Ο Bernie Craven, κομμωτής για περισσότερο από σαράντα χρόνια, προβληματιζόταν πάντα αναλογιζόμενος τα απόβλητα που δημιουργούνται από τα κομμωτήρια σε καθημερινή βάση. Έτσι, άρχισε να αναζητά πιθανούς τρόπους χρήσης αυτών των αποβλήτων για να καταλήξει πριν από δύο χρόνια στην ιδέα της ανακύκλωσης των μπουκαλιών σαμπουάν με σκοπό την παραγωγή προσθετικών ανθρώπινων μελών.
«Υπάρχουν άνθρωποι που εκτυπώνουν τρισδιάστατα με κανονικό νήμα, αλλά δεν έχω δει κανένα πουθενά να το κάνει χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά», λέει ο κ. Craven και συνεχίζει: «με αυτόν τον τρόπο λύνουμε ένα πρόβλημα ενώ ταυτόχρονα βοηθάμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη από προσθετικά μέλη αλλά αδυνατούν οικονομικά να τα αποκτήσουν».
Τα πρώτα μέλη που κατασκεύασε με αυτόν τον πρωτοποριακό τρόπο ο πρώην κομμωτής θα δοκιμαστούν από δύο παιδιά, την 12χρονη Haley Wright και τον 11χρονο Connor Wyvill και αν αποδειχτούν επιτυχημένα, τότε ο εμπνευστής τους θα πάρει το «πράσινο φως» για να συνεχίσει.
Η μικρή Haley, που είναι μια εκπληκτική παίκτρια ράγκμπι και μοτοσυκλετίστρια, γεννήθηκε χωρίς το αριστερό της χέρι. Η ίδια αδημονεί να αποκτήσει το τεχνητό μέλος που ελπίζει ότι θα την διευκολύνει κατά πολύ στην καθημερινότητά της.
Η μητέρα της, δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να προσφέρει στο παιδί της το πολυπόθητο προσθετικό μέλος ώσπου ενημερώθηκε για το πρότζεκτ του Craven μέσω του διαδικτύου. Αμέσως, άδραξε την ευκαιρία καθώς πιστεύει πως αυτό θα δώσει στην κόρη της την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται βαδίζοντας στα δύσκολα χρόνια της εφηβείας.
Ο άλλος λήπτης, ο Connor, που κι αυτός γεννήθηκε χωρίς το αριστερό του χέρι, ήδη διαλέγει χρώματα για το προσθετικό μέλος.
«Κόκκινο και κίτρινο σαν τους Broncos», λέει.
Παρ’ ότι ο ίδιος είναι συνηθισμένος να λειτουργεί με ένα μόνο χέρι, ανυπομονεί να ξεκινήσει το γυμνάσιο έχοντας το τεχνητό μέλος, μιας και όπως πιστεύει, αυτό θα του δώσει τη δυνατότητα να κάνει πράγματα που τώρα αδυνατεί.
Οι γονείς του είχαν χάσει κάθε ελπίδα καθώς τα προσθετικά μέλη που είχαν δοκιμάσει στο παρελθόν αποδείχτηκαν δυσλειτουργικά, ενώ τα καλύτερης ποιότητας ήταν απαγορευτικά για τις οικονομικές τους δυνατότητες.
«Ένα βιονικό μέλος ξεπερνά τις 20.000 δολάρια», λέει χαρακτηριστικά ο πατέρας του Connor, David, που στηρίζει τις ελπίδες του για μια πιο ποιοτική ζωή του γιου του στη λύση της τρισδιάστατης εκτύπωσης.
Ο εμπνευστής της ιδέας της τρισδιάστατης εκτύπωσης προσθετικών μελών, συνεργάζεται με 38 κομμωτήρια στο Κουίνσλαντ.
Η διαδικασία έχει ως εξής: τα πλαστικά μπουκάλια μεταφέρονται στην αποθήκη όπου λειτουργεί το εργαστήριο κι εκεί ταξινομούνται και κομματιάζονται. Στη συνέχεια τοποθετούνται στον εξωθητήρα όπου μετατρέπονται σε τρισδιάστατες ίνες με τις οποίες εκτυπώνονται τα προσθετικά μέλη.
Χρειάστηκαν εννέα ώρες και 42 μέτρα επεξεργασμένου πλαστικού για να κατασκευαστεί το πρώτο μέλος.
Δίπλα στον Craven είναι και η διεθνής μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα εταιρία e-NABLE η οποία στηρίζει εθελοντές που χρησιμοποιούν την τεχνική της τρισδιάστατης εκτύπωσης για τη δημιουργία προσθετικών μελών. Η εταιρία διέθεσε kits χεριού προκειμένου να συναρμολογηθούν τα τεχνητά μέλη και να ολοκληρωθούν με ακροδάχτυλα από καουτσούκ.
Ο κ. Craven ελπίζει ότι αν οι δοκιμές με τους Haley και Connor στεφθούν με επιτυχία, τότε τα προσθετικά μέλη από ανακυκλωμένο πλαστικό θα είναι εμπορικά βιώσιμα.