Όλες οι εκλογές ονομάζονται κρίσιμες. Και είναι. Είναι γιατί στις εκλογές –μέσα σε μια δημοκρατία– γίνεται μία αναίμακτη εξέγερση, μία πραγματική επανάσταση. Κανείς δεν θέλει να αφήσει το θρόνο της εξουσίας. Κανείς δεν θέλει να κατεβεί από το άρμα της δόξας. Εκτός εάν μπροστά του βλέπει κύμα δυσθεώρητο και δραπετεύει με «ευθύνη» και δεν τον ενδιαφέρει το τί θα γίνει μετά. Όλα αυτά τα έχει η δημοκρατία που είναι το χειρότερο σύστημα, διακυβέρνησης μιας χώρας, εκτός όλα τα άλλα. Ο Τσόρτσιλ το είπε πολύ διπλωματικά αυτό: «Η δημοκρατία είναι ο χειρότερος τύπος διακυβέρνησης, εάν εξαιρέσει κανείς όλους τους άλλους που έχουν δοκιμαστεί κατά καιρούς». Και πώς σώζεται η δημοκρατία; Μόνο με τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης.
Σήμερα η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, οι εφημερίδες, όλα είναι καλά, εάν όλα τα βλέπεις, τα ακούς και τα διαβάζεις με μέτρο. «Παν μέτρον άριστο», αυτό δεν έλεγαν οι αρχαίοι μας; Πρέπει να αφήσουμε και τον προσωπικό μας εγκέφαλο να ψάξει για τη δική του Ιθάκη. Οι εκλογές είναι ο δρόμος προς μία ανθρώπινη, αλλά και νοσταλγική Ιθάκη, που είναι και ένα ανθρώπινο ιδανικό. Ο ποιητής μας Καβάφης μάς το επιβεβαιώνει αυτό:
Τους Λαιστρηγόνας και τους Κύκλωπας,
Τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
Αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
Αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Εάν όμως κάθε μέρα πιπιλίζουμε την ίδια καραμέλα, ο νους του ανθρώπου θολώνει και τότε η ψήφος του δεν είναι του «σοφού λαού», αλλά των «χειραγωγημένων» ιδιωτών που δεν είναι ικανοί να σκέφτονται πια.
Εάν ήμουν στην Ελλάδα θα είχα πολλή δυσκολία να ψηφίσω ένα κόμμα που με αντιπροσωπεύει. Αλλά θα συμβουλευόμουν και το πρώτο Ελληνικό Βιβλίο που είναι ο Όμηρος. Πολλοί θα διαφωνούσαν, μάλλον από άγνοια. Από αυτόν θα πάρεις οδηγίες σήμερα; Θα έλεγαν. Ναι, έχει ακόμη να μας διδάξει. Εξάλλου είναι και ο πρώτος μας δάσκαλος. Κάτι ξέρει. Από τότε που τον πετάξαμε στα αζήτητα, ως Έλληνες χάσαμε την πυξίδα μας και το στόχο μας.
Σε αυτά τα πλαίσια κινείται το παρακάτω κείμενο, που τα λέει πολύ όμορφα. Το δανείστηκα από τον ιστότοπο «Εφήμερος Λόγος» των Χανίων της Κρήτης, και εύχομαι να τον απολαύσετε. Όλοι μπορούμε να πούμε και τόσα άλλα, αλλά το κείμενο τούτο είναι πολύ εύστοχο σήμερα.
«Eίναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στη Bίβλο των Ελλήνων, δηλαδή στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.
ΔΗΛΑΔΗ: Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις αντένες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους «μνηστήρες».
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά τη μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από τη ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι, ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.
Γι’ αυτό το λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, τη ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα. Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τίμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ. Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ. Η λέξη μιλά από μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου. Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ! Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με τη βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ! Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη! Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε.
Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε το ζυγό. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ! Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος. Γι αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ. Αν υπήρχαν αυτά το 1821, είναι αμφίβολο αν θα γινόταν η επανάσταση των Ελλήνων, θα κινδύνευαν να μείνουν καθυποταγμένοι στην πλάνη και τη θολούρα της καθαρής κρίσης, εξ αιτίας της προπαγάνδας. Και τον σκοτώνει (O Οδυσσέας τον Αντίνοο) ρίχνοντας το βέλος στο ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που τη χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων!»
