηνυμάτων που στην προκειμένη περίπτωση αφυπνίζουν τον καθένα υπενθυμίζοντας το σχήμα ΰβρις- άτη- νέμεσις- τίσις.
Δεδομένης μάλιστα της επιλογής της παρουσίασης της έκθεσης των έργων σας στην Κύπρο, το μήνυμα αυτό επεκτείνετε και στην πολυπόθητη επιδιωκόμενη δικαίωση του πολύπαθου νησιού μας.
Δράττομαι της ευκαιρίας να σας συγχαρώ για το σύνολο της δουλειάς σας και να ευχηθώ σύντομα με έμπνευση, όραμα και όρεξη να θέσετε τις βάσεις για ένα νέο ταξίδι, προσφέροντάς μας πολλές ακόμη ενδιαφέρουσες διαδρομές στη ζωγραφική τέχνη»

Ο ΠΑΤΣΑΛΙΔΗΣ

Εξάλλου ο Χρίστος Πατσαλίδης, σε ομιλία του, στα εγκαίνια της έκθεσης παρουσία του Υπουργού Παιδείας & του Πολιτισμού, του Ύπατου Αρμοστή της Αυστραλίας και άλλων προσκεκλημένων είπε:
«Αγαπητέ μου Νίκο, είναι με βαθιά συγκίνηση που βλέπω, μετά από αρκετό καιρό σκέψεων και συζητήσεων, την έκθεση μιας τόσο πολυσήμαντης σειράς έργων σου στην Κύπρο.
Γνωρίζω και αισθάνομαι και τη δική σου συγκίνηση που βρίσκεσαι εδώ σήμερα για να εκφράσεις με τύποις σιωπηρό, αλλά ουσία εκκωφαντικό, τρόπο τη βαθιά σου αγάπη για την Κύπρο.
Ο καλλιτέχνης μιλά με τα έργα του μου είπες εύστοχα σε ανύποπτο χρόνο και εσύ μιλάς σήμερα με όλη τη δύναμη της ψυχής σου, μιλάς με τις ΕΡΙΝΥΕΣ σου.

Φίλες και Φίλοι,
Επιτρέψετε μου να μοιραστώ μαζί σας τα βαθιά αισθήματα φιλίας και θαυμασμού που τρέφω για το Νίκο. Η γνωριμία μου με το Νίκο αρκετά χρόνια πριν σηματοδότησε τη ζωή μου.
Ο Νίκος είναι ένας βαθιά συνειδητοποιημένος άνθρωπος. Ταπεινός και αληθινός. Εραστής της αλήθειας και του ωραίου. Παραστάτης του ανθρώπου που δοκιμάζεται στην καθημερινή του ζωή. Στα εβδομήντα πέντε του χρόνια σήμερα, έφηβος και σοφός ταυτόχρονα. Ένα πρόσωπο μειλίχιο και ένα πινέλο αδυσώπητο.
Είναι οι αρμονικές αυτές αντιφατικότητες του Νίκου που συνθέτουν ένα σπουδαίο άνθρωπο και ταυτόχρονα ένα εμπνευσμένο καλλιτέχνη. Ένα καλλιτέχνη που ευτύχησε να δει έργα του να εκτίθενται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Οι Ερινύες που εκτίθενται σήμερα γύρω μας είναι μια ψυχική πάλη του Νίκου που με κόπο και ιδρώτα εξωτερικεύθηκε. Είναι μια πνευματική διαδρομή του που ξεκίνησε από την αποστροφή του για το άδικο. Αποστροφή που φουρτούνιασε και έγινε αντίδραση, επανάσταση, εξέγερση, που έγινε οργίλη απαίτηση για αποκατάσταση του δικαίου, απαίτηση για απόλυτη κάθαρση. Που καταλάγιασε τελικά και έγινε ελπίδα και ίσως και βεβαιότητα για μέρες καλύτερες, για δικαιοσύνη.
Ναι φίλες και φίλοι, οι Ερινύες του Νίκου είναι και ελπίδα, είναι ίσως και βεβαιότητα. Λέει ο ίδιος: «Αν έχεις δράκους στο μυαλό, βλέπεις τις Ερινύες αποκρουστικές και τερατόμορφες, αν έχεις αγάπη και χαρά μέσα σου το πρόσωπο τους γλυκαίνει, τις καλοδέχεσαι. Αφού έρχονται να βάλουν τάξη στον κόσμο μας προσφέρουν ελπίδα, περιέβαλε τις λοιπόν με αγάπη».

Η δημιουργία των ΕΡΙΝΥΩΝ ήταν μια θυελλώδης εσωτερική μάχη του Νίκου, κοπιώδης, εξαντλητική. Γιατί ο αληθινός καλλιτέχνης περνά τη δική του ψυχή στον καμβά την ώρα που πιάνει το πινέλο. Ο Νίκος πέρασε μέσα από αυτό τον τρομακτικό αγώνα και γέννησε τις ΕΡΙΝΥΕΣ. Και έφερε όλη αυτή την πάλη, την εξέγερση αλλά και την ελπίδα να την εκθέσει για πρώτη φορά στην αγαπημένη του Κύπρο, τον τόπο που βίωσε και ακόμα βιώνει το απόλυτο άδικο. Με την ελπίδα ότι και εδώ θα λάμψει επιτέλους φως.

Αγαπημένε Νίκο Κυπραίε, ως Κυπραίος και εγώ σε ευχαριστώ που έδωσες στον τόπον μας αυτό το συγκινητικό προνόμιο. Η Μέγαιρα, η Αληκτώ και η Τισιφόνη έχουν πολλή δουλειά να κάνουν στην Κύπρο. Εσύ, Νίκο μου, μίλησες με τον καμβά, το χρώμα και το πινέλο σου, μίλησες με όλη σου την ψυχή. Εύχομαι να μίλησες σε ώτα ακουόντων. Τώρα είναι η σειρά των ΕΡΙΝΥΩΝ να πιάσουν δουλειά. Τις καλωσορίζω και τις καλοδέχομαι και είμαι βέβαιος ότι θα πράξουν αυτό που πρέπει να πράξουν, αυτό που τις έταξες να πράξουν, και για τον τόπο μας».