Η ιδέα μιας χειρουργικής επέμβασης τρομάζει τους περισσότερους από εμάς για ευνόητους λόγους. Σε κάποιους άλλους, όμως, μπορεί να δημιουργήσει επιπλέον άγχος έως και πανικό, ειδικά αν το ποσό για την πραγματοποίησή της αγγίζει τον ουρανό.

Το φαινόμενο έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που η μεγαλύτερη ένωση χειρούργων της χώρας, το Βασιλικό Κολέγιο Χειρούργων Αυστραλασίας (Royal Australasian College of Surgeons) δηλώνει ότι καταδικάζει τους γιατρούς που χρεώνουν υπέρογκα ποσά οδηγώντας συχνά τους ασθενείς και τις οικογένειές τους σε οικονομική εξαθλίωση.

Μιλάμε για ανθρώπους που χρειάστηκε να καταφύγουν σε εράνους, να βάλουν δεύτερη και τρίτη υποθήκη στο σπίτι τους και να αδειάσουν τους συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς τους προκειμένου να καλύψουν ιατρικά έξοδα ύψους δεκάδων χιλιάδων δολαρίων.

Ο επικεφαλής ιατρικών υποθέσεων της Κυβέρνησης Δρ Brendan Murphy έχει ήδη ξεκινήσει διαβουλεύσεις με το ιατρικό συμβούλιο και ιατρικούς συλλόγους για το αν οι εξαιρετικά υψηλές ιατρικές αμοιβές θα πρέπει να θεωρούνται «ανήθικες». Αν τελικά προκύψει σχετική θετική απόφαση, τότε τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα θα έχουν την ευχέρεια να επιβάλλουν ποινές στους παραβάτες γιατρούς.

Σύμφωνα με σχετικές δηλώσεις του στην Age ο Δρ Murphy φιλοδοξεί ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης προς την επίτευξη της διαφάνειας ως προς τις αμοιβές σε συνδυασμό με την γενική κοινωνική κατακραυγή και τις πιέσεις από πλευράς του ιατρικού κόσμου θα συνετίσει τους «χρυσοχέρηδες» γιατρούς και τελικά θα προβούν σε μείωση των χρεώσεών τους.

Από την άλλη, υπογράμμισε ότι η ποιότητα των ιατρικών παροχών δεν εξαρτάται από την ποσότητα τω χρημάτων που ξοδεύει κανείς και εξέφρασε την πεποίθηση του ότι το κρατικό ιατρικό σύστημα είναι έτοιμο να παρέχει υψηλής ποιότητας φροντίδα σε κάθε ασθενή που αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας.

Ο εκπρόσωπος του Βασιλικού Κολλεγίου Χειρούργων Αυστραλασίας (RACS), Δρ John Quinn, δήλωσε στην Age ότι είναι αντίθετος με την επιλογή πολλών ασθενών να διοργανώνουν εράνους και να προβαίνουν σε ακραία μέσα προκειμένου να καλύψουν ιδιωτικά ιατρικά έξοδα καθώς όλες αυτές οι εγχειρήσεις γίνονται με μεγάλη επιτυχία και χωρίς κανένα κόστος σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία και μάλιστα με βαθμό προτεραιότητας ανάλογα με το βαθμό επείγοντος του περιστατικού.

Είναι, όμως, όλοι οι γιατροί το ίδιο ικανοί; Ή μήπως υπάρχουν κάποιοι «ικανότεροι» που αξίζει κανείς να τους ακριβοπληρώσει προκειμένου να έχει σίγουρη επιτυχία ή ακόμη και να σωθεί; «Αυτός είναι μύθος», διατείνεται ο Δρ Quinn ενώ η γενική διευθύντρια του Cancer Council Australia, κ. Sanchia Aranda, για το ίδιο θέμα δήλωσε στην Age ότι οι γιατροί που χρεώνουν περισσότερο λόγω εξαιρετικών ικανοτήτων, θα πρέπει να παρέχουν στους ασθενείς τους και δεδομένα προς αξιολόγηση από άλλους συναδέλφους τους.

Ο Δρ Quinn δήλωσε, τέλος, ότι είναι δύσκολο να καθοριστεί ποια αμοιβή θεωρείται υπερβολική και ποια όχι καθώς δεν υπάρχουν προκαθορισμένα όρια των αποζημιώσεων για παροχή ιατρικών υπηρεσιών. Κι αυτό είναι πραγματικότητα καθώς οι γιατροί ειδικοτήτων στην Αυστραλία είναι ελεύθεροι να καθορίσουν τις αμοιβές τους καθώς δεν υπάρχουν κανονισμοί και περιορισμοί.