Το Ρέθυμνο πενθεί για τον αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό, η εξόδιος ακολουθία του οποίου τελέστηκε το Σάββατο στο Σίδνει.
Την ίδια ώρα στην Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου τελέστηκε αρχιερατικό τρισάγιο παρουσία των τοπικών φορέων και συγγενών του μακαριστού αρχιεπισκόπου από το Άδελε Ρεθύμνου.
Το τρισάγιο τελέστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο και τον Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, Ευγένιο, ο οποίος μίλησε για τον σπουδαίο ρεθυμνιώτη αρχιεπίσκοπο με το μεγάλο ποιμαντορικό έργο, αλλά και την κορυφαία πνευματική προσωπικότητα του.
Για τον μακαριστό Στυλιανό μίλησαν ακόμα ο πρώην δήμαρχος Ρεθύμνου Δημήτρης Αρχοντάκης, αλλά και ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ιωάννης Παλλήκαρης.
Διαβάστηκε μήνυμα του Αυστραλού πρωθυπουργού, ενώ άνοιξε βιβλίο συλλυπητηρίων. Την ώρα της εξοδίου ακολουθίας, οι καμπάνες των ιερών ναών του Ρεθύμνου χτυπούσαν πένθιμα.
Ο αποχαιρετισμός του Ιωάννη Παλλήκαρη
Πως να τολμήσει η ελαχιστότητα μου να πεί μια λεξη για τον Μέγιστο, οταν ολα εχουν ειπωθεί μεσα απο τους στίχους του.
Πως να τολμήσω να απαγγείλω έστω και ένα στίχο του, όταν οι λέξεις του ξεφεύγουν από την αντιληπτική μου ικανότητα, μεταφρασμένες μέσα στα ποιήματα του,σε θεϊκες ραψωδίες.
”Αγάπησα την μελωδια των λεξεων, αλλά δεν έμεινα ποτέ στις λέξεις”, λέει.
Πως να μπορέσω να αγγίξω την θεια χαρη του να οδηγει τις λέξεις,σε… αδιάβαστες διαδρομές,διάλεγοντας σαν moto,με την ίδια ευκολία τον Σεφέρη,τον Πωλ Ελυάρ,αλλά και τον Πεσσόα και εξαγγελίζοντας τις,σε λόγο ευαγγελικό.
Πως να μοιράσω τον πόνο μου με τα ποιηματα του, που σαν μικρές λύπες τα επιλέγω,για μια στιγμή εσωτερικής ισορροπίας στην μοναξιά που νοιώθω απο την απώλεια της μοναδικότητας του.
Τελικά,το μόνο που μπορώ να γράψω είναι,να τον αντιγράψω !ελπίζοντας ότι θα καταλάβω την βαθειά μου λύπη για τον χαμό του,μόνο μέσα από τους στίχους του.
Ο Στυλιανός, ο Μέγας ανέδειξε την ποίηση της θρησκείας και εκανε τη ιδια την ποίηση,θρησκεία.
Η Κρήτη,ήταν μέσα στην φύση του για τούτο κι η αγάπη του για τον εξανθρωπισμό των κυμάτων, των δένδρων, της φύσης ολης, ηταν μια ασυνείδητη επιστροφή στο κρητικό τοπίο, των νεφών του Γκρέκο, των κορυφών των Ορέων και των αδάμαστων θαλασσών της.
“Τα νεκρά φύκια,λέει ακολούθησαν το επόμενο κύμα ως εξόδιος ακολουθία στον πνιγμό του Ακη” και “οι βασιλικοί,τα γεράνια και οι βιολέτες” ηταν, η ανθισμένη εκδίκηση στην κάθε λαβωματιά ».
Η δόξα της ανθρωπιάς και της συγχώρειας μέσα σε κάθε στίχο του.
“Οσες φορές με ρώτησαν,τόσες φορές δεν ηξερα να γράψω το όνομα εκείνου που με λάβωσε μέσα στην μαύρη νύχτα».
Εξόριστος στή νέα πατρίδα του την χαρτογραφούσε πάντα με κρητικό μελάνι στην πέννα του.Την ήθελε ελεύθερη και ασυμβίβαστη,όπως η κρητική ψυχή, γι αυτό κι εδήλωνε συνοδοιπόρος, με «αυτούς που αμφισβητήθηκαν, λυδορήθηκαν,και θανατώθηκαν αφιερωμένοι στον εν τιμή,αγώνα τους».
Άγιε Στυλιανέ μας,εμείς οι ελάχιστοι μπροστά στο μεγαλείο σου,θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες γιατί μέσα από την ποίηση,την βαθειά πίστη σου στο πρόσωπο του ανθρώπου και την αγέρωχη ταπεινοσύνη σου,μας οδήγησες σε σταθερό σκαλοπάτι,για να ανεβούμε την κλίμακα της αθανασίας του πνεύματος και της βαθιάς πίστης στον θεό, τον μόνο δημιουργό.
Γράφεις,“Σήμερα, δεχτήκαμε πώς οι νεκροί δεν μιλούν Αν και δεν πρόλαβαν να πούν για οσα αγάπησαν Ξέρουμε πως δεν περπατούν μήτε κινούνται Γιατί αναπαύονται Το ο,τι πάντως δεν αδρανούν Μας το δηλώνει μια δική τους αύρα Περίπου σαν εκείνη που σαλεύει Το πανί της σημαίας σε ώρες έκτακτες».
Σήμερα στους αντίποδες της γεννέτηρας σου γής,στην μακρινή Αυστραλία, αναπαύεσαι όπως όρισες, δυο μέτρα βαθύτερα στην γη της, δυό μέτρα κοντύτερα μας και η ψυχή σου «μη αδρανούσα» διεμβολίζει τον πυρήνα της και φθάνει εδώ στην Κρήτη και αναδύεται από τα θεμέλια αυτού το Τόπου, σαν μια αύρα, θωπεύει τις λυπημένες μας ψυχές και οδηγεί το θυμίαμα μαζί με τις σκέψεις μας προς τον παντοκράτορα,είς το επέκεινα.
Αθάνατος, εις τους αιώνες
Αμήν
ΠΑΝΔΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ ΣΤΟΝ ΣΤΥΛΙΑΝΟ
Η Θεία Λειτουργία και η Εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, τελέστηκε σε κλίμα πάνδημης συγκίνησης το πρωί του Σαββάτου στον Καθεδρικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Σίδνεϊ παρουσία πλήθους κόσμου και με εκπροσώπηση της Πολιτειακής και Πολιτικής ηγεσίας της Αυστραλίας με προεξάρχουσα την Πολιτειακή Πρωθυπουργό της Νέας Νοτίου Ουαλίας Γκλαντίς Μπερετικλίαν, όπως και πλήθος εκπροσώπων φορέων και ομογενειακών οργανώσεων.
Σε ανακοίνωσή του ο πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον εξέφρασε την λύπη του στο ελληνορθόδοξο ποίμνιο της Αυστραλίας για τον χαμό του Αρχιεπισκόπου Στυλιανού Χαρκιανάκη, όπως τον κατονόμασε, εξαίροντας την μεγάλη του προσφορά στην Αυστραλία, από το 1975 όταν και ανέλαβε τα ηνία της Αρχιεπισκοπής.
Ο κ. Μόρισον, ανέφερε ότι ο Αρχιεπίσκοπος ηγήθηκε του οικουμενικού διαλόγου μεταξύ της ελληνορθόδοξης πίστης και άλλων δογμάτων και αφήνει παρακαταθήκη, μεταξύ άλλων την Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Ανδρέου, που δημιουργήθηκε επί των ημερών του.
Τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο εκπροσώπησε ο Μητροπολίτης Βρυούλων κ. Παντελεήμων, ο οποίος είχε υπηρετήσει στο παρελθόν στην Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας ως Βοηθός Επίσκοπος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, σε δήλωσή του για την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Στυλιανού, είπε τα εξής: «Πληροφορήθηκα με ιδιαίτερη συγκίνηση την εκδημία του μακαριστού εν Χριστώ αδελφού Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κυρού Στυλιανού, τον οποίον εγνώριζα από πολλών ετών και μας συνέδεε μία ειλικρινής αδελφική σχέση. Επρόκειτο για έναν ιδιαίτερα χαρισματικό Ιεράρχη, δεινό θεολόγο, πολυγραφότατο επιστήμονα, ρηξικέλευθο ποιμένα, τολμηρό οιακοστρόφο της Εκκλησίας της Αυστραλίας. »Ήταν μία προσωπικότητα οικουμενικής εμβέλειας και παγκοσμίου κύρους. Μία παρουσία πολλαπλώς ωφέλιμη για όλο τον Ορθόδοξο και όχι μόνο κόσμο. Η απώλειά του είναι ιδιαίτερα σημαντική και ο χρόνος θα δώσει δυνατότητες να αποτιμηθεί έτι περισσότερο το σπουδαίο του έργο και η συμβολή του στη ζωή της Εκκλησίας μας. Εκφράζω τα καρδιακά μου συλλυπητήρια στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και στον Ιερό Κλήρο και στο ευσεβές πλήρωμα της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας».
